ลองสังเกตุการณ์ดูเล่นๆ ตั้งแต่สมัยยุคไทยบูมหลังจากได้แชมป์ AFF ก็ถือว่าได้แชมป์แบบมีสะดุดหัวทิ่มเกือบเอาตัวไม่รอดถึงสองครั้ง ในการบุกไปแพ้ มาเลย์เซียในรอบชิง 3-2 ดีมีประตูได้เสียตุนไว้ และครั้งถัดมาบุกแพ้ อินโดนีเซีย ก่อนจะมาแก้ตัวได้ในบ้าน แชมป์ซีเกมส์ก็หืดจับ ก่อนที่มาเลย์จะเหวอทำเข้าประตูตัวเอง ซึ่งถ้าเราอยากก้าวข้ามอาเซียนให้ได้จริงๆความเด็ดขาดแม่นยำผมว่าต้องมีดีกว่านี้จริงๆอย่างที่หลายคนบอก ลองคิดดูเล่นๆว่าถ้าแมตซ์บางรายการไม่เหย้าเยือนทีมชาติเราอาจจะไม่ได้ออกมาหน้านี้แน่นอน การวางหมากการทำงานของทีมชาติก็ยังตะกุกตะกัก แต่เดิมเหมือนจะเขียนแนวทางให้ทีมชาติไทยเล่นสไตล์ใกล้เคียงกันทุกชุด แล้วมาปรับเทคนิคตามสถานการณ์ในสนามเอา เพราะจะทำให้เด็กๆเล่นเข้าใจกันมาเรื่อยๆ ตามแนวทางที่วางไว้ พอมาต่อไม้ใหม่ ไหงฉีกแนวทางการเล่นไปซะงั้น การต่อบอล เท้าสู้เท้า วิ่งไม่มีหมด มันค่อยๆหายไปเรื่อยๆไม่เห็นเหมือนฝันที่เคยวาดให้แฟนบอลเพ้อกันเล่นๆเหมือนตอนนั้น นี่คือแผนการก้าวข้ามอาเซียนของเหล่าบรรดาท่านๆวางเอาไว้แล้วจริงหรือ?
ทีมชาติไทยจะสามารถก้าวข้ามอาเซียนได้จริงหรือ?