มาแชร์ประสบการณ์แอบชอบคนในที่ทำงาน จะหา face book เขาได้ยังไงคะ

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอเล่าเลยว่าเรามาทำงานกับญาติที่บริษัทแห่งหนึ่งในจ.สมุทรปราการ แต่เราก็จะทำงานอยู่ที่นี่แค่สองเดือนเพราะรอรับปริญญาก่อนจะไปหางานใหม่ตามสายตัวเอง เราทำงานอยู่นี่มาได้ประมาณสองสัปดาห์ วันนั้นที่เจอกันครั้งแรกเครื่องเราเสียเขาเลยมาซ่อมให้ เห็นหน้าเขาครั้งแรกใจมันสั่นตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก นี่เป็นครั้งแรกและคนแรกเลยนะคะที่แอบชอบ เพราะปกติแล้วเราจะไม่เคยชอบใครก่อนเพราะเป็นคนที่หาสเป็คตัวเองยากมากและตอนมีแฟนก็จะมีคนเข้ามาหาก่อน แต่ครั้งนี้คือรู้เลยว่าชอบเขาจริงๆรักแรกพบเลยก็ว่าได้ วันนั้นนั่งทำงานก็ยิ้มทั้งวันค่ะ แต่ก็คิดนะว่าเขาน่าตาดีคงมีแฟนแล้ว เขาเป็นคนภาคเหนือ ผิวขาว หน้าตี๋ คิดว่าน่าจะมีคนชอบเขาเยอะเลยไม่ได้คิดจะไปทำความรู้จักเขา อีกอย่างเราก็เป็นคนขี้อายค่ะเก็บอาการเก่ง วันนั้นที่ทำงานไฟดับเลยได้แค่แอบมองเขาทั้งวันและแอบถ่ายรูปเขาด้วย รู้แค่ว่าเขามาฝึกงานน่าจะเป็นรุ่นน้องเราปีสองปี ขนาดชื่อเล่นเขายังไม่รู้เลยค่ะ พอตกเย็นวันนั้นหลังเลิกงาน เราก็เดินกลับที่พักตามปกติ บังเอิญมากค่ะเจอเขาเดินกลับทางเดียวกัน เดินตามหลังเขาไปจนถึงเซเว่นหน้าที่พักเขา วันนั้นกลับมานอนคิดทั้งคืนเลยค่ะ เช้าวันที่ 2 วันนี้ไม่ค่อยเห็นเขาเลย วันนี้เลยหงอยทั้งวัน คิดว่าจะตัดใจและเลิกชอบเขาแล้ว ตอนเย็นเดินกลับก็เห็นเขานะ เขาเดินกลับมาทีหลังเรา อยากทักเขาแต่ไม่กล้าเลยคิดว่าพรุ่งนี้จะนั่งรอเขา ให้เขากลับก่อนและค่อยเดินตามเขากลับ เห้อ!! เช้าวันที่ 3 วันนี้บังเอิญมากค่ะ หัวหน้าให้มานั่งทำงานอีกที่ ซึ่งใกล้กับที่เขานั่งทำงานวันนี้เลยได้แอบมองเขาทั้งวัน แล้วงานเราเสียเราเลยเรียกให้เขามาซ่อมให้ นี่เป็นครั้งเลยที่ได้คุยกับเขา ใจนึงก็ไม่กล้าเรียกเขานะคะ แต่เขานั่งใกล้เราสุด และในช่วงบ่ายของวันนั้นก็เข้างาน แล้วเราก็ดันลืมเปิดไฟเรานั่งทำงานคนเดียวในไลน์เรานั่งทำงานปกติ และจู่ๆก็เห็นเขาเดินผ่านและไปเปิดไฟให้ ใจเรานี่สั่นเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเขาอาจจะทำตามปกติเห็นว่าเราลืมเปิดเลยเปิดให้หรืออะไรนะ แต่เราก็แอบบคิดนะว่าเขาก็สนใจเรา มโนไปอีก555 เช้าวันที่ 4 วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ ได้นั่งทำงานใกล้เขาทั้งวัน แต่ไม่ได้คุยกับเขาเลย แอบมองเขาทั้งวันเหมือนเดิม พอหลังเลิกงานเจอเขาพอดีค่ะ ในใจคิดนะอยากเข้าไปทัก