ทำไมเราทำตัวแบบนี้? มันมีวิธีแก้ไหม

เมื่อก่อนเราเป็นคนเก็บกดน้ะ โดนเพื่อนแก้บ่อย โดนล้อบ่อย จนไม่อยากไปเรียน พอเราขอพ่อแม่ว่าไม่ไปเรียนได้มั้ย เค้าก็บอกว่าไม่ได้ เราก็เลยต้องร้องไปนั่งรถไปจนอ้วก พอเข้าแถวเพื่อนก็มอง บางคนก็แขวะ ครูก็ดูไม่ค่อยชอบเราไม่รู้เราผิดอะไร ตอนนั้นครูสั่งให้ทุกคนนั่ง ซึ่งเราจะขอครูไปห้องพยาบาลทำแผล เพราะเราโดนมีดบาดเมื่อตอนเย็น แล้วเรากำลังใส่รองเท้าพอดี บังเอิ้นเหยียบส้นกะจะเอาส้นออกมาเลยเอานิ้วยัดๆๆ ปรากฎว่าแผลฉีก!! อห.!! ตอนนั้นตกใจมาก เลยวิ่งไปหาครูบอกครูว่าเนี้ยแผลฉีกน้ะไรงี้พูดไปหลายรอบก็ไม่ฟังอ่ะ ครูก็ไล่ไปนั่ง เราก็ขอครูไปห้องพยาบาลครูก็ตีเราล้ะบอกถ้าไม่นั่งจะตีอีก เราก็จะร้องแล้วอ่ะแผลก็เจ็บเลยเก็บอาการล้ะยิ้มเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น พอขึ้นประถมก็โดนเพื่อนในห้องแกล้งบ้างขโมยของบ้าง จะมีคนคนนึงที่ทำเราหัวโขกกำแพงเราก็เจ็บจะร้องแตาก็ทำหน้านิ่งๆเก็บอาการ มันก็ถามว่าเป็นไรป่าวเจ็บป้ะขอโทดไรงี้ เราก็เลยตอบไปว่าไม่เจ็บก็บ้าแล้ว เพื่อนที่เห็นก็ขำมันก็ล้อใหญ่เลย เราก็แบบยิ้มไปงั้นๆอ่ะ อยากรู้ว่าคนที่แกล้งคนอื่นอ่ะรู้สึกยังไงว้ะ ชอบมากหรอ? สะใจมากไง๊? แต่มีคนในห้องคนนึงทักมาขออโหสิกรรมเรื่องที่ผ่านมาเราก็แบบอืมไม่โกรธหรอกแต่ใจจริงก็อยากฆ่าเหมือนกันน้ะเห้ยแต่ก็ไม่อะไรก็ได้ปล่อยไปๆ
แต่เรื่องก็ผ่านมาเป็นปีๆแล้วคราวนี้เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันเสียชีวิตเราก้ไม่ค่อยว่าง วันนั้นวันเผาพอดี เราเลยรอเพื่อนปัจจุบันกับแฟนมาเพื่อเข้าวัดพร้อมกัน เมื่อเราเข้าไปเพื่อนๆในห้องที่เคยล้อเคยรังแก ก็มองหน้าด้วยความเหยียดหยาม แล้วนิสัยเราก็เปลี่ยนเอาตอนช่วงนี้พอดีเพราะกำลังเข้าสู่วัยรุ่น เราก็มองกลับ คือไม่ได้ห้าวน้ะ แต่แค้นมากแต่ทำอะไรไม่ได้ คือไม่มีใครมาขอโทดเลยสักคนเลยเรื่องที่ผ่านมามีก็มีคนเดียว เราก็แบบเก็บอารมไม่อยู่อ่ะ มองแบบไม่ไหวล้ะน้ะเว้ย แต่เพื่อนก็บอกให้กลับบ้านพอดี เพราะตอนนั้นเค้าเริ่มกลับกันแล้ว เราก็เลยเออกลับก็กลับ คือเมื่อก่อนเราเก็บกดน้ะเป็นคนสมาธิดี หัวไว กระชับกระเชง แต่เงียบๆ
ถึงเพื่อนสมัยนั้นจะไม่ดีแต่ก็ดีอยู่2-3คน คนที่พึ่งจากไปเค้าก็ดี เราเดือดร้อนเค้าก็แก้ จีบใครไม่ติดมันก็หาทางแก้หน้าให้65555 เราเกลียดตัวเองมากเลยเว้ยเพราะตอนนี้กลายเป็นคนเก็บอารมไม่อยู่ ทะเลาะกะใครจะขึ้นเสียงจะใช้กำลัง แต่กับพ่อแม่แฟนไม่เคย เราแก้ไม่ได้อ่ะ กับนิสัยแย่ๆ เวลาไม่เครียดเราจะเป็นคนเฮฮาคนอื่นก้จะยิ้มหัวเราะได้ แต่พอเราอารมเสีย เราจะทำคนอื่นร้องไห้ เราเกลียดตัวเองมาก เคยอยากฆ่าตัวตายน้ะ แต่มันเป็นเพราะเราพอตายไปคนอื่นก็เดือดร้อนพ่อแม่แฟนก็เสียใจ แม่ยังเตือนเลยว่าลดๆอารมไว้มั่งก็ดีเดี๋ยวจะอยู่กับสังคมไม่ได้ถ้าทำตัวงี้ตอนนั้นก็รมดีก็จ้าาาไปหยอกล้อกับแม่เหมือนเรายังเป็นเด้ก แต่อารมเสียเราจะกลายเป็นคนละคน ที่เราพิมซ้ำๆอ่ะเราอยากให้รู้ว่าเราอยากแก้จริงๆเรากลัวมีคู่อริเพียงเพราะอารมร้ายๆ บางคนก็จะบอกว่า รู้ตัวเองไมไม่เตือนตัวเองว้ะ คือบอกได้เลยว่าเราเตือนได้ก็จริง แต่เรายับยั้งไม่ได้ เวลาทะเลาะกะแฟนเราชอบตัดสาย เราเลยพยายามจะปล่อยวางแต่พอแฟนวางเองปุ๊บก็โทรไปด่า ว่าเห้นเป็นไรนักหนาว้ะอยู่เฉยๆไม่เป้นหรอไม่คุยกันดีๆจะเลิกอีกล้ะไง คือจะแขวะไปหมด ล้ะบางทีนางก้ร้องไห้บางทีก็ตะคอกกลับ เรารู้ตัวเองเราเสียใจ แต่เราห้ามไม่ได้ เราไม่รู้จะแก้ไขยังไง มันเกี่ยวมั้ยที่ตอนเด็กๆเก็บกดจนเครียด อ่อลืมบอก เราชอบอยู่คนเดียวในห้องน้ะใครเข้ามาเราด่าหมดจะโมโหโวยวายหัวร้อน มีวิธีแก้ให้คนหน้าปิ๊ไหมงับ