สวัสดีค่ะ
อึดอัดจากกระทู้ที่แล้ว เราคบกับแฟนมาปีกว่า และวันนี้ความอดทนได้หมดลง ระเบิดลง กลายเป็นเราบอกเลิกแฟน จนได้มีโอกาสคิดทั้งคืน ชั่งใจหาข้อดีข้อเสีย
ข้อดีคือ
-เค้ารักเราไม่นอกใจ
-ตามใจบ้างบางครั้งถึงแม้จะอิดออดไม่อยากทำ นอกนั้นก็ไม่มีแล้ว
- ช่วยซื้อกับข้าวบ้างบางครั้ง
- เค้าเข้ากับลูกเราได้
ข้อเสียคือ
- ติดเกมส์ ไม่ค่อยสนใจอะไรเลย นอนเล่นเกมส์รอกินข้าวอย่างเดียว ทุกอย่างในบ้านเราทำหมด
- ไม่กระตือรือร้นหางาน ทำงานแค่อาทิตย์ละวันสองวัน ได้เงินมาก็ซื้อกับข้าวบางครั้ง ย้ำว่าบางครั้ง ส่วนมากเค้าจะซื้อบุหรี่และเติมเกมส์
- อายุ30+ ไม่มีอนาคต ไม่มีอะไรเลย
- มีลูกติด ฝ่ายหญิงเป็นคนเลี้ยงลูก
- ถ้าเค้าชวนไปกินข้าวนอกบ้านเราต้องจ่าย เสื้อผ้าเค้า เราต้องซื้อให้ยันถุงเท้าและกางเกงใน
- นอนเช้า ตื่นเย็น
- ไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลย ยกเว้นเราจะสั่งให้ซื้อหมู ซื้อไก่ เวลาเค้าไปทำงาน
- เค้าย้ายมาอยู่คอนโดเรา ค่าใช้จ่ายต่างๆ ขอให้ช่วยจ่าย ซึ่งเค้าบอกจะช่วย แต่พอถึงเวลาก็นิ่งๆ เนียนๆ เราก็เบื่อจะพูด พูดทีทะเลาะที
- ทำงานน้อย ได้เงินน้อยเราไม่ว่าค่ะ งานบ้านก็ไม่ช่วย พอถาม เค้าบอกว่า งานบ้านต้องเป็นหน้าที่ของผู้หญิง
- เค้าไม่มีเงิน ส่วนมากก็ภาระเราทุกอย่าง ขอเงินเราเติมเกมส์ ซื้อบุหรี่ ช่วงที่เค้าไม่มีงาน
- เวลาเราทำงานเหนื่อยๆ ขอน้ำเค้าดื่มสักแก้ว ก็ไม่ได้ค่ะ เค้าบอกถ้าเหนื่อยก็ลาออก
- รูปคู่ไม่เคยถ่าย เฟสบุค ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราไม่เคยเจอเพื่อนเค้า หรือรู้จักครอบครัวเค้าเลยค่ะ
- เรื่องเซ็กส์ก็ห่วย นอนเฉยๆ แถมทำเดือนนึงแค่ครั้งสองครั้ง
- พูดจาแย่ ขึ้นเสียงตะคอกเสียงดัง คุยในเกมมีแต่คำหยาบ
ดูๆไปคือมีแต่ข้อเสียเยอะ แต่เราก็มีข้อเสียเหมือนกันค่ะ ด้วยความที่เรามีลูกติดเหมือนกันค่ะ เลี้ยงลูกเอง และดูแลยายที่ป่วย ดูแลกิจการที่บ้าน สานต่อจากพ่อแม่ พ่อแม่เราเสียหมดแล้ว เราเลยเป็นคนขี้เหวี่ยงนิดๆ ไม่ถึงกับด่าว่าใครนะคะ แค่บ่นๆ เพราะเราเหนื่อยจริงๆ
เราพยายามทำหน้าที่ืทุกอย่างให้ดีที่สุด เราผิดอีกข้อคือยอมให้เค้าเข้ามาในชีวิต เพราะสงสารค่ะ ตอนแรกเป็นเพื่อนกัน ถามว่าเรารักเค้ามั้ย เราตอบได้แค่เรารักลูกเรามากกว่า
อาจจะดูเห็นแก่ตัวไปสักหน่อยค่ะ เพราะแฟนเค้าจะบอกประจำ ลูกยังแค่4ขวบ จะรีบเก็บเงินให้เค้าทำไม ซึ่งเราจะกันเงินจากค่าใช้จ่ายฝากประจำให้ลูกทุกเดือนค่ะ
ตอนนี้ที่บอกเลิก เพราะเรา เริ่มสงสารตัวเอง เหมือนมีลูกเพิ่ม เหมือนตัวคนเดียวมากกว่า เค้าไม่ดูแลเราบ้างเลย
เพื่อนๆเราบอกว่า เสียดาย หาคนที่เค้ารักเรา แบบนี้ยากนะในชีวิต เค้าบอกว่าขออยู่บ้านอีกคืนแล้วจะไป เค้าไม่มีที่ไปค่ะ ใจนึงก็ห่วง สงสาร วุ่นวายมากค่ะ แต่ก็ไม่ได้เสียใจถ้าเค้าจะไปกลับโล่งใจอีกนิดๆด้วย แต่ตอนนี้เค้าออกไปแล้วค่ะ โดยที่เราไม่ง้อ
เราไม่รู้เราตัดสินใจถูกมั้ย ที่จะเลิก เราสับสนค่ะ ขอความเห็นและกำลังใจเพื่อนๆในพันทิปหน่อยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ
คิดถูกแล้วใช่มั้ย?
