หัวเราะไปเเล้วก็หอบไปเเล้วน้ำตาก็ไหล ??

คือ คือวันนั้นเราสะดุ้งตื่นมาตอน ตี 04:58 เราจำได้เเม่นเลยเพราะหลังจากนั้นเราก็ไม่หลับเลยอ่านจอยลดาจนถึงเวลาไปร.ร. พออาบน้ำเต่งตัวไปร.ร.เราก็เริ่มง่วงทั้งที่ปกตินี่เป็นคนนอนดึก ตื่นเช้าก็ไม่เป็นไร เเต่วันนั้นมันเหมือนตาจะปิดตลอดเวลาเลยเเเบบพยามทำตาโตจะได้ไม่หลับ สักพักมันก็เริ่มหอบเราไม่เเน่ใจว่าเรียกหอบไหมเเต่มันแบบเอาเเต่หายใจทางปากทั้งๆที่จมูกก็ไม่เเน่นมันหายใจได้ปกติ เเต่เหมือนตอนนั้นบังคับตัวเองหายใจทางจมูกไม่ได้ มันเริ่มจากเบาๆเเล้วมันก็เริ่มหัวเราะ มันเริ่มหัวเราะไปหอบไปสักพักมันก็หัวเราะหนักขึ้นหอบหนักขึ้นเเล้วน้ำตาก็ไหล คือเห็นอะไรมันก็ขำอะทั้งที่ไม่ได้ตลก เเล้วในใจมันก็กลัวมากๆด้วยเเล้วครูประจำชั้นเลยให้เพื่อนพาไปห้องพยาบาลครูห้องพยาบาลก็พยามทำให้เราสงบครูถามเราว่สเราเครียดหรือเปล่า. เราเลยตอบไปตามตรงว่าว่าเราชอบคิดมากชอบเอาเรื่องนู้นเรื่องนี้มาคิดเเล้วเราก็เครียดเรื่องครอบครัวพอเล่าให้ครูฟังครูก็บอกว่าเรามีอาการเครีดจนเกินไป เราไม่เเน่ใจว่าเเบบนี้มันผิดปกติรึป่าวใครรู้ ตอบหน่อยได้ไหมค่ะ เพราะวันนั้นหลังจากเพื่อนพาไปห้องพยาบาลให้ครูช่วยทำให้สงบ เพื่อนในกลุ่มที่รู้เรื่องก็เล่าให้เพื่อนในกลุ่มที่ไม่รู้เรื่องฟัง เเล้วพูดประมาณว่า " มันเป็นอาการเริ่มต้นของคนเป็นบ้า " เราดาวน์มากตอนที่ได้ยินเเค่หัวเราะไปหอบไปนี้เป็นอาการของคนจะเป็นบ้าหรอค่ะ??