ผมอายุ 33 แล้ว จะกิน จะนอน จะทำงาน จะใช้โทรศัพท์ ต้องเป็นไปตามคำสั่งของพ่อแม่ตลอด แม่เอาหลานมาอยู่ที่บ้านด้วย  หลายก็ดันเป็นคนขี้ขโมย เราเห็นกับตา 2 รอบ พอบอกพ่อแม่หาว่าเราไปใส่ร้าย แถมโดนตี โดนตบ อีกหาว่าไปใส่ร้าย บางครั้งเราแนะนำอะไรเขาก็จะตรงข้ามตลอดไม่เคยเห็นด้วยกับความคิดเรา จนเขาหาว่าเราเป็นโรคประสาท พาเราไปหาหมอกินยาจิตเวช ตอนนี่กินมา 2 เดือนแล้ว เรื่องก็เหมือนเดิม เอะอะอะไรก็โทรเรา ตบตีเวลาเขาโมโห ช่วงหลังผมชินแล้วครับ หลานแม่ขโมยของแบบเห็นคาตาผม ผมไปบอกพ่อกับแม่ พ่อโมโหหาว่าชอบใส่ร้ายมีหลักฐานไหม เขาเอาไม่กวาดทางทัพร้าวที่ด้วยเป็นไม่ไผ่มาฝาดหลังผม  จนตอนนี้ผมไม่มีเพื่อนแล้ว จะออกไปไหนก็ไม่ให้ไป แต่ก่อนผมออกเฮฮาปาตี้ เพื่อนเยอะ สังคมเยอะ ช่วงหลังแทบไม่มีใครจะเที่ยวกับผมเลยเพราะที่บ้านโทรตามเบอร์เพื่อนที่ผมไปเที่ยวด้วยจนเวลาเพื่อนไปกันเขาก็ไม่อยากจะชวนไปด้วย  ชีวิตผมนี่เกิดเรื่องแบบนี้จะเข้าปีที่ 3 แล้วครับ ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดี ขอบคุณพื้นที่สำหรับการระบายความในใจ