คุยไปเรื่อยๆ แบบไม่รู้สึกอะไรเลย ทำได้หรอคะ?

บางทีเบื่อคนในครอบครัว ที่มักคิดว่าตัวเองถูกเสมอ พอคนอื่นพูดเรื่องจริงมักรับไม่ได้ ได้แต่ด่า คือถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากเกิดมาเจอคนประเภทนี้หรอก คนที่ไม่เคยยอมรับความจริงว่า นิสัยตัวเองมันห่วย

~~ คือเวลาผมมีความรักทีไรก็มักจะคนรอบข้างบอกผมเสมอว่า " เผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะ, เผื่อใจด้วยนะ จะได้ไม่เจ็บ , รักเป็นก็ต้องเผื่อใจเป็นด้วยนะ,บลาๆๆๆ " คือบางส่วนหวังดีผมก็เข้าใจแหละ .. แต่ถ้าลอ

เมื่อไรนะ ผู้หญิงอย่างเรา จะเลิกคิดเข้าข้างตัวเองสักที นอมรับสักที ว่าการส่งline happy new year ของผู้ชายมันคือการหว่านไปเรื่อยๆ ไม่มีความหมายหรอก

มันคือสูตรตายตัวของความรักหรือเปล่า หากฝ่ายใดรักอีกฝ่ายมากกว่า ฝ่ายนั้นจะต้องเป็นฝ่ายที่ถูกทิ้งเจ็บช้ำเสมอ ทำไมผมลองกี่ครั้งผมว่ามันใช้ได้สำหรับผม TT

คือควรทำไงดีกับความสัมพันธ์ที่ต่างฝ่ายอธิบายไม่ได้ คุยกันทุกวัน เหมือนคนเป็นแฟนกัน แต่ความจริงแล้วยังหาสถานะไม่ได้เลย เดาความรู้สึกของเค้าไม่ออกเลย ถ้าคิดเข้าข้างตัวเองก็คิดว่าเค้าก็แอบมีใจ ถ้าไม่มีใจ

เวลาเจอรูป ตัสที่อัพ อะไรต่างๆที่คนที่เราเคยคุยหรือเคยคบมักทำให้หวั่นไหวเสมอ มีวิธีแก้กันมั้ย

จะคุยปกติไปเรื่อยๆหรือจะเงียบถอยห่างคะ ทุกวันนี้เค้าคุยด้วยปกติค่ะ อาจเพราะไม่อยากให้เราเสียใจรึป่าวคะ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง เศร้าใจแล้วก็อายเหมือนกันนะคะ

เห็นอะไรที่เกี่ยวกับเรื่องนี้กับคนรอบข้างหรือคนที่รู้จักกัน เหมือนเราค้างคา ทั้งที่เป็นเรื่องของคนอื่น เราควรจัดการความคิดตัวเองมั้ย หรือให้คิดยังไง หรือควรทำยังไงถ้าพบเห็น หรือรู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิ

มีเคยเคยโกรธตัวเองบ้างไหมคะ อยากฟังเรื่องราวของทุกคน ส่วนนี่โกรธตัวเองเรื่อง นิสัยไม่กล้าแสดงความรู้สึก โดยเฉพาะตอนยิ้ม ตอนดีใจ หรือรัก กับครอบครัว โกรธตัวเองที่ไม่กล้า ไม่ใช่เพราะไม่รักนะคะ แต่รักมาก