ไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า เคยคิดฆ่าตัวตายเมื่อมีอะไรมากระทบจิตใจ กลัวการถูกว่าด่า เวลาเศร้าจะก้มหน้าเงยไม่ขึ้น ไม่มีแรงกินข้าว ชอบมองนานๆ ปากไม่ขยับ ในหัวคิดแค่โทษตัวเอง เวลามองอะไรเหมือนภาพช้า ปวดหัว ในหัวคิดอะไรโคตรเยอะ หัวใจเหมือนโดนบีบ สภาพในตอนนั้นคือแบบ ไม่รู้จะมีชีวิตต่อไปเพื่ออะไร ซักพักก็หาย แต่อาการนี้เป็นเฉพาะมีอะไรมากระทบจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือใหญ่ เพื่อนบอกว่าแค่พูดเล่นๆเอง ตอนที่เพื่อนพูดเล่นๆนั้นเราร้องไห้ไปแล้ว ซึ่งที่ไม่มีใครมาปลอบอะไรเราหรอก เราแบกรับนิสัยนี้มาตั้งแต่เด็ก เวลาเศร้าเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น เวลาไม่สบายใจก็ไม่ค่อยเล่าให้ใครฟัง เหมือนปัญหาทุกอย่างที่เราต้องการระบายออกมาก็ต้องระบายกับตัวเอง พอโตขึ้นก็มีเพื่อนบางคนที่เราสามารถระบายให้ฟังได้ แต่มันบ่อยขึ้นเรื่อยๆจนเพื่อนรำคาญบางทีคำว่าเพื่อนแทบไม่มีด้วยซ้ำ เราระบายออกมาด้วยการโพสเฟส จะเรียกความเรียกร้องความสนก็ได้ เราแค่ต้องการคนที่เข้าใจเรา รับรู้ถึงปัญหาของเรา คนที่สนใจในชีวิตเรา
มันทำให้เรารู้สึกมีค่ามาก นี้แหละสิ่งที่เรารู้สึก
อยากรู้ว่าตังเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า
มันทำให้เรารู้สึกมีค่ามาก นี้แหละสิ่งที่เรารู้สึก