ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยสนใจไรน้องเขาหรอกคับ แต่ด้วยนิสัยของเขา ทำให้ผมเริ่มอยากรู้จัก น้องคนนี้เป็นคนเฟรนลี่ รู้จักคนเยอะมาก แต่ต่างจากผมเลย แต่ด้วยนิสัยเขา ทำให้ผมเริ่มชอบ ตอนแรกผมกับน้อง ไม่ได้สนิทกันเลย แต่มีอยู่วันนึง ผมเดินไปห้องสมุด แล้วน้องมันขอไปด้วย ผมแปลกใจ มากๆ วันรุ้งขึ้น ผมก็เดินไปห้องสมุดอีก แล้วน้องเขาเห็นผม น้องเขาเลยขอไปด้วย ผมก็ยืมสมุดเสร็จ น้องเขาก็บอกว่า ผมมีขนมมาให้พี่กินด้วยอร่อยนะ ผมนิงง เขาก็แก้ซองขนม ทำเหมือนจะป้อนผมด้วย แต่ด้วยผมอายคนอืนจะมอง เลยยิมจากมือน้องเขาแทน จากนั้นน้องเขาบอกว่าหลังเลิกเรียน พี่ไปกินนมกับผมได้มั้ย ผม ยิ่งงงเข้าไปอีก ก็เลยตอบก็ได้ ถึงร้านนมเราสั่งไรกันเสร้จ น้องเขาบอกผมว่า ไม่เคยมากินร้านนมนี้กับเพื่อนหรือรุ่นพี่ไหนเลยนะ ผมก็บอกไปว่าไม่เข้าสังคมรึไง พอนมและขนมมาเสร็จผมก็จับโทรสับ ถ่ายลงสตอรี่ น้องเขาก็บอกมีการถ่ายนมลงอีก ผมเลยตอบไปว่ามันจะเก็บเป็นความทรงจำ สักแปปน้องเขายิมโทรสับตัวเองขึ้นมา และ ถ่ายรูปผมกับนมและขนมปัง ถ่ายรูปนึง และ อีกรูปแอบถ่าย ตอนนี้เวลาผมไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด น้องเชาก็จะมาประจำ
ผมเริ่ม งง และสับ อยากรู้ว่า เวลามีคนชอบเราเนิ่ย มันดูกันยังไง
ดูยังไงว่าเขาชอบผม (ชช)
ผมเริ่ม งง และสับ อยากรู้ว่า เวลามีคนชอบเราเนิ่ย มันดูกันยังไง