ถึงแม้จะโชคร้าย แต่ก็ถือซะว่าเป็นทั้งบทเรียนและได้ความรู้เพิ่มเติมไปด้วยละกัน เลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่น โดยเฉพาะขั้นตอนการขอดูกล้อง CCTV เวลาเกิดเหตุการณ์ไม่ดีกับเราที่ต้องใช้ชีวิตในเมืองกรุง
และที่สำคัญตอนนี้เรายังตามหาคนร้ายในภาพอยู่
เพราะชีวิตจริงคงไม่มีมธุสรหรือแนนโน๊ะ มาช่วยเหลือ ผู้หญิงธรรมดาอย่างเรา ก็ต้องดิ้นรนเองสินะ
เมื่อวันที่ 21.08.2561 ประมาณ 5 โมงเย็น เรามารอรถปกติแถวตลาดบางปะกอก ป้ายรถเมล์ที่มิจฉาชีพชุมกว่ายุง แต่ก็ไม่คิดว่าวันนั้นจะโดนกับตัวเอง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความสะเพร่าปิดกระเป๋าไม่สนิท ลืมสะพายไว้ด้านหน้า แล้วกระเป๋าสตางค์ร่วง หรือถูกล้วงตอนคนแออัด แต่ความจริงแล้ว ถึงเราจะสะเพร่า มันก็ไม่ควรมีขโมยอยู่อาศัยร่วมกับคนทำมาหากินทั่วไปจริงๆ แหละ ถึงอยากให้ทุกคนใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสันติ เจอของของเขาก็ไม่ควรหยิบเป็นของตัวเอง เราไม่ชอบคนแบบนี้ ถึงของมันจะเล็กน้อย แต่พ้อยต์มันอยู่ที่ เขาทำผิดกฎหมายป้ะวะและมันคือคดีอาญา คือขนาดเจอโรคจิตเรายังแจ้งความเลยคิดดู ก็รู้อยู่ว่าเราไม่ชอบยอมกับอะไรแบบนี้อะ ก็เขาทำผิดกฎหมายอะ ถึงแม้มันจะคดีเล็กน้อย และได้กระเป๋าคืน แต่เราก็อยากแจ้งความ
ขึ้นรถแล้ว เกือบไม่มีเงินจ่ายค่ารถ ยังดีพอหาเศษเงินในเป้ได้ น้ำตาจะไหล นี่เราไม่ได้อยู่ในสังคมไร้เงินสด แต่เราอยู่ในสังคมไร้เงินใช้ด้วย!! โอ เอ็ม จี ฮือ ToT ในใจคิด โดนล้วงแน่ๆ โดนแน่ๆ เพราะตอนนั่งสองแถวออกจากซอยแถวบ้านยังเอาเงินมาจ่ายค่ารถอยู่เลย พอขึ้นรถเมล์กระเป๋าก็หายแล้ว และก็ยุ่งอยู่กับการรีบโทรอายัดบัตรทุกใบตอนอยู่บนรถเมล์ แต่ตอนนั้นหวังว่าจะยังเจอเอกสาร ทางบัตรเครดิตบางบัตรแจ้งว่าเขาอายัดชั่วคราวได้ หากเจอเอกสาร 3 วัน หรือ 7 วัน โทรมาปลดล็อกการอายัดแล้วบัตรใช้ได้เหมือนเดิม โดยไม่ต้องเสียเวลาทำบัตรใหม่ (แล้วแต่ข้อกำหนดของบัตรนั้นๆ ว่าให้กี่วัน) เออ....ทำไมเพิ่งรู้เรื่องนี้วะ นี่ถือเป็นความรู้ใหม่นะเนี่ย สรุปจะดีใจหรือเสียใจดี ฮือ...
เหมือนฟ้าเป็นใจว่าให้อายัดชั่วคราวก่อน เผื่อเจอเอกสารภายใน 3 วัน หลังจากนั้นไม่ถึงชั่วโมง พนง. ธ.กสิกรไทย โทรมาบอกว่ามีคนเก็บ book bank เราได้ที่โลตัสพระราม 2 คนร้ายรวดเร็วมาก และเอากระเป๋าเราไปทิ้งไกลมาก อาจจะขับมอเตอร์ไซค์ไปหรือเปล่าถึงวาร์ปเร็วขนาดนั้น เฮ้ย! นี่มันมืออาชีพแล้ว มันร้ายมากค่ะหัวหน้า!!
