เรื่องราวของความรัก กับคำสัญญา
สวัสดีครับ ผมชื่อ "แต้ม" และ เพื่อนของผม เทอมีชื่อว่า "เบญจา" เรื่องเริ่มขึ้นตอนผมอยู่ม.5 ครับ ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่คนนึงครับเราก็คบกันได้นานพอสมควรแต่ผมรู้สึกว่าเทอไม่ใช้ครับ เราเรยเลิกกันไปครับ เวลาผ่านไปไม่นาน ตอน ม.5 เทอม 2 ครับ ตอนนั้นเทอก็ย้ายเขามา "เบญ" ครับเทอเข้ามาเรียนอยู่ห้องเดียวกับผม คือตอนแรกผมไม่ได้รู้สึกว่าชอบเทอหรืออะไรนะครับ พอเวลาผ่านไป ได้หนึ่งเดือนมีเพื่อนคนหนึ่งครับเป็นผู้ชายครับ ชื่อว่า "เฟริสร์" เขาได้เข้าไปคุยแบบสนิทสนมครับ คือจริงๆ เบญ เป็นคนที่ร่าเริงคือเข้ากับคนง่าย ในตอนนั้นเบญก็เข้าคุยกับผมครับ แบบสนิทสนม ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่เดือนครับ และเวลาที่เราสองคนอยู่ในห้องเรียน แล้วมานั่งด้วยกันครับ ก็จะมีเพื่อนหลายๆคนชอบแซว ประมาณว่าเห้ยๆๆ เอาแล้ว คือตอนนั้นผมรู้สึกได้เราเข้ากันได้ดีครับเข้ากันมากๆๆชอบอะไรเหมือนๆกัน มีเรื่องคุยกันทุกวัน ขนาดเรื่องที่ผช ที่ชื่อ "เฟริสร์" เข้ามาจีบมัน ยังมาเราให้ผมฟังครับ พอเวลาผ่านไป ตอนมอ6 ตอนนั้นผมรู้สึกว่าเกิดชอบ "เบญ" ขึ้นมาจริงๆๆละครับ คือเราคุยกันทุกวันโทหากันทุกวันจยเกิดเป็นความสัมพันธ์ครับ ในช่วงนั้น มีการไปทัศนศึกษาครับ ทาง รร จะแบ่งให้ไปที่ละห้องครับ พอถึงเวลาไป คือมันมานอนตักผมครับ ความรู้สึกตอนนันคือชอบจริงๆๆครับ หลังจากที่เราใกล้ชิดกันผมเริ่มรู้สึกรักมันขึ้นมาจริงๆๆครับ (คือเราสองคนเป็นคนที่พูดคำหยาบ แบบ เชี้ยกู แบบนี้ครับ) แล้วพอไปถึงวัด พอดีวัดที่เราไปเที่ยวกันมีพระธาตุที่สูงครับประมาณ500ขั้นบรรได ได้ครับ ร็ไหมครับตอนนั้นผมแบกมันขึ้นไปถึงชั้นบนสุดได้ คือเหมือนผมยอมมันทุกอย่าง แล้วพอผมกลับจากทัศนศึกษา แฟนเก่าผมก็มาขอคืนดีครับคือตอนนั้นผมรักเบญแล้วครับ แต่ผทไม่รู้ว่ามันคิดยังไง แต่แฟนเก่าของผมมันคงรักผมมากจนมาร้องไห้ให้ผมเหน ผมเป็นคนที่แพ้ให้กับน้ำตาผญ ครับ ผมเรยบอกดีก่ดี แต่ผมไม่ได้รักเขาแล้วครับ เชาเรยยอมปล่อยผมไป พอเวลาผ่านไป ตอนสอบปลายภาค (ใกล้จะจบม.6ละครับ) ตอนนั้นเราสองคนเกิดทะเลาะกันครับ คือเราเป็นเพื่อนกันแหระครับ แต่ผมไม่ได้รู้สึแค่เพื่อนไงครับ ผมเรยอยากออกห่างเพื่อไม่ให้ตัวเองเจบ แล้วตอนนั้นก่มีพี่สุดในห้องเรียน เป็นผญ (ผมเรียกพี่คนนี้ว่า พี่นุ่น ) คืออายุเยอะกว่าประมาณนีครับ พี่เขาก็เข้ามาบอกกับผมว่าจริงๆแล้วเบญมันก็ชอบผมเหมือนกัน ตอนนั้นผมก็ตอบไปว่า "อ่อ" แล้วจู่ๆๆ เบญ ก็เดินเข้ามาบอกว่า "จะเอาแบบนี้ใช้มั้ย" จังหวะนั้นเหมือนผมหลุดไปอญุ่ในอีกโลกหนึ่งครับ แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้น ผมเรยเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็กลับมาตอนสอบครับ หลังจากที่สอบเส็จ เราก่ไม่ได้คุยอีกเรย ได้สองสามวัน รรก่มีกิจกรรมถ่ายรูปก่อนจบครับ เราก็มาเจอกันครับตอนนั้นคือผมเริ่มยอมรับว่า เขาไม่ได้ชอบผมจริงๆครับ แต่มันก็
เข้ามาคุยกับผมเหมือนปกติ ผมก็ใจออนคล่อยตามมันไป 55555 และแล้วเราก็กลับมามาคุยกันแบบเดิม แต่เราไม่ได้เจอกัน ทุกวันเหมือนตอนแรกครับ พอถึงวันปัจฉิม ครับเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้อยู่รรเดียวกัน มันก็ซื้อดอกกุหลาบให้ผมครับ คือผมถามมันว่าจะเอาอะไรมันบอก ว่าห้ามซื้ออะไรให้ เราก็เรยตกลงกันว่าจะไม่ซื้ออะไรให้กัน แต่มัน
ซื้อให้ พองานปัจฉิมจบ ตอนเยนห้องเราก็นัดกันไปฉลองที่บ้านเพื่อนอีกคนครับ ชื่อว่า บอล เพื่อนสนิทผมเรยแหระครับ เราก็พากันไปทั้งห้องเพื่อไปกินเหล้าไรอะครับ วันนั้นเมามากครับ และมันมีอยู่จังหวะหนึ่งครับ ผมเหลี่ยวไปเห็น เบญ เอาหน้าไปใกล้ เฟิสร์ ครับ ตอนนั้นผมตัดสินใจว่าเป็นเพื่อนก่ดียุแล้ว เลยซัดเหล้าไปเตมที่จนเมาแหลกก็ว่าได้ครับ 555 แล้วมันก่เดิมมาถามว่าเป็นไร ผมเลยเลือกที่จะไม่ตอบครับ มันก่พูด เออช่าง
ตอนนั้นผมเมาแต่ก่รู้ครับว่ามันพูดอะไร พอตกดึกน่าจะเที่ยงคืนได้ครับ เพื่อนก็ทยอยกลับบ้าน เขาก็ลากกันกลับ ครับเบญมันก่กลับกับเพื่อนมันแต่ผมยังกินกันต่อกับพวกผช ครับ ผมกลับบ้านประมาณตีสอง คือตอนนั้นเริ่มหายเมาละครับ แล้วจู่เบญก็ทักมาครับ เหมือนมันกำลังตื่น แล้วมันก็ถามผมว่า เป็นอะไร เอาความจริง ผมก็บอกว่าไม่นิ แล้วตอนนั้นมันก็เล่าเรื่องตอนมันเมาครับให้ฟัง ว่า เฟิสร์ บอกมันว่า มันไปหอมแก้ม เฟิสร์ เอาจริงๆๆผมก็นั่งมองมันตลอดแหระรับเพราะผมนั่งตรงข้ามมัน ผมรู้อยู่แล้ว ตอนนั้นผมเลยตัดสินบอกความรู้ครับ ที่ มันทำแบบนี้ผมเจ็บ แล้วมันก็ถามชอบกูหรอ ผมก็ตอบไปว่า เออกูชอบ เป็นแฟนกันมั้ย มันตอบมาว่า "ไม่" ตอนนั้นน้ำตาไหลเหมือนก้อกน้ำเลยครับ แต่พอผ่านไป เจ็ด วิ มันก็บอกว่าไม่ปฏิเสธ เชี้ยมั้ยละครับ 555
