ฝั ง ไ ว้ ใ น ค ว า ม ท ร ง จํ า

.

ขอใช้พื้นที่ตรงนี้พูดแทนความรู้สึกของตัวเอง และคิดว่าหลาย ๆ คน ก็คิดเหมือนกัน  
ครั้นจะไปโพสต์ในเฟซบุ๊คหรืออินสตาแกรม ก็ดูจะล่วงเกินพื้นที่ส่วนตัวนักกีฬาเกินไป  

ขอมาฝากกระทู้ไว้ เผื่อเด็กรุ่นใหม่ที่เพิ่งมาติดตามจะได้เห็นว่า กว่าทีมไทยจะมาไกลถึงขนาดนี้ ผ่านอะไรกันมาบ้าง  
หากหมอเนตรที่เคยแวะเวียนเข้ามาอ่านพันทิปหรือนักข่าวสายกีฬามาเห็น  อยากฝากกระทู้นี้ถึงนักกีฬา

                    ผมเป็นคนนึงที่ผูกพันกับกีฬาวอลเลย์บอลมาตั้งแต่เด็ก  ติดตามมาเกือบ 15 ปี  ( รู้อายุเลย ฮ่า ๆ )   อยู่ในช่วงยุคปลาย ๆ ของ พัชรี แสงเมือง , ปิยะมาศ ค่อยจะโป๊ะ , นฤมล ขานอัน , แอนนา ไภยจินดา , สายไหม ปลัดศรีช่วย  ซึ่งเป็นยุคเริ่มต้นของเหล่า 7 เซียน

                    ดีบ้าง ร้ายบ้าง ล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จ  ผมทันดูและซึมซับทุก ๆ เหตุการณ์  เรียกได้ว่าผมโชคดี ที่เกิดมาทันในยุคที่วงการวอลเลย์บอลหญิงของบ้านเรารุ่งเรือง




       

เมื่อก่อนใครจะคิดว่าเราจะก้าวมาเป็นทีมชั้นนำของเอเชีย  แค่คิดว่าจะชนะฟิลิปปินส์ยังเหนื่อยเลย  
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว ฟิลิปปินส์ถูกเราก้าวข้ามไป ตามด้วย ไต้หวัน และ คาซัคสถาน  

ในที่สุดเราก็มายืนอยู่หัวแถวเป็น 4 เสือแห่งเอเชียในยุคของนักกีฬาแคมป์ยะลา       

       

ผมยังจำได้ดี ชัยชนะนัดแรกในทัวร์นาเม้นท์ระดับโลกของทีมไทย  เกิดขึ้นที่ชิงแชมป์โลก 2002 ( Leipzig )  
หนังสือพิมพ์ของเยอรมันเคยลงข่าวไว้  ตอนนั้นผมเพิ่ง 10 ขวบ   นี่คือจุดเริ่มต้นของการติดตามวอลเลย์บอลของผม

. . .  จากที่เคยเป็นทีมแจกแต้ม อยู่ได้แค่ท้ายตาราง
มาจนถึงปี 2009 กับชัยชนะที่ทำให้วงการวอลเลย์บอลเอเชียสั่นสะเทือน  
หลังจากนั้น เราก็ค่อย ๆ สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ขึ้นมาเรื่อย ๆ

         • ชนะ ญี่ปุ่น ครั้งแรกในปี 2001
          • ชนะ เกาหลีใต้ ครั้งแรกในปี 2004
          • ชนะ อเมริกา และ จีน ครั้งแรกในปี 2009
          • ชนะ เยอรมัน และ เนเธอร์แลนด์ ครั้งแรกในปี 2010
          • ชนะ คิวบา ครั้งแรกในปี 2011
          • ชนะ เซอร์เบีย และ โดมินิกัน ครั้งแรกในปี 2012
          • ชนะ รัสเซีย ครั้งแรกในปี 2013
          • ชนะ อิตาลี ครั้งแรกในปี 2016
          • ชนะ บราซิล ครั้งแรกในปี 2017

          เราค่อยๆ ล้มยักษ์ใหญ่ทีละทีม จนสามารถเอาชนะทุกทีมในโลกนี้ได้หมดแล้ว และทัศนคติที่ทั่วโลกมองทีมเราก็เปลี่ยนไปตลอดกาล