แถมในกล้อง CCTV เรายังมองหาไม่เจอเลย
แต่พนักงานโลตัสน่ารักนะ
คนที่เจอกระเป๋าคือแม่บ้านในโลตัส แม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำชาย แล้วเห็นผู้ชาย (ในภาพ) เข้าไปในห้องน้ำที่ชำรุด แม่บ้านจึงก้มดูใต้ประตู เห็นมีคนอยู่ แต่มีพิรุธ แม่บ้านยืนรอหน้าห้องน้ำเลยจ้า แล้วโวยวายด้วยว่าเข้าไปทำไม ท่อตัน ห้องน้ำเสีย หลังจากนั้นผู้ชายคนนั้นก็วิ่งพรวดออกมา แม่บ้านจึงเข้าไปในห้องน้ำ เห็นกระเป๋าสตางค์ของเราแล้วส่งให้จุดบริการลูกค้า เห็นมี book ของเรา 2 เล่ม จึงติดต่อธนาคารและค้นเบอร์ลูกค้าได้ ใช่ค่ะ! กระเป๋าเราใส่ book bank ได้ ใส่สมุดโน้ตและโทรศัพท์ยังได้เลย ใบใหญ่เลย เป็นชะนีที่ขนบ้านขนรถใส่กระเป๋าสตางค์ได้เลย แหะๆ
เหตุการณ์นี้ คือไม่ได้เกี่ยวกับโลตัสว่าดูแลลูกค้าไม่ดีนะ เราไม่ได้ใช้บริการที่นี่ แต่คนร้ายก่อเหตุที่อื่น แล้วเอากระเป๋าไปทิ้งที่นั่น กลับกันคือ พนง. โลตัส ใส่ใจเรามาก ทั้งที่เราไม่ได้มาใช้บริการ และที่สำคัญคือเราเพิ่งเคยมาโลตัสพระราม 2 ครั้งแรกในชีวิต ฮ่าๆๆ หลงทาง หลงป้ายรถเมล์ด้วย แม่บ้านมีไหวพริบดี ในองค์กรสื่อสารกันเร็วมาก ทั้งโทร วอ ไลน์ พูดจาดี มี service mild เวลาเราไปติดต่อขอดูกล้อง อันนี้ชื่นชม
เอกสารครบ แต่เงินหายหมด สิ่งที่จะทำให้โกรธที่สุดถ้าหายคือ ใบขับขี่กับบัตร muse pass อะจริงๆ เพราะต้องใช้ไปเที่ยว เงินในนั้นมีพันกว่าบาท เสียดายก็เสียดายอยู่ (นั่นอยู่ได้ทั้งอาทิตย์เลยนะ) บางคนเจอแบบนี้อาจจะคิดว่าเงินน้อย ช่างมัน! ได้เอกสารคืนดีที่สุด แต่เราไม่อยากให้ยอมความนะ เพราะถ้ายอมคือจะยอมตลอด และเขาจะทำกับคนอื่นอีก ไม่ยอมค่ะ คือเรายอมเสียเวลาไปติดต่อหลายที่ได้ แต่ต้องเอาคนนี้มาลงชื่อในประวัติอาชญากร ฉันถึงจะสบายใจ ถ้าทุกคนปล่อย เขาจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไปสมัครงานที่อื่นคือเราต้องทำงานกับคนที่เคยเป็นอาชญากรงั้นเหรอ อย่ายอม!
ตอนแรกตกใจอีกอย่างคือ ในนั้นมีพระ! พระ! พระครูบาฯ ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด คือจะร้องไห้ละ อย่างอื่นเอาไปได้ แต่ต้องขอพระคืน สรุป มาค้นกระเป๋าใส่เศษเงินอีกที ที่แท้เอาพระใส่ใบนี้ โวยวายไว้ก่อน เอ้า! ความเด๋อนี้
อีกอย่างคือ หลายคนที่เป็นคนต่างจังหวัด แล้วมาอยู่หอพักในกรุงเทพเวลาเกิดเรื่องอะไร แล้วไม่รู้ว่าพื้นที่ที่เราอยู่ เช่นหอพัก คอนโด เป็นเขตไหน ติดต่อ call center 1555 ศูนย์ร้องทุกข์ กทม.
และถ้าไม่ทราบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่ สน.อะไร โทร 191 จะทราบเองว่าที่เราอยู่เขตของ สน.อะไร มีเรื่องขึ้นมาจะได้ไปแจ้งความถูก สน. ในกรุงเทพแบ่งเขตไม่เหมือนต่างจังหวัด แค่ข้ามถนน ข้ามคลอง แบ่งเขตแดน สน.ด้วยคลองก็มี บางทีดูค่อนข้างยากว่าพื้นที่นั้นของ สน.ไหน
ถ้าไปแจ้งความกับตำรวจ ขั้นตอนรอกล้อง CCTV อาจจะช้า (คือคงช้าจริง เพราะนี่อยากเห็นตอนนั้นไง) กรณีนี้เราขอดูเองได้ด้วย ก็เพิ่งรู้เหมือนกัน เข้าใจมาตลอดว่าต้องให้ตำรวจพาไปดู แต่ความจริงเอาใบแจ้งความมา แล้วไปขอที่เขตดูเองได้เช่นกัน เราเลยติดต่อไปที่สำนักงานเขตราษฎร์บูรณะ แล้วเขาจะโอนสายให้คุยกับ จนท. ศูนย์ควบคุมกล้อง ซึ่งศูนย์ CCTV ราษฎร์บูรณะ จนท.แนะนำดีมาก ได้ความรู้ ถึงแม้จะงงๆ เพราะยิงศัพท์เทคนิคใส่หัวเรารัวๆ (ถ้าให้ข้อมูลผิดแล้วมีผู้เชี่ยวชาญในนี้ แนะนำเราด้วยนะคะ)
อ่อ...ความจริงถ้าไม่รู้เบอร์ก็จดเบอร์ที่ติดเสากล้องนั่นแหละ ต่อสายตรงศูนย์ควบคุมเลย
แต่ก็พอจับใจความได้ว่า......
ถ้าจะดูกล้อง ให้ไปที่จุดเกิดเหตุ จดรหัสที่ติดเสามาโทรแจ้งล่วงหน้า จนท. จะดึงภาพให้ และดึงภาพได้วันนั้นเลย
เช่น CM-RN 03-03-02 แล้วโทรแจ้งว่าจะขอดูช่วงเวลาไหน เขาจะดึงภาพในตอนนั้น ใช้เวลาแค่ 1 ชม. ก็ได้แล้ว เพราะเป็น on line นำเอกสารสำเนาบัตรประชาชน , สำเนาใบบันทึกประจำวัน ,แผ่น DVD หรือ flash drive ไปขอไฟล์ภาพที่สำนักงานเขตได้ในวันนั้นเลย อ่อ จนท.รับดึงไฟล์ให้แต่ไม่ให้เราเปิดดูทีละ shot ตรงนั้นนะ เซฟแล้วเอาออกมาดูข้างนอก ขั้นตอนการขอไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ เลย ได้มาเป็นคลิปกล้องเลยนะคะ อยากได้ภาพนิ่งก็มานั่งหาแล้วแคปเองทีละ shot
ส่วนรหัสติดเสา CM2-RN เป็นกล้อง Stand Alone (ไม่แน่ใจเขียนแบบนี้หรือเปล่านะ) เขาบอกเป็นกล้องทิ้งตาย (ให้สังเกตรหัส CM2) เก็บภาพตลอดเช่นกัน แต่การขอดูจะค่อนข้างยุ่งยาก เพราะทางศูนย์รับทำหน้าที่ส่วนกลางของประชาชนและรับเรื่องส่งไปบริษัทผู้รับผิดชอบอีกที เหมือนต้องส่งเมลติดต่อ และเขาจะส่งคนให้ลงพื้นที่อีก ฟังดูแล้วงงและวุ่นวายจริงๆ ใช้เวลากว่าจะได้ภาพ 3-7 วัน เลยทีเดียว ว่าแล้วก็อยากจะรีบไปส่องรหัสกล้องแถวบ้านเผื่อไว้ละ
อีกอย่างคือ หน่วยความจำเป็น Terabyte ถึงจะเก็บได้เยอะแต่ก็มีวันเต็มเหมือนกัน ถ้าเกิดเหตุต้องรีบขอดูกล้องทันที ถ้าช้า คือความจำกล้องเต็ม ภาพจะถูกอัดทับอัตโนมัติทันที ใช้เวลา 15-20 วัน กว่าความจำจะเต็ม (ก็เยอะอยู่นะ)
น้ำตาจะไหล ดูกล้อง 6 ตัว ไม่เห็นมุมที่คนร้ายอยู่เลย คงต้องดึงเวลาใหม่ บางมุมก็ต้นไม้บังด้วย คือห่อเหี่ยวใจกับการปรับทิศทางกล้องมาก อยากให้ตรวจสอบบริเวณที่ยังมีต้นไม้บัง
หงุดหงิดมาก เห็นตัวเองว่าเวลาอยู่ใน CCTV แล้วอ้วนมาก กล้อง กทม. ไม่ดีเลยค่ะ แย่มาก ทำฉันอ้วน หัก 10 คะแนน! เดี๋ยวนะ!
