ผมทำงานที่เดียวกันผมแอบชอบเขามาสักพักแต่เพื่อนผมเขามีแฟนแล้ว(แฟนผู้หญิง)คบมา4ปีด้วยความที่เราเริ่มสนิทกันมันเลยทำไห้ผมยิ่งรุ้สึกดีขึ้นจนวันนึงผมชวนเขามากินเหล้าที่ห้องจนเมากันทั้งสองตอนนั้นผมก็พยามอยากจะบอกแต่ก็ไม่กล้าบอกหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันพออีกสักพักนึงเพื่อนนคนนั้นก็มากินเบียร์ที่ห้องผมพอผมแล้วเพื่อนมันบอกว่ากูขอนอนห้องผมก็โอเครในใจดีใจมากและแล้วผมก็อึดอัดที่จะบอกมันผมเลยบอกมันว่ากูมีไรจะบอก...มันถามว่ามีไร..ผมก็อ้ำอึ่งสักพัก..แล้วมันบอกว่าชอบกูหรอ...ผมเลยบอกว่าอือ...มันบอกว่ากูมีแฟนแล้ว..ผมบอกกูรุ้..แต่มันบอกว่ากูรุ้นานแล้วว่าชอบกู...มันบอกว่าอยากกอดกูไหมกูไห้กอดได้นะ...ผมก็กอดมัน...แล้วเราก็นอนจนเช้า..มันก็กลับไปห้องมัน..ผมก็ส่งข้อความไปขอโทดมัน...แต่เมื่อคืนที่ผ่านมาคำพูดมันเหมือนทำไห้เรามีความหวังมาก...แต่พอหลังจากนั้นมาเราก็ทำงานคุยกันปกติ..แต่ความรุ้สึกเราตอนนั้นมันมากกว่าคำว่าเพื่อน..แล้วผมก็ยังอึดอักมาตลอด...แต่มาวันนึงผมลาออกจากงานแต่ในใจผมไม่อยากออกเลยเพราะเวลาผมทำงานกับมันผมมีความสุขแต่ผมก็ต้องออก...หลังจากนั้นก้มีเรื่องที่ทำไห้ผมอึดอัดใจเพราะว่า่อนสนิทผมอีกคนที่เป็นผู้หญิงเหมือนมันจะแอบชอบเพื่อนคนนี้เหมือนกันแต่ผมคงเดาไม่ผิด...ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันมันดูไม่ยากจากอะไรหลายๆอย่าง...เพราะเราทั้งสามทำงานด้วยกันสนิทกัน..และเหมือนเพื่อนสองคนนี้มันก็จะรุ้ว่าแอบชอบกัน...แต่มันทำร้ายความรุ้สึกผมมากถ้าหากจะไปชอบใครกันก็ได้ท่ไม่ใช่สองคน...เพราะผมกับเพื่อนผู้ชายเวลาเรามีปัญหามีอะไรไม่สะบายใจเราก็คุยกันเสมอปรึกษากันแบบลับๆไม่มีใครรุ้เหมือนเขาไห้ความหวังเรา...ยิ่งวันนึงผมมาเจอแบบนี้กับเพื่อนสนิทผมยิ่งปวดใจมากกว่าเดิม...ยิ่งคิดมันยิ่งทรมาน...เพราะเราเกิดมาที่ไม่ได้มาคู่กับชาย...เขาเกิดมาคู่กับผู้หญิง...ตอนนี้ทำใจอยู่สักวันมันคงดีขึ้นแต่ทุกครั้งที่เห็นเขาเล่นกันมันก็แทงใจอยุ่ทุกที.......