       •   ชิงแชมป์โลก ผ่านเข้าไปเล่น 5 ครั้ง  ( รวมครั้งล่าสุด )
            -  ปี  1998  จบที่อันดับ  15
            -  ปี  2002  จบที่อันดับ 20
            -  ปี  2010  จบอันดับที่ 13 ( ร่วม )
            -  ปี  2014  จบอันดับที่ 17 ( ร่วม )
       •   WGP  ผ่านเข้าไปเล่น 15 ครั้ง  ( ยกเว้นปี 2007 ปีเดียว )
            -  ปี 2012  จบในอันดับที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ คือ อันดับที่  4
       •   แชมป์ซีเกมส์ 13 สมัย ( 26 ปี ) เราผูกขาดตลอดจนเริ่มเป็นเต้ยในย่านอาเซียน  
       •   แชมป์เอเชีย 2 สมัย ( 2009,2013 )   รองแชมป์ 1 สมัย ( 2017 )   อันดับสาม  3 สมัย ( 2001,2007,2015)
       •  เอเชียนเกมส์  
            - 1 เหรียญทองแดง 2014
            - 1 เหรียญเงิน  2018



**  เกียรติประวัติมากมาย ถูกจารึกไว้ในยุคนี้  ยุคที่เราเคยขึ้นไปถึง อันดับที่ 10 ของโลก ( ในเดือน ส.ค. 2011 )

      รายการเดียวที่เราถูกสาป มานับครั้งไม่ถ้วน
       2004  โอลิมปิกที่เอเธนส์  
                 เกือบได้ไป  แต่เหมือนกฏถูกเปลี่ยนกะทันหัน ให้โควต้าเอเชีย แค่ 3 ทีม  
                     -  จีน ได้ตั๋ว WC
                     -  ญี่ปุ่น - เกาหลีใต้ ติด 1 - 3 ในรอบควอลิไฟล์
                        ไทยต้องได้เบสเอเชีย  แต่โควต้าให้เอเชีย แค่ 3 ทีม  เลยอดไป

       2008 โอลิมปิกที่ปักกิ่ง
                ถูกดับฝันโดย คาซัคสถาน ในการแข่งขันนัดสุดท้ายเพื่อแย่งตั๋วในฐานะทีมจากเอเชีย  เราแพ้ไป  3 -1 เซต

       2012 โอลิมปิกที่ลอนดอน
                 ( ความเห็นส่วนตัว )  เราว่าอันนี้ มันน่าเจ็บใจที่สุด กับแมตท์การแข่งขัน ระหว่าง เซอร์เบีย – ญี่ปุ่น  ที่ทุกคนจำได้ดี  ขอใช้คำว่าอัปยศเลยละกัน  ถ้าใครได้ดูจริง ๆ จะจับผิดสังเกตุได้เลย  โดยเฉพาะ ทาเคชิตะกับโค้ชมานะเบะ  ขอไม่พูดละกัน ผ่านมานานละ

        2016  โอลิมปิกที่ริโอฯ
                  แล้วก็ตามเคยกับเจ้าเดิม คือ ญี่ปุ่น  แต่รอบนี้  ไม่อยากโทษดินฟ้าอากาศ เทวดาอะไรทั้งนั้น  คิดว่าเป็นเพราะเราเองที่ใจไม่นิ่งพอ  จบเกมส์นี้ สภาพจิตใจเราคือน็อคไปเลย  นอยเป็นเดือน  ไม่กล้าแม้แต่จะเป็นดูย้อนหลังเกมส์นี้สักครั้งเดียว




ภารกิจสุดท้าย คือ โอลิมปิก 2020  เวทีเดียว ที่เรายังไม่เคยไปสัมผัส  

            ผมรอพวกพี่นะ พี่ต้องมาให้ได้  ผมตั้งใจจะไปดูโตเกียว  จะมีความสุขมาก ถ้าการไปชมเกมส์ในโอลิมปิกครั้งนี้ของผม  มีทีมชาติของเราลงแข่งด้วย   จากนี้ไป ไม่ว่าใครจะไปหรืออยู่ต่อ  ผมก็จะศรัทธาในวงการวอลเลย์บอลไทยตลอดไป

