คือตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้น ม.5 แล้วเมื่อตอน ม.4 ผมเป็นคนที่เพื่อนในกลุ่มที่ไปอยู่ให้ความสนใจมา แต่ผมก็อยู่กับทุกกลุ่มไม่ได้ พอผมกลับมากลุ่มเก่าผมก็ไม่ได้มีเพื่อนสนใจเหมือนเมื่อก่อน คือเเบบสนใจเเต่ก็ไม่เื่าเมื่อก่อน พอว่างต่างคนก็ต่างเอาโทรศัพท์มาเล่น บางที่ผมเหงาผมก็โทรหาแม่ โทรหาพี่ หรือเเชทเฟสกับแม่ กับพี่แก้เหงาเป็นประจำ ตอนแรกผมจะไม่สนิทกับเพื่อนคนไหนเลยเพราะไม่มีความจริงใจให้กับผมเลย เเละก็เห็นผมมีค่าสุดๆก็ตรงที่ผมมีเงิน มีโน๊ตบุ๊ค มีทุกอย่างที่พวกเขาไม่มี (ไม่ได้ดูถูกเเต่ผม เหมือนเป็นธนาคาร พวกนั้นยืมเงินเงินผม เเละยืมโน๊ตบุ๊ค เห็นผมมีค่าเพราะผมมีทุกอย่างที่เขาต้องการ) แต่เรื่องดีเขาก็มีซี่งทุกกลุ่มที่ผมอยู่มาเป็นเเบบนี้หมด ซึ่งผมจะ “ไม่ย้ายกลุ่ม” อีกเเล้วแต่คราวนี้ผมว่าจะไม่สนิทพอสักพักอารมณ์ดี ก็มีเพื่อนคนนึงที่ดีกับผม ผมเลยตัดสินใจจะสนิทด้วย เเต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เเบบพอจะสนิทเขาก็ไม่สนใจเราไม่เหมือนตอนที่ไม่สนิท (ปล.เป็นเพื่อนในกลุ่ม) ผมเลยคิดว่าจะไม่สนิทกับใครเเละไม่จริงใจกับใครทั้งนั้น หรือจะเรียกว่าเอาตัวรอดนั้นเอง ถือว่าดีมั๊ย ????
ปล.ผมไม่อยากจะย้ายกลุ่มอีกเเล้ว
ขอถามหน่อยครับ
ปล.ผมไม่อยากจะย้ายกลุ่มอีกเเล้ว