คนร้ายยังจับไม่ได้ และน่าจะวนเวียนละแวกสุขสวัสดิ์ , พระราม 2 หากใครพบเบาะแส หรือเคยโดนลักทรัพย์ ให้แจ้ง สน.เพิ่มเติมด้วยนะคะ (คิดว่าคนแถวนี้คงโดนเยอะเลยแหละ เพราะทางเขตถึงกับขึ้นป้ายใหญ่มากให้ระวังมิจฉาชีพ)
น่าน้อยใจนะ เราอยู่ในที่ที่คนพลุกพล่านมาก เราว่าก็ต้องมีคนเห็นกระเป๋าเราเปิดหรือตอนโดนล้วง แต่ไม่มีใครปริปากสักคำว่ากระเป๋าเราเปิดอยู่ ทักสักหน่อยก็ดีว่ากระเป๋าเปิด เราไปต่างจังหวัดเจอคนแปลกหน้าเยอะเราก็เริ่มทักเขาก่อนนะ เราก็เอามาใช้กับคนกรุงเทพ บางสถานการณ์ บางคนเดินผ่านเรา เขาเดินเหยียบเชือกรองเท้าเรายังบอกเขาเลยว่าให้ผูก มันจะสะดุด
คือแบบ....เราเห็นตัวเองในกล้อง CCTV นอกจากต้องช็อกเพราะคิดว่าตัวเองอ้วนมากแล้วล่ะก็นะ
คือตอนนั้นคนเดินตามหลังเรา รอขึ้นรถเมล์เยอะอะ แต่ไม่มีใครทักเราสักคน ว่ากระเป๋าเปิด พอค้นกระเป๋าสตางค์บนรถเมล์ บ่นกระเป๋าหาย งุ้งงิ้งอยู่คนเดียว คือหน้าเสียแล้วอะ ไม่มีเงินจ่ายค่ารถเมล์ คนบนรถก็เหลือบมองเราตาปริบๆ
เจ็บกว่าโดนล้วงกระเป๋า ก็การใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเมืองนี่แหละ ไม่มีใครทักเลยตอนกระเป๋าเปิดอยู่ เฮ้ย! มันเปิดเยอะมากอะ เห็นตัวเองในกล้องช็อกไปนิดนึง
คือเหนื่อยก็เหนื่อย วันที่ติดต่อแจ้งความ เราต้องนั่งรถเมล์ไปกลับหลายที่วุ่นวายมาก ไป-กลับโลตัสถึง 2 รอบด้วย เพราะต้องรอแม่บ้านเข้าเวรอีกรอบ มาชี้ตัวคนร้ายในกล้องวงจรปิดของโลตัส คือนั่งแท็กซี่ก็ไม่ได้ ยืมเงินเพื่อนมา 300 บาท ฮ่าๆๆ วงวารตัวเอง จะเดินทางไปทำเรื่องแจ้งความ คือไม่มีเงินติดตัว ไม่กล้ายืมคนอื่นเยอะอีก เพราะมันเป็นสิ้นเดือน
ตอน bank โทรมาแจ้ง บอกว่า ทราบแค่ว่ามีบัตรประชาชนกับ book bank ที่เหลือไม่รู้ยังอยู่หรือเปล่า พอไปรับกระเป๋าคืน รู้ว่า ATM กับบัตรเครดิตยังอยู่ น้ำตาจะไหล ยังปลดล็อกการอายัดและถอนเงินมาใช้ได้ทัน เดินทางเหนื่อย แต่ในใจคือแบบ คิดอยู่ตลอด “ไม่ยอมโว้ย! ต้องหาหลักฐาน หลักฐาน! ไม่ยอมโว้ย! มันต้องทำกับคนอื่นอีกสิ มันต้องทำอีกแน่ๆ” คือหงุดหงิดจนเสียสติไปละ ฮ่าๆ ถ้าไปแจ้งความปากเปล่าไม่ได้แน่ๆ ใจแบบ....ต้องหาหลักฐานก่อน
คือวันนั้นวิ่งวุ่นแค่เดินก็ 2 หมื่นกว่าเก้าแล้วอะ เบิร์นเวอร์ คิดในแง่ดี ถือว่าโชคดีได้ออกกำลังกายละกัน ^3^
**ให้คะแนนหน่วยงานที่ไปติดต่อ**
โลตัสพระราม 2 ให้ 8 เต็ม 10
ศูนย์ CCTV สำนักงานเขตราษฎร์บูรณะ ให้ 8 เต็ม 10
สน.ราษฎร์บูรณะ ให้ 10 เต็ม 1,000,000
(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)
นี่สังเกตดีๆ บางเสาสติ๊กเกอร์หลุดลอกก็มีนะ (เพราะคนมือบอน) ถ้าไม่ทราบเบอร์ว่าจะติดต่อใคร พุ่งไปที่เสาก็มีเบอร์ให้ติดต่อนะ
ศูนย์ควบคุม CCTV อยู่ในสำนักงานเขตเลย ตอนแรกนึกว่าอยู่คนละที่ เดินเข้าไปข้างในอีก
ภาพจากกล้องวงจรปิดของโลตัส แม่บ้านจำลักษณะคนร้ายได้ อันนี้ภาพคนร้ายกำลังออกจากห้องน้ำ
ออกมายืนชิลอีก โกรธ!
