เราเป็นคนรักแฟนมากพยายามทุกวิธีทางเพื่อจะได้เจอจะได้อยู่ด้วย ต่อให้แฟนย้ายไปทำงานอีกจังหวัดเราก็จะพยายามไปหา ไม่ว่าจะลำบากยังไง เส้นทางไม่เคยไป ก็คิดว่าไปตายเอาดาบหน้าตลอด พยายามอดทนเพื่อจะได้เจอหน้าเพื่อจะได้อยู่ด้วยกัน พอถึงเวลาได้อยู่ด้วยกันแล้ว อะไรที่เราทำได้ดูแลได้เราก็ทำให้หมดทุกอย่าง แต่แฟนเป็นคนเพื่อเยอะติดเพื่อน เราพยายามแยกแยะให้ออก ว่าเพื่อนกับแฟนไม่เหมือนกันแต่ก็อดไม่ได้เมื่อในบางครั้งเรามองว่าความสำคัญที่เราควรจะได้จากแฟนเรามันลดลง เรามองว่าแฟนพยายามทุกอย่างที่ได้เจอเพื่อนได้คุยกับเพื่อน เพื่อนพูดว่ายังไงก็ว่าตามกัน ตามใจเพื่อนทุกอย่าง แต่มันกลับกันกับตัวเราทำไมเรารู้สึกว่าแฟนเราไม่พยายามที่จะไปหาเหมือนที่เราพยายามทำ แฟนเราไม่พยายามเพื่อที่จะมีเราอยู่ในชีวิตเค้าเลย มันทำให้เรามาคิดว่าเราพยายามดูแลใส่ใจทุกอย่างมาตลอด3-4ปี ดูแลไม่ว่าจะป่วยรึเป็นอะไร เราตั้งใจทำในทุกสิ่ง อยากจะให้มีทุกอย่างที่ดี แต่เรากับต้องมาเสียใจเองเสียความรู้สึกว่า คิดว่าถ้าไม่มีเราในชีวิตแฟนก็คงอยู่ได้ แต่ถ้าแฟนไม่มีเพื่อนคนนี้อยู่ในชีวิตก็คงอยู่ไม่ได้สิน่ะ มันทำให้เราคิดที่อยากจะหนีไปอยู่ต่างประเทศ แฟนเคยบอกว่าไม่ให้ไป แต่เราก็ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร เราไม่กล้าพูดอะไรมากเพราะแฟนเป็นคนรักเพื่อนมากเราได้แต่อดกลั้นอดทนทุกๆควาารู้สึก เพราะเราไม่อยากทะเลาะไม่อยากเลิกกับแฟน มีวิธีไหนบางมั้ยที่จะทำให้รักแฟนน้อยลง ทีแรกว่าจะพิมสั้นๆ ขอบคุณที่อ่านจบคะ( เรื่องมันมีอีกมาก แต่มาระบายแค่นี้ก่อน)
ทำยังไงจะรักแฟนให้น้อยลง