เพื่อนชอบมาใช้พื้นที่ส่วนตัวของเรา

คืออย่างนี้ค่ะ ขอเกริ่นนำก่อนว่าเราเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงนิดนึง(แต่อยู่กับคนอื่นได้นะเวลาอยู่กับเพื่อนเราก็เต็มที่ไม่มีปิดกั้นจะอยู่ในโลกส่วนตัวเฉพาะเวลาทำงานอดิเรก) เรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่หอเดียวกับเพื่อนค่ะอย่างที่บอกไว้ข้างต้นคือเรามีโลกส่วนตัวเพราะฉนั้นเราจะมีพื้นที่ที่เรียกได้ว่าเป็นเซฟโซนเป็นพื้นที่ของเรานั่นคือที่นอน ประเด็นคือเพื่อนชอบมาวุ่นวายกับที่นอนเรามานอนกลิ้งเกลือกมาใช้หมอนนู่นนี่นั่นของเราถามว่าหวงไหมก็ไม่ได้หวงแต่แบบมันรู้สึกรังเกียจนิดๆอะค่ะ เราเป็นคนที่ค่อนข้างจะอนามัยหน่อยๆส่วนเพื่อนคือ แบบ...นางชอบไม่อาบน้ำอะ  แล้วมานั่งมานอนมาใข้ของของเรา เราเคยบอกนะว่าไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายดับพื้นที่ของเราแต่นางคงคิดว่าพูดเล่นมั้ง ที่หนักสุดคือตอนเรากลับบ้านนางย้ายสำมะโนครัวมานอนที่นอนเราเลยค่ะ แค่นั้นไม่พอนางยังมาใช้หมอนเราอีก หนักสุดนางเอาเท้าวางทางหัวที่เรานอน omg!! คือมีอะไรเราแชร์กันใช้ได้ค่ะเช่นครีมเอยของกินเอย อะไรที่ใช้แล้วทิ้งอะ แต่บางอย่างมันเป็นของของเราไง เราต้องใช้ต้องอยู่กับมัน ของส่วนตัวไรงี้ เคยพูดนะว่าไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย ทำไมไม่เข้าใจ ถ้าถามว่าแล้วทำไมไม่เก็บ บอกเลยว่าไม่มีที่เก็บค่ะ จะใช้จะอะไรตอนเราไม่อยู่ก็ไม่ขออยู่ดีๆไปใช้เลยไม่โอเคสุดๆ ที่มาตั้งกระทู้คือเราอึดอัด ที่บ้านเรา เราไม่เคยไปวุ่นวายกับของของใครเลยจะใช้เราก็จะพูดก่อน ก็เข้าใจนะว่าต่างคนต่างที่มาต่างการอบรมแต่แบบ มารยาทแบบนี้ผ่านสังคมแบบไหนมาอะ เกรงใจกันบ้างสิ  คิดดูนะคะเป็นใครก็ไม่ชอบให้ใครมานอนที่ของเรามั้ยถ้าเราไม่อนุญาตมาหนุนหมอนเราอีก ใช้ราวกับเป็นของตัวเองเลยนะคะอี🌹!! หลักๆของเรื่องเลยคือนางไม่มีความเกรงใจกันบ้างเลยมานอนที่เราใช้หมอน บางวันนี่มานอนคุยกับผู้ชาย คือกูนะนอนมั้ยต้องมานอนเสียบหูฟังกลบเสียงร่าน ไม่ใช่ว่าไม่เคยพูดนะ แต่นางไม่สลด ( ถ้ามันดูงงๆขออภัยนะคะพึ่งเคยตั้งกระทู้เล่าเรื่องจริงๆจังๆ ) ใครมีประสบการณ์คล้ายๆกันมาแลกเปลี่ยนกันได้ค่ะ อีเพื่อนคนนั้นอักษรย่อ ร. ถ้ามาอ่านรับรู้ด้วยว่ากูรังเกียจแต่ไม่แสดงออก รักนะจุ๊บๆ