คนเยอะ แต่ไม่ถึงกับเบียดมาก เจอกันทุกวันแหละ เพราะต้องมารอรถแถวบ้านเหมือนกัน
เดินเข้า-ออก สน.เป็นว่าเล่น วันแรกไปลงบันทึกประจำวัน เอาเอกสารมาทำเรื่องขอภาพจากกล้องทุกอย่างเองก่อน พอได้หลักฐาน น้ำหนักของคดีก็จะเพิ่มขึ้น หรือตำรวจจะใส่ใจมากขึ้นนั่นแหละ เพราะถ้าอยู่ๆ เดินไปบอกปากเปล่าว่าโดนขโมยของ ก็แทบจะหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย ลักขโมยมันมีทุกวัน เราเลยวิ่งหาหลักฐานเอง อีกวันเลยได้เข้าห้องสอบสวนเพิ่มเพื่อเก็บหลักฐานจากกล้องวงจรปิด
กล้อง CCTV กับการโดนล้วงกระเป๋าที่ป้ายรถเมล์ครั้งแรกในชีวิต
และที่สำคัญตอนนี้เรายังตามหาคนร้ายในภาพอยู่
เพราะชีวิตจริงคงไม่มีมธุสรหรือแนนโน๊ะ มาช่วยเหลือ ผู้หญิงธรรมดาอย่างเรา ก็ต้องดิ้นรนเองสินะ
เมื่อวันที่ 21.08.2561 ประมาณ 5 โมงเย็น เรามารอรถปกติแถวตลาดบางปะกอก ป้ายรถเมล์ที่มิจฉาชีพชุมกว่ายุง แต่ก็ไม่คิดว่าวันนั้นจะโดนกับตัวเอง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความสะเพร่าปิดกระเป๋าไม่สนิท ลืมสะพายไว้ด้านหน้า แล้วกระเป๋าสตางค์ร่วง หรือถูกล้วงตอนคนแออัด แต่ความจริงแล้ว ถึงเราจะสะเพร่า มันก็ไม่ควรมีขโมยอยู่อาศัยร่วมกับคนทำมาหากินทั่วไปจริงๆ แหละ ถึงอยากให้ทุกคนใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสันติ เจอของของเขาก็ไม่ควรหยิบเป็นของตัวเอง เราไม่ชอบคนแบบนี้ ถึงของมันจะเล็กน้อย แต่พ้อยต์มันอยู่ที่ เขาทำผิดกฎหมายป้ะวะและมันคือคดีอาญา คือขนาดเจอโรคจิตเรายังแจ้งความเลยคิดดู ก็รู้อยู่ว่าเราไม่ชอบยอมกับอะไรแบบนี้อะ ก็เขาทำผิดกฎหมายอะ ถึงแม้มันจะคดีเล็กน้อย และได้กระเป๋าคืน แต่เราก็อยากแจ้งความ
ขึ้นรถแล้ว เกือบไม่มีเงินจ่ายค่ารถ ยังดีพอหาเศษเงินในเป้ได้ น้ำตาจะไหล นี่เราไม่ได้อยู่ในสังคมไร้เงินสด แต่เราอยู่ในสังคมไร้เงินใช้ด้วย!! โอ เอ็ม จี ฮือ ToT ในใจคิด โดนล้วงแน่ๆ โดนแน่ๆ เพราะตอนนั่งสองแถวออกจากซอยแถวบ้านยังเอาเงินมาจ่ายค่ารถอยู่เลย พอขึ้นรถเมล์กระเป๋าก็หายแล้ว และก็ยุ่งอยู่กับการรีบโทรอายัดบัตรทุกใบตอนอยู่บนรถเมล์ แต่ตอนนั้นหวังว่าจะยังเจอเอกสาร ทางบัตรเครดิตบางบัตรแจ้งว่าเขาอายัดชั่วคราวได้ หากเจอเอกสาร 3 วัน หรือ 7 วัน โทรมาปลดล็อกการอายัดแล้วบัตรใช้ได้เหมือนเดิม โดยไม่ต้องเสียเวลาทำบัตรใหม่ (แล้วแต่ข้อกำหนดของบัตรนั้นๆ ว่าให้กี่วัน) เออ....ทำไมเพิ่งรู้เรื่องนี้วะ นี่ถือเป็นความรู้ใหม่นะเนี่ย สรุปจะดีใจหรือเสียใจดี ฮือ...