หลังจากที่เราตกลงเป็นแฟนกัน ก็นัดกันไปเที่ยวบ้างอะไรบ้างครับ แต่ก็ไม่ได้มีเวลาว่างมาเจอกันบ่อยๆครับ เพราะบ้านของเราอยู่ห่างกันครับ เราคบกันได้ประมาณ1เดือนครับ ตอนนั้นอยู่ในช่วงของเดือนเมษา ครับ เรานัดกับไปเที่ยวในตัวเมือง คือไกลจากบ้านพอสมควรเรยต้องไปนอนครับ เราก็ไปด้วยกันละก็เที่ยวดูหนัง ต่างๆครับ พอถึงเวลาจะนอนครับเราก็นอนเตียงเดียวกันครับ สุดท้ายเราก็มีอะไรกันครับ มันก็ยิ่งทำให้ผมรักมันมากขึ้น แต่พอเวลาผ่านไป5เดือนครับ เราเริ่มไม่มีเวลาให้กันเรยครับเพราะผมต้องเข้าไปเรียนต่อที่มหาลัย แต่มันเอ้นไม่ติดที่มันอยากเรียนเรยด้อบไว้ก่อนครับ ตอนนั้นเราห่างกันมากครับ พอมาถึงเฟรชชี่ไน วันรับน้องของมหาลัยครับ ผมต้องตื่นเช้าไปมอ ถึงค่ำครับไม่ได้ใช้โทสับ ผมก่บอกมันแล้วครับ แต่ตอนนั้นเพื่อนดันเอาเหล้ามากรอกปาก แล้วไปกินต่อที่ร้านจยผมเมาแบบ ขาดสติ ครับแล้วเพื่อนก่พาผมไปส่งหอ แต่เข้าไหมครับว่าเมา ผมก็หลับสิครับ เป็นวัน ไม่ได้จับโทสับเรยผมตื่นอีกทีก็ สองทุ่มของอีกวัน ผมก็โทหามันครับ แต่มันกลับบอกผมว่า "เราเลิกกันเถอะนะ" ผมพูดไม่ออกเลยครับและยังไม่ได้อธิบายอะไร จริงๆๆวันนั้นผมเอารถไปลงด้วยครับคือแขนขาถลอก แล้วมันก็วางสาย และอีกอย่างผมเป็นคนที่รับรู้เกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ครับ ว่าจริงๆๆเพราะเราห่างกันเกินไปจนอาจทำให้ไม่รู้สึกว่ารักกันแล้วจริงๆๆ ผมใช้เวลากับการเสียใจอยู่ในห้องสองวันครับ แล้วจู่ๆมันก็ทักผมมาอีกครังตรับ ว่าจำสัญญาที่เคยให้กันไว้ได้มั้ย ครับเราสองคนเคยตกลงกันว่าถ้าหากเลิกเลิกกันไปจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เอาจริงๆๆที่ผมสัญญาไปเพราะไม่คิดว่าจะเลิกกัน ผมเลือกที่จะไม่ตอบแชทนั้น เพราะถ้าผมตอบผมก็จะเสียใจอีกแต่พอเวลาที่ผม ไปกินเหล้า ผมจะเผื่อทักไปหามันทุกครั้งครับ แต่มันก่ไม่ตอบ จนตอนนี้ เวลาผ่านไป 3 ปีกว่าแล้วครับ แปลกนะครับที่ผมยังรู้สึกรักมันอยู่ม่เปลี่ยนไปจากวันนั้นเลน หรือจริงๆผมแค่ยังไม่เคลียร์ กับเรื่องนี้เรยยังทำให้ร็สึกคิดถึงอยู่ตลอดผมก็ไม่รู้ครับ
