จะมาพูดสั้นๆ
ถึงที่ไปที่มาว่าทำไมถึงมาเป็นคามิ " จิ๊บ "
เริ่มแรก เราเป็นคนชอบดูการตูน ชอบอะไรๆที่เป็นญี่ปุ่นๆ
ชอบพวกไอดอลญี่ปุ่น ยิ่งมีเป็นการตูนเกี่ยวกับไอดอลนะ
นั่งดูได้ทั้งวันอะ บางเรื่องดูตอนเดิมวนเป็น 10 รอบก็ไม่เบื่อ
เพราะว่าชอบ 555 ขี้เกียจพิมยาว ข้ามไปตอนที่ BNK48
เปิดตัวเลยละกัน ตอนนั้นเราเลื่อนดูสมาชิกทุกคนที่ได้ผ่าน
เข้ารอบมาเป็น BNK คือมีแต่คนน่ารักๆทั้งนั้น แต่รูปทำร้ายน้อง
แต่ละคนเหลือเกิน 555 แต่มีอยู่คน ที่เราแม่มสงสัย
ว่าผ่านเข้าไปเป็น BNK ได้ไง คนที่เราพูดถึงก็คือจิ๊บนั่นเอง
ความคิดเราตอนที่เห็นน้องครั้งแรกนะ คือน้องหน้าตาไม่ได้ดู
น่ารัก ดูไม่น่าจะรอดในวงนี้อะ ( ความคิดโครตชั่ว เกลียดตัว
เองตอนนั้นอะ ) และด้วยความสงสัยไง ว่าน้องต้อง
มีของอะไรดีๆแน่ ถึงผ่านเข้ามาได้ จากนั้นเลยตามดูน้อง
อยู่ในมุมเงียบๆมาตลอด ได้รู้จัก ได้เห็นน้องในหลายๆมุม
ได้เห็นว่าน้องมีความสามารถอะไร ได้รู้ว่าน้องพยามเต็มที่
พอเวลาเขาประกาศเซ็ม ในใจก็เริ่มแอบเชียร์เบาๆ พอน้อง
ไม่ติดเซม ก็เริ่มรู้สึกแบบ เริ่มอยากจะช่วยดันน้องขึ้นไป
เริ่มมีความคิดที่ว่า แกไม่เห็นหรอ! น้องน่ารักนะโว้ย!
ร้องมีความพยามเราโว้ย ทำไมน้องไม่ติดซะที และเชื่อมั้ย
เรากลายมาเป็นคามิน้องโดยที่เราไม่รู้ตัวอะ ( ฟตซ. น้อง
เต็มบ้านพี่ล่ะ ) และที่เราไม่รู้ตัวอีกเรื่องคือ น้อง
เปลี่ยนเราโว้ย ก่อนหน้าที่จะตามน้อง เราเป็นคนขี้เกียจ
ชนิดที่ว่าขี้เกียจ
อะ งานการไม่ทำ เกาะแม่กิน
ตัวไม่แต่ง ใส่เสื้อยืดกับกางเกงJJ( สาบานว่าเป็นผู้หญิง 555 )
คือหลังจากที่เริ่มตามน้อง นี่ต้องดีดความขี้เกียจออกไป
เพื่อลุกขึ้นไปหางานทำ เพื่อเอาเงินมาเปย์น้องอะคิดดู
และไม่นานนัก แม่ทักว่าดูเป็นคนขึ้น อืม.... แม่...