เหมือนฟ้าเป็นใจว่าให้อายัดชั่วคราวก่อน เผื่อเจอเอกสารภายใน 3 วัน หลังจากนั้นไม่ถึงชั่วโมง พนง. ธ.กสิกรไทย โทรมาบอกว่ามีคนเก็บ book bank เราได้ที่โลตัสพระราม 2 คนร้ายรวดเร็วมาก และเอากระเป๋าเราไปทิ้งไกลมาก อาจจะขับมอเตอร์ไซค์ไปหรือเปล่าถึงวาร์ปเร็วขนาดนั้น เฮ้ย! นี่มันมืออาชีพแล้ว มันร้ายมากค่ะหัวหน้า!!
แถมในกล้อง CCTV เรายังมองหาไม่เจอเลย
แต่พนักงานโลตัสน่ารักนะ
คนที่เจอกระเป๋าคือแม่บ้านในโลตัส แม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำชาย แล้วเห็นผู้ชาย (ในภาพ) เข้าไปในห้องน้ำที่ชำรุด แม่บ้านจึงก้มดูใต้ประตู เห็นมีคนอยู่ แต่มีพิรุธ แม่บ้านยืนรอหน้าห้องน้ำเลยจ้า แล้วโวยวายด้วยว่าเข้าไปทำไม ท่อตัน ห้องน้ำเสีย หลังจากนั้นผู้ชายคนนั้นก็วิ่งพรวดออกมา แม่บ้านจึงเข้าไปในห้องน้ำ เห็นกระเป๋าสตางค์ของเราแล้วส่งให้จุดบริการลูกค้า เห็นมี book ของเรา 2 เล่ม จึงติดต่อธนาคารและค้นเบอร์ลูกค้าได้ ใช่ค่ะ! กระเป๋าเราใส่ book bank ได้ ใส่สมุดโน้ตและโทรศัพท์ยังได้เลย ใบใหญ่เลย เป็นชะนีที่ขนบ้านขนรถใส่กระเป๋าสตางค์ได้เลย แหะๆ
เหตุการณ์นี้ คือไม่ได้เกี่ยวกับโลตัสว่าดูแลลูกค้าไม่ดีนะ เราไม่ได้ใช้บริการที่นี่ แต่คนร้ายก่อเหตุที่อื่น แล้วเอากระเป๋าไปทิ้งที่นั่น กลับกันคือ พนง. โลตัส ใส่ใจเรามาก ทั้งที่เราไม่ได้มาใช้บริการ และที่สำคัญคือเราเพิ่งเคยมาโลตัสพระราม 2 ครั้งแรกในชีวิต ฮ่าๆๆ หลงทาง หลงป้ายรถเมล์ด้วย แม่บ้านมีไหวพริบดี ในองค์กรสื่อสารกันเร็วมาก ทั้งโทร วอ ไลน์ พูดจาดี มี service mild เวลาเราไปติดต่อขอดูกล้อง อันนี้ชื่นชม
เอกสารครบ แต่เงินหายหมด สิ่งที่จะทำให้โกรธที่สุดถ้าหายคือ ใบขับขี่กับบัตร muse pass อะจริงๆ เพราะต้องใช้ไปเที่ยว เงินในนั้นมีพันกว่าบาท เสียดายก็เสียดายอยู่ (นั่นอยู่ได้ทั้งอาทิตย์เลยนะ) บางคนเจอแบบนี้อาจจะคิดว่าเงินน้อย ช่างมัน! ได้เอกสารคืนดีที่สุด แต่เราไม่อยากให้ยอมความนะ เพราะถ้ายอมคือจะยอมตลอด และเขาจะทำกับคนอื่นอีก ไม่ยอมค่ะ คือเรายอมเสียเวลาไปติดต่อหลายที่ได้ แต่ต้องเอาคนนี้มาลงชื่อในประวัติอาชญากร ฉันถึงจะสบายใจ ถ้าทุกคนปล่อย เขาจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไปสมัครงานที่อื่นคือเราต้องทำงานกับคนที่เคยเป็นอาชญากรงั้นเหรอ อย่ายอม!
ตอนแรกตกใจอีกอย่างคือ ในนั้นมีพระ! พระ! พระครูบาฯ ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด คือจะร้องไห้ละ อย่างอื่นเอาไปได้ แต่ต้องขอพระคืน สรุป มาค้นกระเป๋าใส่เศษเงินอีกที ที่แท้เอาพระใส่ใบนี้ โวยวายไว้ก่อน เอ้า! ความเด๋อนี้
อีกอย่างคือ หลายคนที่เป็นคนต่างจังหวัด แล้วมาอยู่หอพักในกรุงเทพเวลาเกิดเรื่องอะไร แล้วไม่รู้ว่าพื้นที่ที่เราอยู่ เช่นหอพัก คอนโด เป็นเขตไหน ติดต่อ call center 1555 ศูนย์ร้องทุกข์ กทม.