ผมจะชอบเอาไอจีของเพื่อนไปส่อง ไอจีมันครับ ว่ามันเป็นยังไงบ้างแปลกครับเวลาที่มันโพสรูปว่าชอบผชแบบไหนอะไร ผมจะทำให้ตัวเองเป็นแบบนั้น เราไม่ได้เจอกันมาสามปีละครับ ผมแค่อยากเจอเทออีกสักครั้ง ขอคุยอะไรด้วยนิดหน่อย และอยากได้เพื่อนคนเดิมกลับมาครับ
แต่จริงๆ ผมเลือกที่จะจำทุกเรื่องราวของเขาไม่เคยคิดที่จะลืม ผมสัญญากับตัวเองว่า ถ้าหากเจอมันอีกครั้งผมจะบอกรักมัน ถึงแม้ว่าวันนั้นจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม อย่างผมก็จะได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนอีกครั้ง ไม่ใช้มาจมกับอดีตจนไม่สามารถเริ่มใหม่ได้
ผมอยากให้เทอได้รู้ความจริงเกี่ยวกับความรู้สึกของผม
ถ้าหากเทอได้อ่านกระทู้นี้ กูอยากเจอนะ
ขอบคุณครับ
จาก หมา 'แต้ม' ถึง เบญจา
เรื่องราวของความรัก กับคำสัญญา
สวัสดีครับ ผมชื่อ "แต้ม" และ เพื่อนของผม เทอมีชื่อว่า "เบญจา" เรื่องเริ่มขึ้นตอนผมอยู่ม.5 ครับ ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่คนนึงครับเราก็คบกันได้นานพอสมควรแต่ผมรู้สึกว่าเทอไม่ใช้ครับ เราเรยเลิกกันไปครับ เวลาผ่านไปไม่นาน ตอน ม.5 เทอม 2 ครับ ตอนนั้นเทอก็ย้ายเขามา "เบญ" ครับเทอเข้ามาเรียนอยู่ห้องเดียวกับผม คือตอนแรกผมไม่ได้รู้สึกว่าชอบเทอหรืออะไรนะครับ พอเวลาผ่านไป ได้หนึ่งเดือนมีเพื่อนคนหนึ่งครับเป็นผู้ชายครับ ชื่อว่า "เฟริสร์" เขาได้เข้าไปคุยแบบสนิทสนมครับ คือจริงๆ เบญ เป็นคนที่ร่าเริงคือเข้ากับคนง่าย ในตอนนั้นเบญก็เข้าคุยกับผมครับ แบบสนิทสนม ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่เดือนครับ และเวลาที่เราสองคนอยู่ในห้องเรียน แล้วมานั่งด้วยกันครับ ก็จะมีเพื่อนหลายๆคนชอบแซว ประมาณว่าเห้ยๆๆ เอาแล้ว คือตอนนั้นผมรู้สึกได้เราเข้ากันได้ดีครับเข้ากันมากๆๆชอบอะไรเหมือนๆกัน มีเรื่องคุยกันทุกวัน ขนาดเรื่องที่ผช ที่ชื่อ "เฟริสร์" เข้ามาจีบมัน ยังมาเราให้ผมฟังครับ พอเวลาผ่านไป ตอนมอ6 ตอนนั้นผมรู้สึกว่าเกิดชอบ "เบญ" ขึ้นมาจริงๆๆละครับ คือเราคุยกันทุกวันโทหากันทุกวันจยเกิดเป็นความสัมพันธ์ครับ ในช่วงนั้น มีการไปทัศนศึกษาครับ ทาง รร จะแบ่งให้ไปที่ละห้องครับ พอถึงเวลาไป