เมื่อคืนปิดโทรทัศท์ กำลังจะนอน อยู่ๆก็คิดว่าอยสกไปหาจิตแพทย์ (ความคิดเรา) จะทักไปหารุ่นน้อง
เรา : มอส ที่โรงบาลมีจิตแพทย์ป่ะ
มอส : ทำไม่อ่ะพี่
เรา : พี่อยากตาย [ทั้งหมดคือความคิด]
..............................................................................
เราลืมตา เพราะตกใจ   
อยู่ๆเราก็ขนลุก แล้วก็ลุกนั่งแล้วมองหาเชือกเพื่อจะมาผูกคอตาย เรารู้ทุกอย่าง. แต่เราควบคุมตัวเองไม่ได้ ตัวเราสั่นไปหมด. เรากำลังไปหยิบเชือก แต่เราตั้งสติ แล้วตบมือตัวเอง. แล้วมองหน้าลูก แล้วบอกตัวเองว่าใจเย็นๆ แล้วเราก็ลุกไปกินน้ำ แล้วกลับมาสวดมนต์แผ่เมตตา แล้วจะนอน. กว่าจะหลับ. เกือบตีสอง.
ที่พีคกว่านั้น. อาทิตย์ที่แล้ว เรานอนกำลังจะตื่น เราเห็นคนเดินมาอยู่ตรงหน้า. แล้วเอาเท้าเหยียบหน้าเรา แล้วตัวชาไปหมด ขาก็เขียวเหมือนคนตายมาหลายวัน ขาช้ำบวมเหมือนจะแตก แล้วหลายวันนี้ ก็เหมือนมีคนมองตลอดเวลา. ความรู้สึกนะ. เหมือนผู้หญิงชุดขาวผมยาวแค่กลางหลัง
อยากปรึกษาคนใกล้ตัว. แต่กลัวเขาหาว่าบ้า
เราต้องทำไงดี ??