แต่ไม่กล้าเลยเดินกลับก่อน พอไปถึงตลาดก็ไปยืนซื้อน้ำเต้าหู้ รอเขาเดินผ่าน ก็คิดนะว่าเมื่อไหร่เขาจะรู้ตัวสักทีว่าเราแอบชอบอยู่นะ เช้าวันที่ 5 วันนี้ก็เหมือนเดิมค่ะ ได้นั่งทำงานใกล้เขาแล้วพอดีว่าเครื่องเราเสีย เขาเลยมาซ่อมให้ แล้วเครื่องเราที่มันมีตัวพัดลมอ่ะมันเสีย หัวหน้าเลยว่าให้เขียนไว้ด้วยว่าพัดลมเสียให้เอามือแหย่พัดลืมให้พัดลมมันทำงานอ่ะค่ะ เขาเลยเอามาเขียนว่าแหย่พัดลมด้วย หัวหน้าเลยขำแล้วบอกว่าให้เขียนใหม่ เขาเลยเขียนใหม่ว่า แฟน แล้วก็มีรูปหัวใจ เอามาแปะที่เครื่องเรา เขายิ้มเราก็แอบยิ้ม เพื่อนเขาเลยถามว่าทำไมเขียนว่าแฟนล่ะ เขาเลยว่าแฟนก็แปลว่าพัดลม เรานี่เขิลทั้งวันเลยค่ะ แอบคิดว่าเขาก็มีใจเหมือนกัน แต่เราอาจจะคิดไปเอง วันนี้ก็แอบมองเขาทั้งวัน เขาน่าจะรู้ตัวนะคะว่าแอบมอง และวันนี้ได้รู้ชื่อเขาครั้งแรกจากพี่ที่ทำงาน วันนี้เป็นวันที่มีความสุขมากสำกรับคนแอบชอบอย่างเรา ก็คิดนะว่าจะพอมีหวังไหมที่จะได้คุยกับเขา เช้าวันที่ 6 วันนี้นั่งทำงานใกล้เขาเหมือนเดิม แต่ดูเขาวุ่นๆเดินไปซ่อมงาน เลยไม่ค่อยได้เจอเขา ตอนพักเที่ยงไปกินข้าวเจอเขาก็แอบมองเขา ได้ยินว่าเขาใกล้จะกลับไปเรียนแล้วเลยคิดว่าเย็นวันนี้จะรอเขา จะไปขอ face เขาเพราะไม่รู้ว่าเขาจะกลับวันไหน เรากลัวเสียโอกาสที่จะรู้จักเขา คิดว่าถ้าได้บอกความรู้สึกกับเขาถึงเขาจะไม่รู้สึกเหมือนกันแต่อย่างน้อยก็ขอแค่ได้บอก พอตกเย็นเลิกงาน ยืนรอเขาก็ไม่เห็นเขาสักที คิดว่าเขาคงกลับแล้ว หงอยเลยค่ะ นอนคิดทั้งคืนจนฝันเห็นเขา แต่จำไม่ได้ว่าฝันว่าอะไร พอเช้าวันนี้เป็นวันหยุดพอดีว่าจะนอนตื่นสายๆแย่ก็ไม่รู้เป็นอะไรตื่นเร็วผิดปกติ พอดีพี่ที่ทำงานทักมาบอกว่าเขาทำงานเมื่อวานเป็นวันสุดท้าย พี่เขารู้จากเพื่อนพี่เขาอีกที ใจหายเลยค่ะ ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก คิดไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่ารู้สึกแปลกๆเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีก เลยรอเขาแต่เขาก็ไม่มาสักที เคยค้นหาเลาในface นะคะ แต่ก็มีแค่ชื่อเล่นหาไม่เจอสักที คิดนะคะว่าทำไมโชคชะตาเล่นตลกอะไรกับเราอยู่ เราอาจจะเพ้อเจ้อไปหน่อยนะ แย่เขาก็เป็นคนเดียวคนแรกและครั้งแรกที่เรารู้สึกแบบนี้ เราจะหาเขาได้จากที่ไหน รูปถ่ายที่เราแอบถ่ายเขาก็เห็นแค่ด้านหลัง เราก็แอบคิดนะว่าจะพอมีโอกาสไหมที่สักวันเราจะได้เจอเขาอีก ใครมีวิธีตามหาเขาก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่าน แชร์ประสบการณ์การแอบชอบได้นะคะ 😄