อึดอัดจากกระทู้ที่แล้ว เราคบกับแฟนมาปีกว่า และวันนี้ความอดทนได้หมดลง ระเบิดลง กลายเป็นเราบอกเลิกแฟน จนได้มีโอกาสคิดทั้งคืน ชั่งใจหาข้อดีข้อเสีย
ข้อดีคือ
-เค้ารักเราไม่นอกใจ
-ตามใจบ้างบางครั้งถึงแม้จะอิดออดไม่อยากทำ นอกนั้นก็ไม่มีแล้ว
- ช่วยซื้อกับข้าวบ้างบางครั้ง
- เค้าเข้ากับลูกเราได้
ข้อเสียคือ
- ติดเกมส์ ไม่ค่อยสนใจอะไรเลย นอนเล่นเกมส์รอกินข้าวอย่างเดียว ทุกอย่างในบ้านเราทำหมด
- ไม่กระตือรือร้นหางาน ทำงานแค่อาทิตย์ละวันสองวัน ได้เงินมาก็ซื้อกับข้าวบางครั้ง ย้ำว่าบางครั้ง ส่วนมากเค้าจะซื้อบุหรี่และเติมเกมส์
- อายุ30+ ไม่มีอนาคต ไม่มีอะไรเลย
- มีลูกติด ฝ่ายหญิงเป็นคนเลี้ยงลูก
- ถ้าเค้าชวนไปกินข้าวนอกบ้านเราต้องจ่าย เสื้อผ้าเค้า เราต้องซื้อให้ยันถุงเท้าและกางเกงใน
- นอนเช้า ตื่นเย็น
- ไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลย ยกเว้นเราจะสั่งให้ซื้อหมู ซื้อไก่ เวลาเค้าไปทำงาน
- เค้าย้ายมาอยู่คอนโดเรา ค่าใช้จ่ายต่างๆ ขอให้ช่วยจ่าย ซึ่งเค้าบอกจะช่วย แต่พอถึงเวลาก็นิ่งๆ เนียนๆ เราก็เบื่อจะพูด พูดทีทะเลาะที
- ทำงานน้อย ได้เงินน้อยเราไม่ว่าค่ะ งานบ้านก็ไม่ช่วย พอถาม เค้าบอกว่า งานบ้านต้องเป็นหน้าที่ของผู้หญิง
- เค้าไม่มีเงิน ส่วนมากก็ภาระเราทุกอย่าง ขอเงินเราเติมเกมส์ ซื้อบุหรี่ ช่วงที่เค้าไม่มีงาน
- เวลาเราทำงานเหนื่อยๆ ขอน้ำเค้าดื่มสักแก้ว ก็ไม่ได้ค่ะ เค้าบอกถ้าเหนื่อยก็ลาออก
- รูปคู่ไม่เคยถ่าย เฟสบุค ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราไม่เคยเจอเพื่อนเค้า หรือรู้จักครอบครัวเค้าเลยค่ะ
- เรื่องเซ็กส์ก็ห่วย นอนเฉยๆ แถมทำเดือนนึงแค่ครั้งสองครั้ง
- พูดจาแย่ ขึ้นเสียงตะคอกเสียงดัง คุยในเกมมีแต่คำหยาบ
ดูๆไปคือมีแต่ข้อเสียเยอะ แต่เราก็มีข้อเสียเหมือนกันค่ะ ด้วยความที่เรามีลูกติดเหมือนกันค่ะ เลี้ยงลูกเอง และดูแลยายที่ป่วย ดูแลกิจการที่บ้าน สานต่อจากพ่อแม่ พ่อแม่เราเสียหมดแล้ว เราเลยเป็นคนขี้เหวี่ยงนิดๆ ไม่ถึงกับด่าว่าใครนะคะ แค่บ่นๆ เพราะเราเหนื่อยจริงๆ
เราพยายามทำหน้าที่ืทุกอย่างให้ดีที่สุด เราผิดอีกข้อคือยอมให้เค้าเข้ามาในชีวิต เพราะสงสารค่ะ ตอนแรกเป็นเพื่อนกัน ถามว่าเรารักเค้ามั้ย เราตอบได้แค่เรารักลูกเรามากกว่า
อาจจะดูเห็นแก่ตัวไปสักหน่อยค่ะ เพราะแฟนเค้าจะบอกประจำ ลูกยังแค่4ขวบ จะรีบเก็บเงินให้เค้าทำไม ซึ่งเราจะกันเงินจากค่าใช้จ่ายฝากประจำให้ลูกทุกเดือนค่ะ
ตอนนี้ที่บอกเลิก เพราะเรา เริ่มสงสารตัวเอง เหมือนมีลูกเพิ่ม เหมือนตัวคนเดียวมากกว่า เค้าไม่ดูแลเราบ้างเลย
เพื่อนๆเราบอกว่า เสียดาย หาคนที่เค้ารักเรา แบบนี้ยากนะในชีวิต เค้าบอกว่าขออยู่บ้านอีกคืนแล้วจะไป เค้าไม่มีที่ไปค่ะ ใจนึงก็ห่วง สงสาร วุ่นวายมากค่ะ แต่ก็ไม่ได้เสียใจถ้าเค้าจะไปกลับโล่งใจอีกนิดๆด้วย แต่ตอนนี้เค้าออกไปแล้วค่ะ โดยที่เราไม่ง้อ
เราไม่รู้เราตัดสินใจถูกมั้ย ที่จะเลิก เราสับสนค่ะ ขอความเห็นและกำลังใจเพื่อนๆในพันทิปหน่อยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