สงสัยจริงๆครับ ทำไมสมัยก่อนปักษ์ใต้ ถึงเป็นเหมือนแดนเถื่อน

สมัยก่อนราว40ปีที่แล้ว ประเทศไทยไม่ได้รวมกันแบบนี้หรอกนะ การคมนาคมไม่ใช่ปัจจุบัน
ถ้าคุณมีธุระไปเหนือ ย้ายไปเป็นผู้ว่า นายอำเภอ นี่เรื่องใหญ่มาก โดยเฉพาะคุณเป็นคนกรุงน่ะ
พ่อแม่แทบล้มประดาตาย ลูกถูกย้ายไปรับตำแหน่งสูงกว่าเดิม "รับตำแหน่งใหม่" แต่พ่อแม่ไม่ดีใจ!!!!
ไปใต้!!! ตายล่ะวา นึกภาพกันไม่ออกเลยว่าภาคใต้เป็นยังไง คนกรุงเทพบางคนยังนึกว่าภาคใต้มีแต่ป่าด้วยซ้ำ
ไปดูหนังไทยเก่าๆสิ พระเอกเป็นนายอำเภอปลอมตัวไปปราบโจร พระเอกไปสู้กับเจ้าพ่อท้องถิ่น มีจริงๆนั่นล่ะ....ถึงเอามาแต่งนิยาย
ที่ล้อๆกัน "ผมร้อยตำรวจเอก....ปลอมตัวมา" ก็มาจากหนังหรือนิยายแบบนี้

และการไปอยู่ภาคอื่นๆของไทย คุณจะหาอาหารภาคกลาง อาหารตามสั่งแบบในกทมทานไม่ได้
เพราะอาหารภาคไหนก็ภาคนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ไปอยู่ใต้ก็มีแต่อาหารใต้ ไปอิสานก็ข้าวเหนียวทุกวันล่ะคุณ
ตอนเด็กๆผมไปสมุยกับที่บ้าน สมัยสมุยยังไม่มีสนามบิน จะให้จารนัยมั้ยว่าเป็นยังไง
ขึ้นรถ ต่อรถไฟ ต่อเรือกันไม่รู้กี่ต่อต่อกี่ต่อ แถมบนเกาะสมุยไม่มีอาหารภาคกลางทาน เป็นอาหารใต้หมดเลย มีฝรั่งหรอมแหรม....
ฝรั่งนี่ก็คงเดนตายมาก ลากสังขารไปขึ้นเกาะได้ ไปแย่งกล้วยลิงกิน

ภาคใต้นี่เป็นดินแดนลึกลับ มีแต่ปากต่อปากกันมาว่าเป็น"แดนคนดุ"
แล้วไม่มีธุระปะปังจะไปทำไมล่ะ คนที่ไปแบบเด่นๆเลยคือพวกไปทำเหมือง แต่ก่อนภาคใต้คือเรื่องเหมือง ที่มีเอามาทำหนังน่ะ
ขนาดเรื่องคอมมิวนิสต์อะไรนี่ "เค้าลือ" กันว่า อยู่ในป่าภาคใต้ แต่เอาเข้าจริงคนที่ฟังก็นึกไม่ออกหรอกว่าคืออะไร

เพราะคนกรุงเทพเอง ลงไปใต้มากที่สุดแล้วคือหัวหิน ประจวบ เพื่อไปพักผ่อน
เลยจากนั้นไปคือรู้เรื่องเกี่ยวกับทางใต้น้อยมาก ขนาดคนจะไปหัวหินได้ก็ต้องมีอันจะกิน
เพราะแต่ก่อนหัวหินไม่ได้เจริญแบบเดี๋ยวนี้ เมืองเงียบกริบ กลางคืนทุ่มนึงนึกว่าเมืองร้าง คือต้องมีรถ ไปสร้างบ้งบ้านของตัวเองไว้
ผมมีเพื่อนคนนึงมีพ่อเป็นหมอ แล้วพ่อย้ายไปอยู่สงขลา
เวลาเปิดเทอมกลับมาโรงเรียนเล่าเรื่องสงขลาให้ฟัง เพื่อนฟังกับแบบอ้าปากค้าง มีด้วยเหรอ ไปอยู่ดาวไหนมานี่