สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.ปลายนะคะ ซึ่งตอนนี้อีกประมาณปีกว่าเราก็จะเอ็น(TCAS)เเล้ว เราอยู่สายวิทย์ เราก็ชอบนะกับการเรียนวิทย์เเต่ขอพูดตรงๆว่าที่เราได้ชอบการเรียนวิทย์อะไรพวกนี้เหมือนมันเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องชอบเพราะทุกอย่างมันสนับสนุนให้ถนัดด้านนี้ อาจจะเป็นเพราะไม่เคยลองด้านอื่น (อาจพูดไม่รู้เรื่องหน่อยนะคะ) เราจะทำไงดีอ่ะ เราไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไรกันเเน่ เราอยู่ห้องวิทย์เพื่อนๆอยากเป็นหมอ เป็นเเพทย์ทั้งนั้นเลยขอพูดตรงๆบางคนไม่ได้มีเเววหรือจิตใต้สำนึกเค้าอยากเป็นหมอเลย เหมือนเป็นค่านิยมที่เพื่อนเป็นเราเป็น อยู่ห้องวิทย์ห้องคิงเเล้ว พอเราไม่รู้ว่าเราอยากเป็นอะไรเเล้วไม่มีเป้าหมายที่เเน่ชัดเราคิดว่าเราคงไม่ชอบกับการไปนั่งเครียดๆอะไรขนาดนั้นเเต่ทำไงได้ไม่มีทางเลือก ไม่รู้ ไม่รู้อะไรเลย เศร้ามาก เครียดด้วย หาดเลือกผิดไปก็คงผิดตลอดชีวิตเเต่เราเรียนสายนี้มาเเล้ว พ่อเเม่ทุ่มทุกอย่างมาให้เเล้ว(พ่อเเม่ไม่ได้บังคับนะคะ เเต่สนับสนุนเเละชอบถ้าลูกได้เรียนดีๆเพราะคงมั่นใจว่าคงมีงานทำเเน่ๆ หมายถึงหมอ) เราชอบเกี่ยวกับด้านศิล จินตนาการ การออกเเบบ เเต่พอมาคิดอีกรอบเราก็ได้สุดๆเลยในด้านใน เเต่ดีด้านวิทย์มากกว่า เราพูดงงอ่า เราไม่เข้าใจตัวเองเลย มีใครเข้าใจเราไหม เราหาตัวเองไม่เจอเลย เเต่คิดว่าชีวิตหลังจากการเรียนจบคือการทำงานอย่างมีความสุขอ่ะ ไม่อยากคิดผิด พอมาถึงจุดนี้ก็กลับมาคิดอีกล่ะว่า อุตส่าห์เรียนมาตั้งนาน อีกเเง่ถ้าเลือกผิดก็ไม่มีความสุขตลอดชีวิตการทำงาน เราทำไงดี เหมือนหัวใจกับสมองกำลังต่อสู้อยู่เลย....
ค้นหาตัวเองไม่ได้....