ควรทำไงต่อดี??

คือผมก็แอบชอบรุ่นน้องคนนึงที่อายุห่างกัน 4 ปี ครั้งแรกผมไม่ได้คิดอะไรกับน้องเขาเลย ก็คิดแค่ว่าพี่น้อง แต่อยู่ๆวันนึงน้องเขาก็มาแสดงความเป็นเจ้าของ เพราะเพื่อนน้องก็แอบชอบผม เขาเลยหวงและบอกเพื่อนเค้าไปว่าอย่ายุ่งกับผมนะ เพราะผมอะของเค้า (ผมรู้เพราะเพื่อนน้องเค้ามาบอก) ผมเลยเริ่มรู้สึกดีและก็ตัดสินใจคุยกับน้องเขา สมมุติว่าน้องชื่อ เอ แล้วกันครับ ผมก็คุยกับน้องเอมาเรื่อยๆ แต่น้องเค้าเหมือนจะชัดเจนแต่ก็ไม่ชัดเจน ผมเลยตัดสินใจถามน้องไปว่าเอรู้สึกอะไรกับพี่ไหม น้องก็ตอบมาว่า ก็รู้สึกแค่พี่ที่สนิทไง แต่ความที่ผม อยากลองพยายามให้เต็มที่กับทุกๆเรื่อง ผมก็เลยคุยต่อมาอีก น้องเอก็ทำในสิ่งที่มันเกินกว่าคำว่าพี่น้องอะครับ เพราะคนรู้จักหลายๆคนก็ถามคุยกับน้องเอหรองั้นงี้ เพราะสิ่งที่น้องทำมันเกินพี่น้องจริงๆครับ เพราะพี่น้องปกติเค้าไม่มีโมเม้นต์อะไรแบบนี้ น้องจะเป็นคนที่ถ้าได้อยู่ด้วยกันน้องจะดีมาก แต่พออยู่ในแชทน้องจะไม่ค่อยตอบ เหมือนไม่ค่อยสนใจกัน ไม่ค่อยแคร์กัน ผมก็เลยเครียดเลยถามน้องอีกรอบว่าได้รู้สึกอะไรกับพี่ไหม เพราะรู้ไหมว่าสิ่งที่เอทำอยู่มันไม่ใช่สิ่งที่พี่น้องทำกัน ถ้าเอคิดกับพี่แค่พี่น้องจริงๆเอต้องทำกับพี่ให้เหมือนที่เอทำกับเพื่อนพี่สิ (คือน้องจะชอบแบบมาจับมือ มากอดมาไรแบบนี้ พอเราไม่คุยด้วยก็มาง้อนั่นนี่) น้องเอก็ยังไม่ตอบคำถาม เราเลยไม่ตอบแชทน้องเค้าเราเลยบอกว่าจะไม่ตอบจนกว่าจะได้คำตอบ 2 วันต่อมาเราก็เลยโทรไปหาน้อง น้องก็บอกว่าขอคิดดูก่อนได้ไหม (คือเราแอบงงในใจว่าคนเรามันจะไม่รู้ตัวเองหรอว่าตัวเองกำลังรู้สึกอะไร) เราเลยบอกน้องไปว่าก็ตอบมาแค่ว่ารู้สึกดี รู้สึกสับสน หรือไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เพราะจะได้ทำตัวถูก จะได้รู้ว่าควรอยู่ในสถานะไหน 2 นาทีผ่านไปเพื่อนเราทักมาบอกว่าเอทักมาหา เอทักมาหาเพื่อนเราว่า (สมมุติให้เพื่อนเราชื่อ ดา ละกัน) พี่ดาๆ เอควรรู้สึกยังไงกับพี่ ออ ดี (สมมุติเราชื่อ ออ) ดาก็ตอบไปว่า ตัวเองรู้สึกยังไงก็ตอบพี่เค้าไปสิ เพราะไม่มีใครรู้ความรู้สึกเราได้มากกว่าตัวเราเองหรอก น้องเลยทักเรามาว่า ก็รู้สึกดี ตอนนั้นเราดีใจมาก เลยคุยกับน้องมาเรื่อยๆ จนสักพักน้องก็ไม่ค่อยสนใจเราไม่ค่อยแคร์เรา เหมือนเรากำลังพยายามอยู่คนเดียว เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ไม่รู้ว่าควรถอยหรือควรไปต่อ เราสับสนไปหมด เราเลยบอกน้องว่าถ้ารู้สึกดีต่อกันก็ช่วยแคร์กันหน่อยได้ไหม คือน้องเข้าใจว่าต้องตอบแชทกันตลอดเวลาต้องคอลกันจนถึงเช้าเลยหรอ ซึ่งเราไม่ได้ต้องการแบบนั้น การสนใจกันของเราคือแค่ช่วยหาเวลามาตอบแชทเรามาคุยกันสักแปปก็ยังดี แบบไปไหน ทำอะไร ก็แค่บอกกันทิ้งไว้ก็ได้ แต่น้องคงไม่เข้าใจในสิ่งที่เราคิด เราจึงบอกน้องว่าพี่ขอถอยออกมานะ พี่จะไม่ไปก้าวก่ายชีวิตเออีกแล้ว เอก็บอกว่าขอโทษนะ (ก่อนหน้าที่เราถอย เราให้ดาไปถามน้องว่าทำไมไม่สนใจกันเลยไรงี้ น้องตอบมาว่าก็ผมแค่รู้สึกดี รู้สึกดีนี่ต้องเป็นแฟนกันหรอ ผมก็เป็นผช ผมชอบผญ อยู่ๆจะให้ผมมาชอบพี่เค้าอะนะ ถึงพี่เค้าจะมีใครผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไร) พอเรารู้เราก็เลยบอกน้องไปว่าถอยแล้วนะ เราไม่ตอบแชทน้องเลย 3 วัน เจอกันเราก็ไม่มองหน้าน้อง เราไม่คุยด้วยเลย เราก็แอบมองแต่น้องไม่เห็น จนวันนึงน้องมาขอฟอลไอจีไพรเวทเรา ซึ่งนั่งใกล้ๆกัน น้องขอปุ้บก็หันมามองเรา เราเลยให้ฟอลไป พอเราให้ฟอลน้องก็ทำเป็นคุยโทรศัพท์และเดินไปนั่งคนเดียวไกลๆ เราสงสัยว่าน้องคุยกับใคร น้องมีคนอื่นอยู่แล้วมั้งไรงี้ เราเลยให้ดาไปแอบดูว่าน้องคุยกับใคร ดาก็ไปแอบดูละบอกว่านั่งส่องไพรเวทมรึ*อยู่ไง เราก็แบบอ้าวหรอน้องไม่ได้รู้สึกไรแล้วจะอยากรู้ทำไมวะว่าเรามีชีวิตเป็นอยู่ยังไง คืนวันนั้นน้องก็ทักมาว่าเล่นเกมกันไหม เราก็แบบพยายามตอบให้สั้นที่สุด ตอบแบบปัดๆ ทำเหมือนไม่สนใจ แต่จริงๆในใจคือดีใจมากที่น้องทักมา วันก่อนเราเลยลองใจเราอัพสตอรี่ในไอจีแบบ กำลังคอลกับคนนั้นคนนี้ แต่ซึ่งจริงๆแล้วเป็นเพื่อนเรา ละเราปิดหน้าปิดชื่อ (เราลงประชดเพราะเราเห็นน้องตั้งตัสไลน์แบบเป็นรูปหัวใจเป็นอะไรแบบนี้) เมื่อวานเราเลยให้ดาไปถามน้องว่าน้องคุยกับใคร น้องก็บอกว่าไมไ่ด้คุยกับใคร ดาก็ถามว่าอ้าวแล้วที่ตั้งตัสละ น้องก็เลยบอกว่าว่าละต้องมีคนถาม ตั้งไปงั้นอะไม่ได้คุยกับใครหรอก น้องเลยถามดาว่า แล้วพี่ออคบกับใครหรอ เห็นลงในสตอรี่ไอจี ดาเลยบอกว่าไม่มีหรอกมันลงไปงั้นแหละ น้องตอบว่าหนูไม่เชื่ออะ อย่ามาโกหกหนูเลย ดาก็ถามว่าทำไมอะ ออมันมีละรู้สึกไง น้องเลยตอบว่าก็เฉยๆ (เราคิดในใจว่าถ้าเฉยๆจริงอะ จะอยากรู้ทำไมว่าเราคุยกับใคร) ดาบอกเราว่าถอยมาเถอะ น้องเค้าคิดกับออแค่พี่น้องจริงๆ น้องเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่เห็นหรอ ออหายไปน้องเค้าเคยตามไหม น้องเค้าเคยถามออไหมว่าออเป็นไงบ้าง น้องเค้าเคยอยากรู้เรื่องราวชีวิตของออไหม เราก็ฟังพี่ดาพูดแต่เราก็คิดว่า น้องเค้าคงสับสนในชีวิตรึป่าว ที่น้องเค้าทำกับพี่น้องพูดมันขัดกันมากเลยนะ น้องเค้าคงสับสนมั้งว่าจะชอบผช หรือผญดีไรงี้ป่าว เราต้องให้เวลาน้องเค้า อาจจะมีปัญหากับทางบ้านรึป่าวเลยทำให้น้องไม่กล้ายอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น (พ่อแม่น้องค่อนข้างวัยรุ่น) น้องอาจจะกลัวคนจะมองแปลกในสังคมไรแบบนี้ เราเลยไม่กล้าเดินจากน้องไป (ดาบอกว่าคิดสิว่าถ้าน้องสับสนจริงๆในความสับสนของน้องมันมีมรึ*อยู่ในนั้นไหม) เราพูดไม่ออก... แต่เราคิดว่าน้องสับสนจริงๆนะ ถึงน้องไม่กล้าที่จะยอมรับในตัวเองวันนี้แต่สักวันน้องก็ต้องยอมรับมันอยู่ดีแหละ เพราะคนเรามันสวมหน้ากากได้ไม่นานอะมันอึดอัดนะ เราเลยไม่กล้าเดินไปจากน้องเพราะกลัวว่าวันนึงน้องจะกลับมาในวันที่เราไม่ได้รู้สึกแล้ว **ช่วยตอบหน่อยสิว่าเราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ และน้องเค้าสับสนหรือว่าน้องเค้าไม่ได้คิดอะไรจริงๆ** (เราเป็นเกย์นะ) ถ้างงๆหรือพิมผิดๆถูกๆก็ขออภัยด้วย พิมในโทรศัพท์ไม่ค่อยถนัด55555