คือมันมานอนตักผมครับ ความรู้สึกตอนนันคือชอบจริงๆๆครับ หลังจากที่เราใกล้ชิดกันผมเริ่มรู้สึกรักมันขึ้นมาจริงๆๆครับ (คือเราสองคนเป็นคนที่พูดคำหยาบ แบบ เชี้ยกู แบบนี้ครับ) แล้วพอไปถึงวัด พอดีวัดที่เราไปเที่ยวกันมีพระธาตุที่สูงครับประมาณ500ขั้นบรรได ได้ครับ ร็ไหมครับตอนนั้นผมแบกมันขึ้นไปถึงชั้นบนสุดได้ คือเหมือนผมยอมมันทุกอย่าง แล้วพอผมกลับจากทัศนศึกษา แฟนเก่าผมก็มาขอคืนดีครับคือตอนนั้นผมรักเบญแล้วครับ แต่ผทไม่รู้ว่ามันคิดยังไง แต่แฟนเก่าของผมมันคงรักผมมากจนมาร้องไห้ให้ผมเหน ผมเป็นคนที่แพ้ให้กับน้ำตาผญ ครับ ผมเรยบอกดีก่ดี แต่ผมไม่ได้รักเขาแล้วครับ เชาเรยยอมปล่อยผมไป พอเวลาผ่านไป ตอนสอบปลายภาค (ใกล้จะจบม.6ละครับ) ตอนนั้นเราสองคนเกิดทะเลาะกันครับ คือเราเป็นเพื่อนกันแหระครับ แต่ผมไม่ได้รู้สึแค่เพื่อนไงครับ ผมเรยอยากออกห่างเพื่อไม่ให้ตัวเองเจบ แล้วตอนนั้นก่มีพี่สุดในห้องเรียน เป็นผญ (ผมเรียกพี่คนนี้ว่า พี่นุ่น ) คืออายุเยอะกว่าประมาณนีครับ พี่เขาก็เข้ามาบอกกับผมว่าจริงๆแล้วเบญมันก็ชอบผมเหมือนกัน ตอนนั้นผมก็ตอบไปว่า "อ่อ" แล้วจู่ๆๆ เบญ ก็เดินเข้ามาบอกว่า "จะเอาแบบนี้ใช้มั้ย" จังหวะนั้นเหมือนผมหลุดไปอญุ่ในอีกโลกหนึ่งครับ แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาซะงั้น ผมเรยเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็กลับมาตอนสอบครับ หลังจากที่สอบเส็จ เราก่ไม่ได้คุยอีกเรย ได้สองสามวัน รรก่มีกิจกรรมถ่ายรูปก่อนจบครับ เราก็มาเจอกันครับตอนนั้นคือผมเริ่มยอมรับว่า เขาไม่ได้ชอบผมจริงๆครับ แต่มันก็
หลังจากที่เราตกลงเป็นแฟนกัน ก็นัดกันไปเที่ยวบ้างอะไรบ้างครับ แต่ก็ไม่ได้มีเวลาว่างมาเจอกันบ่อยๆครับ เพราะบ้านของเราอยู่ห่างกันครับ เราคบกันได้ประมาณ1เดือนครับ ตอนนั้นอยู่ในช่วงของเดือนเมษา ครับ เรานัดกับไปเที่ยวในตัวเมือง คือไกลจากบ้านพอสมควรเรยต้องไปนอนครับ เราก็ไปด้วยกันละก็เที่ยวดูหนัง ต่างๆครับ พอถึงเวลาจะนอนครับเราก็นอนเตียงเดียวกันครับ สุดท้ายเราก็มีอะไรกันครับ มันก็ยิ่งทำให้ผมรักมันมากขึ้น แต่พอเวลาผ่านไป5เดือนครับ เราเริ่มไม่มีเวลาให้กันเรยครับเพราะผมต้องเข้าไปเรียนต่อที่มหาลัย แต่มันเอ้นไม่ติดที่มันอยากเรียนเรยด้อบไว้ก่อนครับ ตอนนั้นเราห่างกันมากครับ พอมาถึงเฟรชชี่ไน วันรับน้องของมหาลัยครับ ผมต้องตื่นเช้าไปมอ ถึงค่ำครับไม่ได้ใช้โทสับ ผมก่บอกมันแล้วครับ แต่ตอนนั้นเพื่อนดันเอาเหล้ามากรอกปาก แล้วไปกินต่อที่ร้านจยผมเมาแบบ ขาดสติ ครับแล้วเพื่อนก่พาผมไปส่งหอ แต่เข้าไหมครับว่าเมา ผมก็หลับสิครับ เป็นวัน ไม่ได้จับโทสับเรยผมตื่นอีกทีก็ สองทุ่มของอีกวัน ผมก็โทหามันครับ แต่มันกลับบอกผมว่า "เราเลิกกันเถอะนะ" ผมพูดไม่ออกเลยครับและยังไม่ได้อธิบายอะไร จริงๆๆวันนั้นผมเอารถไปลงด้วยครับคือแขนขาถลอก แล้วมันก็วางสาย และอีกอย่างผมเป็นคนที่รับรู้เกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ครับ ว่าจริงๆๆเพราะเราห่างกันเกินไปจนอาจทำให้ไม่รู้สึกว่ารักกันแล้วจริงๆๆ ผมใช้เวลากับการเสียใจอยู่ในห้องสองวันครับ แล้วจู่ๆมันก็ทักผมมาอีกครังตรับ ว่าจำสัญญาที่เคยให้กันไว้ได้มั้ย ครับเราสองคนเคยตกลงกันว่าถ้าหากเลิกเลิกกันไปจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เอาจริงๆๆที่ผมสัญญาไปเพราะไม่คิดว่าจะเลิกกัน ผมเลือกที่จะไม่ตอบแชทนั้น เพราะถ้าผมตอบผมก็จะเสียใจอีกแต่พอเวลาที่ผม ไปกินเหล้า ผมจะเผื่อทักไปหามันทุกครั้งครับ แต่มันก่ไม่ตอบ จนตอนนี้ เวลาผ่านไป 3 ปีกว่าแล้วครับ แปลกนะครับที่ผมยังรู้สึกรักมันอยู่ม่เปลี่ยนไปจากวันนั้นเลน หรือจริงๆผมแค่ยังไม่เคลียร์ กับเรื่องนี้เรยยังทำให้ร็สึกคิดถึงอยู่ตลอดผมก็ไม่รู้ครับ
ผมจะชอบเอาไอจีของเพื่อนไปส่อง ไอจีมันครับ ว่ามันเป็นยังไงบ้างแปลกครับเวลาที่มันโพสรูปว่าชอบผชแบบไหนอะไร ผมจะทำให้ตัวเองเป็นแบบนั้น เราไม่ได้เจอกันมาสามปีละครับ ผมแค่อยากเจอเทออีกสักครั้ง ขอคุยอะไรด้วยนิดหน่อย และอยากได้เพื่อนคนเดิมกลับมาครับ
แต่จริงๆ ผมเลือกที่จะจำทุกเรื่องราวของเขาไม่เคยคิดที่จะลืม ผมสัญญากับตัวเองว่า ถ้าหากเจอมันอีกครั้งผมจะบอกรักมัน ถึงแม้ว่าวันนั้นจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม อย่างผมก็จะได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคนอีกครั้ง ไม่ใช้มาจมกับอดีตจนไม่สามารถเริ่มใหม่ได้
ผมอยากให้เทอได้รู้ความจริงเกี่ยวกับความรู้สึกของผม
ถ้าหากเทอได้อ่านกระทู้นี้ กูอยากเจอนะ
ขอบคุณครับ
จาก หมา 'แต้ม' ถึง เบญจา