สวัสดีครับ เรื่องทั้งหมดที่กำลังจะพูดถึงคือเรื่องที่ผมรู้สึกสับสนเป็นอย่างมากอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆในกระทู้ครับ
ผมเป็นเด็กต่งจังหวัดเพิ่งเรียนจบและได้มาทำงานอยู่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งย่านอโศกเงินเดือนหมื่นกว่าๆ ฐานะทางครอบครัวก็พอมีพอกินไม่ได้รวยและก็ไม่ได้จนมากไม่มีหนี้สิน ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเลยต้องส่งเงินไปเลี้ยงดูพ่อแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด ผมมีแฟนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมาเกือบ3ปี บ้านแฟนผมเธอค่อนข้างลำบากมากมีหนี้สินมากมาย โดยปกติแล้วผมก็จะคอยช่วยเหลือเธอเสมอตั้งแต่คบกันไม่เคยปล่อยให้เธออดหรือไม่มีเงินใช้เลย มีมากมีน้อยก็แบ่งกัน เพราะตลอดเวลาที่คบกันเธอดีกับผมมากรักและดูแลดีมาตลอด ครอบครัวเราทั้งสองรับรู้ที่เราคบกัน เรารักกันมากจนผมคิดว่านี่แหละคือคนที่ใช่สำหรับผมและผมจะไม่มีวันทิ้งเธอไปแน่นอน แต่แล้ววันหนึ่งก็เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจเมื่อเธอบอกผมว่ารู้สึกรักผมน้อยลง ใจผมชา มือผมสั่นไปหมด ผมได้แต่ฝืนยิ้มและทนคุยกับเธอต่อสักพัก และเธอก็พูดขึ้นมาอีกว่า ครอบครัวของเธอต้องการให้เธอมีแฟนที่รวยหรือชาวต่างชาติเพื่อที่ครอบครัวจะได้สบายและหมดหนี้สิน และเธอก็บอกผมว่าเธอเต็มใจที่จะทำมันเพื่อให้ครอบครัวของเธอสบาย... ผมเหมือนโดนมีดกรีดที่กลางหัวใจ ความรู้สึกเหมือนโดนพังทะลาย ผมจุกจนร้องไห้ไม่ออกและได้ตอบกลับเธอไปว่า ถ้าต้องการแบบนั้นผมจะขอยอมแพ้และจะเดินออกมาเองเพื่อให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ เพราะผมรู้ตัวว่าผมคงไม่มีปัญญาไปดูแลครอบครัวเธอให้สุขสบายอย่างที่เธอหวังได้ ได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ คำพูดของเธอมันดูพร้อมที่จะไปจากผมมากจนผมทนไม่ได้ แบบนี้ผมควรจะตัดขาดเธอหรือให้อภัยเธอดี เพราะผมเองก็รักเธอมาก แต่อีกใจผมก็ไม่อยากต้องเป็นตัวเลือกของใคร ผมสับสนไปหมดตอนนี้ได้แต่เก็บตัวเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่มีความสุขเลย😔
แฟนมีความคิดที่จะทิ้งไปคบคนที่รวยกว่า ผมควรไปต่อหรือหยุดเพียงเท่านี้
ผมเป็นเด็กต่งจังหวัดเพิ่งเรียนจบและได้มาทำงานอยู่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งย่านอโศกเงินเดือนหมื่นกว่าๆ ฐานะทางครอบครัวก็พอมีพอกินไม่ได้รวยและก็ไม่ได้จนมากไม่มีหนี้สิน ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเลยต้องส่งเงินไปเลี้ยงดูพ่อแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด ผมมีแฟนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมาเกือบ3ปี บ้านแฟนผมเธอค่อนข้างลำบากมากมีหนี้สินมากมาย โดยปกติแล้วผมก็จะคอยช่วยเหลือเธอเสมอตั้งแต่คบกันไม่เคยปล่อยให้เธออดหรือไม่มีเงินใช้เลย มีมากมีน้อยก็แบ่งกัน เพราะตลอดเวลาที่คบกันเธอดีกับผมมากรักและดูแลดีมาตลอด ครอบครัวเราทั้งสองรับรู้ที่เราคบกัน เรารักกันมากจนผมคิดว่านี่แหละคือคนที่ใช่สำหรับผมและผมจะไม่มีวันทิ้งเธอไปแน่นอน แต่แล้ววันหนึ่งก็เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจเมื่อเธอบอกผมว่ารู้สึกรักผมน้อยลง ใจผมชา มือผมสั่นไปหมด ผมได้แต่ฝืนยิ้มและทนคุยกับเธอต่อสักพัก และเธอก็พูดขึ้นมาอีกว่า ครอบครัวของเธอต้องการให้เธอมีแฟนที่รวยหรือชาวต่างชาติเพื่อที่ครอบครัวจะได้สบายและหมดหนี้สิน และเธอก็บอกผมว่าเธอเต็มใจที่จะทำมันเพื่อให้ครอบครัวของเธอสบาย... ผมเหมือนโดนมีดกรีดที่กลางหัวใจ ความรู้สึกเหมือนโดนพังทะลาย ผมจุกจนร้องไห้ไม่ออกและได้ตอบกลับเธอไปว่า ถ้าต้องการแบบนั้นผมจะขอยอมแพ้และจะเดินออกมาเองเพื่อให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ เพราะผมรู้ตัวว่าผมคงไม่มีปัญญาไปดูแลครอบครัวเธอให้สุขสบายอย่างที่เธอหวังได้ ได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ คำพูดของเธอมันดูพร้อมที่จะไปจากผมมากจนผมทนไม่ได้ แบบนี้ผมควรจะตัดขาดเธอหรือให้อภัยเธอดี เพราะผมเองก็รักเธอมาก แต่อีกใจผมก็ไม่อยากต้องเป็นตัวเลือกของใคร ผมสับสนไปหมดตอนนี้ได้แต่เก็บตัวเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่มีความสุขเลย😔