แล้วก่อนหน้านี้หนูเป็นตัวอันไร
สรุปง่ายๆอีกที คือน้อง
ๆ ค่อยๆซึมซับเข้ามาในใจเรา
ชอบความที่น้องชอบหัวร้อนชอบว๊ากชอบคำราม
ชอบที่น้องมีความพยามยามและอดทน ชอบที่น้องยิ้ม
ชอบความที่น้องเป็นตัวเองไม่พยามเป็นคนอื่น
สุดท้าย อยากจะบอกน้องว่า " รักนะ " 😙
จบละ สั้นๆ 5555
แถวอีกนิด
ล่าสุดที่ดูหนัง GIRLS DON'T CRY จบไป
คือดูความคิดเมมหลายๆคนก็แอบน้ำตาซึมแต่พอเห็น
ฉากหนึ่ง เป็นฉากเดียวที่ทำให้เราร้องไหออกมาอะ
นั่นคือฉากที่น้องซ้อมเต้นไปพร้อมกับเซม แต่น้องกลับ
ซ้อมอยู่ข้างๆในมุมมืดที่แสงส่องไม่ถึง
แบบ เป็นฉาก
ที่เห็นแล้วบีบหัวใจจริงๆ คือรู้ว่าน้องพยาม
แต่ไม่คิดว่าจะพยามขนาดนั้น // ดูจบภาพติดตา กลับมานั่งร้องไหที่บ้านต่อ 555
จะพูดเกี่ยวกับ ( JIB ) BNK48 ใครไม่ชอบก็เลื่อนผ่านไป~
ถึงที่ไปที่มาว่าทำไมถึงมาเป็นคามิ " จิ๊บ "
เริ่มแรก เราเป็นคนชอบดูการตูน ชอบอะไรๆที่เป็นญี่ปุ่นๆ
ชอบพวกไอดอลญี่ปุ่น ยิ่งมีเป็นการตูนเกี่ยวกับไอดอลนะ
นั่งดูได้ทั้งวันอะ บางเรื่องดูตอนเดิมวนเป็น 10 รอบก็ไม่เบื่อ
เพราะว่าชอบ 555 ขี้เกียจพิมยาว ข้ามไปตอนที่ BNK48
เปิดตัวเลยละกัน ตอนนั้นเราเลื่อนดูสมาชิกทุกคนที่ได้ผ่าน
เข้ารอบมาเป็น BNK คือมีแต่คนน่ารักๆทั้งนั้น แต่รูปทำร้ายน้อง
แต่ละคนเหลือเกิน 555 แต่มีอยู่คน ที่เราแม่มสงสัย
ว่าผ่านเข้าไปเป็น BNK ได้ไง คนที่เราพูดถึงก็คือจิ๊บนั่นเอง
ความคิดเราตอนที่เห็นน้องครั้งแรกนะ คือน้องหน้าตาไม่ได้ดู
น่ารัก ดูไม่น่าจะรอดในวงนี้อะ ( ความคิดโครตชั่ว เกลียดตัว
เองตอนนั้นอะ ) และด้วยความสงสัยไง ว่าน้องต้อง
มีของอะไรดีๆแน่ ถึงผ่านเข้ามาได้ จากนั้นเลยตามดูน้อง
อยู่ในมุมเงียบๆมาตลอด ได้รู้จัก ได้เห็นน้องในหลายๆมุม
ได้เห็นว่าน้องมีความสามารถอะไร ได้รู้ว่าน้องพยามเต็มที่
พอเวลาเขาประกาศเซ็ม ในใจก็เริ่มแอบเชียร์เบาๆ พอน้อง
ไม่ติดเซม ก็เริ่มรู้สึกแบบ เริ่มอยากจะช่วยดันน้องขึ้นไป
เริ่มมีความคิดที่ว่า แกไม่เห็นหรอ! น้องน่ารักนะโว้ย!
ร้องมีความพยามเราโว้ย ทำไมน้องไม่ติดซะที และเชื่อมั้ย
เรากลายมาเป็นคามิน้องโดยที่เราไม่รู้ตัวอะ ( ฟตซ. น้อง
เต็มบ้านพี่ล่ะ ) และที่เราไม่รู้ตัวอีกเรื่องคือ น้อง
เปลี่ยนเราโว้ย ก่อนหน้าที่จะตามน้อง เราเป็นคนขี้เกียจ
ชนิดที่ว่าขี้เกียจ
ตัวไม่แต่ง ใส่เสื้อยืดกับกางเกงJJ( สาบานว่าเป็นผู้หญิง 555 )
คือหลังจากที่เริ่มตามน้อง นี่ต้องดีดความขี้เกียจออกไป
เพื่อลุกขึ้นไปหางานทำ เพื่อเอาเงินมาเปย์น้องอะคิดดู
และไม่นานนัก แม่ทักว่าดูเป็นคนขึ้น อืม.... แม่...
แล้วก่อนหน้านี้หนูเป็นตัวอันไร
สรุปง่ายๆอีกที คือน้อง
ชอบความที่น้องชอบหัวร้อนชอบว๊ากชอบคำราม
ชอบที่น้องมีความพยามยามและอดทน ชอบที่น้องยิ้ม
ชอบความที่น้องเป็นตัวเองไม่พยามเป็นคนอื่น
สุดท้าย อยากจะบอกน้องว่า " รักนะ " 😙
จบละ สั้นๆ 5555
แถวอีกนิด
ล่าสุดที่ดูหนัง GIRLS DON'T CRY จบไป
คือดูความคิดเมมหลายๆคนก็แอบน้ำตาซึมแต่พอเห็น
ฉากหนึ่ง เป็นฉากเดียวที่ทำให้เราร้องไหออกมาอะ
นั่นคือฉากที่น้องซ้อมเต้นไปพร้อมกับเซม แต่น้องกลับ
ซ้อมอยู่ข้างๆในมุมมืดที่แสงส่องไม่ถึง
ที่เห็นแล้วบีบหัวใจจริงๆ คือรู้ว่าน้องพยาม
แต่ไม่คิดว่าจะพยามขนาดนั้น // ดูจบภาพติดตา กลับมานั่งร้องไหที่บ้านต่อ 555