และถ้าไม่ทราบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่ สน.อะไร โทร 191 จะทราบเองว่าที่เราอยู่เขตของ สน.อะไร มีเรื่องขึ้นมาจะได้ไปแจ้งความถูก สน. ในกรุงเทพแบ่งเขตไม่เหมือนต่างจังหวัด แค่ข้ามถนน ข้ามคลอง แบ่งเขตแดน สน.ด้วยคลองก็มี บางทีดูค่อนข้างยากว่าพื้นที่นั้นของ สน.ไหน
ถ้าไปแจ้งความกับตำรวจ ขั้นตอนรอกล้อง CCTV อาจจะช้า (คือคงช้าจริง เพราะนี่อยากเห็นตอนนั้นไง) กรณีนี้เราขอดูเองได้ด้วย ก็เพิ่งรู้เหมือนกัน เข้าใจมาตลอดว่าต้องให้ตำรวจพาไปดู แต่ความจริงเอาใบแจ้งความมา แล้วไปขอที่เขตดูเองได้เช่นกัน เราเลยติดต่อไปที่สำนักงานเขตราษฎร์บูรณะ แล้วเขาจะโอนสายให้คุยกับ จนท. ศูนย์ควบคุมกล้อง ซึ่งศูนย์ CCTV ราษฎร์บูรณะ จนท.แนะนำดีมาก ได้ความรู้ ถึงแม้จะงงๆ เพราะยิงศัพท์เทคนิคใส่หัวเรารัวๆ (ถ้าให้ข้อมูลผิดแล้วมีผู้เชี่ยวชาญในนี้ แนะนำเราด้วยนะคะ)
อ่อ...ความจริงถ้าไม่รู้เบอร์ก็จดเบอร์ที่ติดเสากล้องนั่นแหละ ต่อสายตรงศูนย์ควบคุมเลย
แต่ก็พอจับใจความได้ว่า......
ถ้าจะดูกล้อง ให้ไปที่จุดเกิดเหตุ จดรหัสที่ติดเสามาโทรแจ้งล่วงหน้า จนท. จะดึงภาพให้ และดึงภาพได้วันนั้นเลย
เช่น CM-RN 03-03-02 แล้วโทรแจ้งว่าจะขอดูช่วงเวลาไหน เขาจะดึงภาพในตอนนั้น ใช้เวลาแค่ 1 ชม. ก็ได้แล้ว เพราะเป็น on line นำเอกสารสำเนาบัตรประชาชน , สำเนาใบบันทึกประจำวัน ,แผ่น DVD หรือ flash drive ไปขอไฟล์ภาพที่สำนักงานเขตได้ในวันนั้นเลย อ่อ จนท.รับดึงไฟล์ให้แต่ไม่ให้เราเปิดดูทีละ shot ตรงนั้นนะ เซฟแล้วเอาออกมาดูข้างนอก ขั้นตอนการขอไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ เลย ได้มาเป็นคลิปกล้องเลยนะคะ อยากได้ภาพนิ่งก็มานั่งหาแล้วแคปเองทีละ shot
ส่วนรหัสติดเสา CM2-RN เป็นกล้อง Stand Alone (ไม่แน่ใจเขียนแบบนี้หรือเปล่านะ) เขาบอกเป็นกล้องทิ้งตาย (ให้สังเกตรหัส CM2) เก็บภาพตลอดเช่นกัน แต่การขอดูจะค่อนข้างยุ่งยาก เพราะทางศูนย์รับทำหน้าที่ส่วนกลางของประชาชนและรับเรื่องส่งไปบริษัทผู้รับผิดชอบอีกที เหมือนต้องส่งเมลติดต่อ และเขาจะส่งคนให้ลงพื้นที่อีก ฟังดูแล้วงงและวุ่นวายจริงๆ ใช้เวลากว่าจะได้ภาพ 3-7 วัน เลยทีเดียว ว่าแล้วก็อยากจะรีบไปส่องรหัสกล้องแถวบ้านเผื่อไว้ละ
อีกอย่างคือ หน่วยความจำเป็น Terabyte ถึงจะเก็บได้เยอะแต่ก็มีวันเต็มเหมือนกัน ถ้าเกิดเหตุต้องรีบขอดูกล้องทันที ถ้าช้า คือความจำกล้องเต็ม ภาพจะถูกอัดทับอัตโนมัติทันที ใช้เวลา 15-20 วัน กว่าความจำจะเต็ม (ก็เยอะอยู่นะ)
น้ำตาจะไหล ดูกล้อง 6 ตัว ไม่เห็นมุมที่คนร้ายอยู่เลย คงต้องดึงเวลาใหม่ บางมุมก็ต้นไม้บังด้วย คือห่อเหี่ยวใจกับการปรับทิศทางกล้องมาก อยากให้ตรวจสอบบริเวณที่ยังมีต้นไม้บัง
หงุดหงิดมาก เห็นตัวเองว่าเวลาอยู่ใน CCTV แล้วอ้วนมาก กล้อง กทม. ไม่ดีเลยค่ะ แย่มาก ทำฉันอ้วน หัก 10 คะแนน! เดี๋ยวนะ!
