เมื่อสัปดาห์ก่อนผมได้พาเพื่อนๆไปเที่ยวฮ่องกง แล้วผมได้พาน้องเขยผมไปด้วย เพราะเห็นว่าอยากให้เที่ยวบ้าง เอาแต่ทำงานมากๆกลัวน้องเขยผมจะเครียด เมื่อไปถึงฮ่องกงผมได้เข้าพักที่โรงแรมโดยการนอนห้องเดียวกับน้องเขยผม
ตื่นมาตอนเช้าน้องเขยผมบ่นกับเพื่อนผมว่าตลอดทั้งคืนผมนอนกรนหนักมาก จนน้องเขยผมนอนไม่หลับ อยากจะเอายาเบื่อกรอกปากผมให้ตายไปเลยในคืนนั้น ผมฟังแล้วรู้สึกตกใจ ว่าทำไมพูดแบบนี้ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นการพูดเล่นก็ตาม ผมฟังเเล้วรู้สึกแย่ไม่นึกเลยว่าคำพูดเเบบนี้จะออกมาจากปากน้องเขยผมครับ
กลับมาถึงกรุงเทพผมเล่าเรื่องนี้ให้เเม่ยายผมฟังแม่ยายผมก็เข้าข้างน้องเขยผมอีก (เพราะเป็นลูกรักมากๆ) บอกว่าน้องเขาพูดเล่น แต่ภรรยาผมบอกว่าถึงจะเป็นการพูดเล่น แต่คำพูดเเบบนี้ไม่ควรพูด ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่คิดไม่เอาผิดน้องครับ อาจจะเป็นเพราะว่า ขาดวุฒิภาวะ (แต่จริงๆก็อายุอ่อนกว่าผมปีเดียว) หรือเป็นเพราะขาดทักษะการเข้าสังคม เนื่องจากเป็นคนไม่ค่อยมีสังคม ไม่ค่อยได้ไปไหนกับใคร อย่างไรก็ตามภรรยาผมบอกทริปหน้าให้พาไปอีกเเต่น้องเขาชอบ สนุกดี
อยากทราบว่า ผมควรไปพูดเคลียร์เริ่องนี้กับน้องมั้ยครับ ผมอยากให้น้องเขารู้ถึงนิสัยที่ไม่ดีของตัวเองบ้างครับ
รู้สึกแย่เมื่อน้องเขยผมพูดเเบบนี้
ตื่นมาตอนเช้าน้องเขยผมบ่นกับเพื่อนผมว่าตลอดทั้งคืนผมนอนกรนหนักมาก จนน้องเขยผมนอนไม่หลับ อยากจะเอายาเบื่อกรอกปากผมให้ตายไปเลยในคืนนั้น ผมฟังแล้วรู้สึกตกใจ ว่าทำไมพูดแบบนี้ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นการพูดเล่นก็ตาม ผมฟังเเล้วรู้สึกแย่ไม่นึกเลยว่าคำพูดเเบบนี้จะออกมาจากปากน้องเขยผมครับ
กลับมาถึงกรุงเทพผมเล่าเรื่องนี้ให้เเม่ยายผมฟังแม่ยายผมก็เข้าข้างน้องเขยผมอีก (เพราะเป็นลูกรักมากๆ) บอกว่าน้องเขาพูดเล่น แต่ภรรยาผมบอกว่าถึงจะเป็นการพูดเล่น แต่คำพูดเเบบนี้ไม่ควรพูด ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่คิดไม่เอาผิดน้องครับ อาจจะเป็นเพราะว่า ขาดวุฒิภาวะ (แต่จริงๆก็อายุอ่อนกว่าผมปีเดียว) หรือเป็นเพราะขาดทักษะการเข้าสังคม เนื่องจากเป็นคนไม่ค่อยมีสังคม ไม่ค่อยได้ไปไหนกับใคร อย่างไรก็ตามภรรยาผมบอกทริปหน้าให้พาไปอีกเเต่น้องเขาชอบ สนุกดี
อยากทราบว่า ผมควรไปพูดเคลียร์เริ่องนี้กับน้องมั้ยครับ ผมอยากให้น้องเขารู้ถึงนิสัยที่ไม่ดีของตัวเองบ้างครับ