           ผมไม่ได้คิดว่าเป็นการเสียสละ เพื่อมารับใช้ชาติอะไรขนาดนั้นนะ ผมคิดว่ามันเกิดจากความเต็มใจ ความรัก ความผูกพันธ์ในเส้นทางอาชีพนี้  ผลตอบแทนของการเสียสละ  มันได้ถูกจ่ายเป็นชื่อเสียง เงินทอง หน้าที่การงานที่พวกพี่ได้รับไปหมดแล้ว  

มันหาคำอื่นมาพูดแทนไม่ได้จริง ๆ นอกจาก  ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ


ขอบคุณ พวกพี่ทุกคนที่สร้างแรงบรรดาลใจให้ผมและน้อง ๆ หลายคน จุดประกายกีฬาชนิดนี้ให้เป็นที่นิยมในเมืองไทย
ขอบคุณ ที่อดทน ฝึกซ้อม  นำพา วงการวอลเลย์บอลบ้านเรามาถึงจุดสูงสุด เท่าที่กีฬาประเภททีมจะทำได้
ขอบคุณ ที่รับใช้ชาติมา 10 กว่าปี  รู้ว่าบางที อยากเลิก แต่ทิ้งไม่ได้ เพราะรุ่นใหม่ยังไม่แข็งแรงพอที่จะพยุงตัวเอง
ขอบคุณ สปอนเซอร์ทุกผลิตภัณฑ์ที่เข้ามาซัพพอร์ตสมาคมวอลเลย์บอล
ขอบคุณ สื่อโทรทัศน์ ออนไลน์ ทุกแขนง ที่ติดตามทำข่าว สกู๊ป หรือแม้แต่การถ่ายทอดทั้งแบบแห้ง แบบสด ให้คนดูได้รับชม
ขอบคุณ หน่วยงานรัฐวิสาหกิจ อย่าง การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ที่ซัพพอร์ตอาชีพการงาน รองรับความมั่นคงของนักกีฬา

เรายืนอยู่ตรงนี้ได้เพราะเรายืนอยู่บนไหล่ของยักษ์  ไม่มียักษ์ เราก็ไต่มายืนถึงจุดที่สูงกว่าเดิมไม่ได้  
ทีมชาติไทยทุกวันนี้ไต่เต้ามาจากประสบการณ์เดิมของคนที่เขากรุยทางไว้ให้  
ลองผิด ลองถูกบ้าง  แลกมาด้วยหยาดเหงื่อและน้ำตา

ขอคารวะ นักกีฬาวอลเลย์บอลหญิงและสตาฟ์โค้ชทั้งในอดีตและปัจจุบัน ทุกคน      

อีกกี่ปี เราจะมี MB ที่มีความไว หาตัวจับยาก และมีความเป็นซุปเปอร์สตาร์ในตัว ได้แบบ ปลื้มจิตร์
อีกกี่ปี เราจะมีนักกีฬา ที่เป็นผู้นำ มีระเบียบวินัย ความอดทน พยายาม ได้แบบ วิลาวัณย์
อีกกี่ปี เราจะมีเซนเตอร์ ที่ระดับโลกให้การยอมรับ ด้วยข้อจำกัดความสูง 169 CM. ได้แบบ นุศรา
อีกกี่ปี เราจะหาผู้เล่นหัวเสาที่ดีที่สุด เท่าที่ทีมไทยเคยมีมา ได้แบบ อรอุมา
อีกกีปี เราจะมีบีหลังที่แซ่บ และพีคพร้อมใช้งานตั้งแต่อายุ 18 ได้แบบ มลิกา
    
พิมพ์มาถึงตรงนี้ ผมก็รู้สึกใจหายนะ น้ำตาจะไหล  - -*  

เอเชี่ยนเกมส์ ซีเกมส์ ชิงแชมป์โลก เนชั่นลีกส์ ต่อจากนี้ไป ทุก ๆ รายการ คงจะเป็นครั้งสุดท้ายของใครหลายคน  
แต่อีก 2 ปีข้างหน้า ก็จะเป็นโอลิมปิคครั้งแรกของพวกพี่  ผมเชื่อแบบนั้น

รักพวกพี่ทุกคน พี่จะเป็นตำนานในใจผมตลอดกาล

                                                                                                                                               ภรรยาภูสิทธิ์  
                                                                                                                                           3 กันยายน 2561