คนร้ายยังจับไม่ได้ และน่าจะวนเวียนละแวกสุขสวัสดิ์ , พระราม 2 หากใครพบเบาะแส หรือเคยโดนลักทรัพย์ ให้แจ้ง สน.เพิ่มเติมด้วยนะคะ (คิดว่าคนแถวนี้คงโดนเยอะเลยแหละ เพราะทางเขตถึงกับขึ้นป้ายใหญ่มากให้ระวังมิจฉาชีพ)
น่าน้อยใจนะ เราอยู่ในที่ที่คนพลุกพล่านมาก เราว่าก็ต้องมีคนเห็นกระเป๋าเราเปิดหรือตอนโดนล้วง แต่ไม่มีใครปริปากสักคำว่ากระเป๋าเราเปิดอยู่ ทักสักหน่อยก็ดีว่ากระเป๋าเปิด เราไปต่างจังหวัดเจอคนแปลกหน้าเยอะเราก็เริ่มทักเขาก่อนนะ เราก็เอามาใช้กับคนกรุงเทพ บางสถานการณ์ บางคนเดินผ่านเรา เขาเดินเหยียบเชือกรองเท้าเรายังบอกเขาเลยว่าให้ผูก มันจะสะดุด
คือแบบ....เราเห็นตัวเองในกล้อง CCTV นอกจากต้องช็อกเพราะคิดว่าตัวเองอ้วนมากแล้วล่ะก็นะ
คือตอนนั้นคนเดินตามหลังเรา รอขึ้นรถเมล์เยอะอะ แต่ไม่มีใครทักเราสักคน ว่ากระเป๋าเปิด พอค้นกระเป๋าสตางค์บนรถเมล์ บ่นกระเป๋าหาย งุ้งงิ้งอยู่คนเดียว คือหน้าเสียแล้วอะ ไม่มีเงินจ่ายค่ารถเมล์ คนบนรถก็เหลือบมองเราตาปริบๆ
เจ็บกว่าโดนล้วงกระเป๋า ก็การใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเมืองนี่แหละ ไม่มีใครทักเลยตอนกระเป๋าเปิดอยู่ เฮ้ย! มันเปิดเยอะมากอะ เห็นตัวเองในกล้องช็อกไปนิดนึง
คือเหนื่อยก็เหนื่อย วันที่ติดต่อแจ้งความ เราต้องนั่งรถเมล์ไปกลับหลายที่วุ่นวายมาก ไป-กลับโลตัสถึง 2 รอบด้วย เพราะต้องรอแม่บ้านเข้าเวรอีกรอบ มาชี้ตัวคนร้ายในกล้องวงจรปิดของโลตัส คือนั่งแท็กซี่ก็ไม่ได้ ยืมเงินเพื่อนมา 300 บาท ฮ่าๆๆ วงวารตัวเอง จะเดินทางไปทำเรื่องแจ้งความ คือไม่มีเงินติดตัว ไม่กล้ายืมคนอื่นเยอะอีก เพราะมันเป็นสิ้นเดือน
ตอน bank โทรมาแจ้ง บอกว่า ทราบแค่ว่ามีบัตรประชาชนกับ book bank ที่เหลือไม่รู้ยังอยู่หรือเปล่า พอไปรับกระเป๋าคืน รู้ว่า ATM กับบัตรเครดิตยังอยู่ น้ำตาจะไหล ยังปลดล็อกการอายัดและถอนเงินมาใช้ได้ทัน เดินทางเหนื่อย แต่ในใจคือแบบ คิดอยู่ตลอด “ไม่ยอมโว้ย! ต้องหาหลักฐาน หลักฐาน! ไม่ยอมโว้ย! มันต้องทำกับคนอื่นอีกสิ มันต้องทำอีกแน่ๆ” คือหงุดหงิดจนเสียสติไปละ ฮ่าๆ ถ้าไปแจ้งความปากเปล่าไม่ได้แน่ๆ ใจแบบ....ต้องหาหลักฐานก่อน
คือวันนั้นวิ่งวุ่นแค่เดินก็ 2 หมื่นกว่าเก้าแล้วอะ เบิร์นเวอร์ คิดในแง่ดี ถือว่าโชคดีได้ออกกำลังกายละกัน ^3^
**ให้คะแนนหน่วยงานที่ไปติดต่อ**
โลตัสพระราม 2 ให้ 8 เต็ม 10
ศูนย์ CCTV สำนักงานเขตราษฎร์บูรณะ ให้ 8 เต็ม 10
สน.ราษฎร์บูรณะ ให้ 10 เต็ม 1,000,000
(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)