บทความอาจจะยาวหน่อยนะครับ
ผมกับแฟนเราคบกันมาได้ 4 ปี กำลังจะเข้าปีที่ 5 ผมอายุ 28 เป็นคนจังหวัดนนทบุรี แฟนอายุ 32 เป็นคนจังหวัดเชียงราย ตลอด 2 ปีแรกที่เราคบกัน
เราจะได้เจอกันเดือนละ 1-2 ครั้ง โดยที่ผมจะเป็นคนที่บินขึ้นไปหาแฟนที่เชียงรายตลอด ทุกอย่างมีความสุขหมด จะมีทะเลาะกันเรื่องเดียวคือเวลาแฟนผมไปเที่ยวกลางคืนกับพวกเพื่อนๆเค้า ซึ่งผมเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนอยู่แล้ว ผมจึงอยากจะตัดปัญหาการทะเลาะกัน จึงตัดสินใจที่จะย้ายขึ้นมาทำงานที่เชียงรายเพื่อสร้างฐานะให้ดีขึ้น และจะได้มีเงินไปสู่ขอแฟนผมแต่งงานด้วย เพราะค่าใช้จ่ายในการขึ้นมาหาแต่ละครั้ง ทำให้ผมไม่มีเงินเก็บที่จะมาแต่งงานกับเค้า
วันที่ 27 ธันวาคม 2560 เป็นวันแรกที่ผมตัดสินใจจากบ้านขึ้นมาทำงานที่เชียงราย โดยที่ผมได้เข้ามาอยู่ที่บ้านแฟน ซึ่งพ่อแม่ ญาติพี่น้องแฟนผมก็รับรู้ ว่าเราคบกัน 1 ปีแรกที่ผมขึ้นมาอยู่ด้วยกับแฟนผม เรามีความสุขกันมาก ถึงขนาดที่ผมให้พ่อแม่ของผมขึ่นมาสู่ขอเธอกับพ่อแม่ของเธอ โดยกำหนดแต่งงานคือปี 2562 เธอบอกกับผมเสมอว่า เธอขอบคุณที่ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา และหลังจากนั้นเราก็ไม่มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องเที่ยวอีกเลย เพราะเราก็จะไปด้วยกัน
จนกระทั้งประมาณปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนไปของแฟนผมได้ เพราะช่วงนี้เธอบอกว่างานของเธอเยอะมาก จากที่เคยกลับถึงบ้าน 5 โมงเย็นเพราะเธอทำงานราชการ ก็กลายเป็นกลับ 2-3 ทุ่ม แต่ตอนแรกก็ยังไม่ได้คิดอะไร เพราะความไว้ใจ จนกระทั่งพี่ชายแท้ๆเธอเองมาบอกผมว่า รู้สึกว่าแฟนผมเปลี่ยนไปนะ จนทำให้ผมต้องคิด การกระทำของเธอเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้น เมื่อก่อนผมซื้อมือถือให้แฟน เราจะใช้รหัสเดียวกันตลอด ซึ่งแฟนผมเป็นคนบอกให้ผมทำแบบนี้เอง แต่ก่อนมือถือวางไว้ได้ตลอด แต่เดี๋ยวนี้เธอกลับติดมือถือมาก เวลาเข้าห้องน้ำก็เอาไปด้วย รหัสที่เคยใช้เหมือนกันก็เปลี่ยน เดี๋ยวนี้เวลาแฟนผมกลับดึกเพราะงานยุ่ง เวลาผมโทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปกว่าจะอ่านทีก็เป็นชั่วโมง กว่าเธอจะโทรกลับมาก็ตอนเมื่อเวลาเธอจะกลับบ้าน แต่ก่อน 2-3 ทุ่ม เดี๋ยวนี้บางที่เที่ยงคืน - ตี 3 ก็มี
มีวันนึงแฟนผมบอกว่าไปตรวจงานจะกลับถึงบ้าน 3 ทุ่ม โดยที่จอดรถไว้ที่บ้าน มีรถจากที่ทำงานมารับ ด้วยความเป็นห่วงเธอ 3 ทุ่มเธอยังไม่กลับ โทรไปก็ไม่รับเหมือนเคย ผมจึงลงไปรอเธอที่หน้าบ้าน กว่าเธอจะกลับมาถึงก็ประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง แต่สิ่งที่ผมเห็นคือเธอลงมาจากรถผู้ชายคนนึง ซึ่งไม่ใช่รถที่ทำงานเธอ ผมจึงถามว่าใครมาส่ง เธอบอกว่าให้เข้าไปคุยกันในบ้าน ผมจึงยอมเข้าไปคุย เธอบอกว่าแฟนเก่ามาส่ง หัวใจผมเหมือนพังทลาย ทำไมคนที่ผมรักถึงทำกับผมแบบนี้ สิ่งที่ผมวางอนาคตร่วมกันมันพังหมดเลย ผมเสียใจมากจึงถึงขั้นบอกเลิกเธอ เธอขอโอกาสแก้ตัวโดยที่จะไม่ติดต่อกับผู้ชายคนนั้นอีก
ผมจึงยอมให้โอกาสเธอ โดยหวังว่าเธอจะมีการกระทำที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น
แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เดี๋ยวนี้เธอจะเฉยชากับผมมาก หงุดหงิดใส่ตลอด ทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรเลย จากที่เคยรักผมมาก กลายเป็นตัวน่ารำคาญ ผมจึงเปิดอกคุยกับเธอว่าเพราะอะไรเธอถึงเป็นแบบนี้ เธอบอกผมว่าเธอรักผมไม่เหมือนเดิม เธออยากให้ผมกลับไปทำงานที่บ้าน ตลอดเวลาที่ผมขึ้นมาอยู่กับเธอ เธอต้องฝืนตัวเองที่ต้องมาอยู่กับผม เธอต้องปฏิเสธสังคมที่ทำงานเธอ เพื่อที่จะได้มาอยู่กับผม ผมรู้สึกชาไปทั้งตัวเลย ทำไมเธอไม่เห็นค่าของผมบ้างว่าที่ผมขึ้นมาอยู่กับเธอเพราะอะไร ทุกวันนี้แม้แต่เสียงหัวเราะที่เธอเคยมีกลับไม่ได้ยินเลยเวลาอยู่กับผม เธอทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว
ผมจึงบอกกับเธอว่า เดี๋ยวผมจะกลับบ้านก็ได้ถ้าเธอต้องการตอนปีใหม่ที่จะถึงนี้ แต่ทุกวันนี้สำหรับผมกลายเป็นความอึดอัด แต่ก็ยังรักเค้าอยู่ แต่อีกใจนึงก็ยังคาใจว่าสาเหตุอะไรเธอถึงเป็นแบบนี้ หรือว่าเธอยังติดต่อกับอีกคนนึงอยู่ อยากจะตามให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ว่าที่แท้จริงมันคืออะไร เพราะตัวผมตอนนี้ก็เหมือนระเบิดเวลาดีๆ ที่ไม่รู้ว่าจะทนไปได้นานแค่ไหน เพื่อนๆว่าช่วงระยะเวลาที่เหลือผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ
เมื่อความรักเริ่มเปลี่ยนไป จับได้ว่าแฟนนอกใจ ควรจะทำอย่างไรดี
ผมกับแฟนเราคบกันมาได้ 4 ปี กำลังจะเข้าปีที่ 5 ผมอายุ 28 เป็นคนจังหวัดนนทบุรี แฟนอายุ 32 เป็นคนจังหวัดเชียงราย ตลอด 2 ปีแรกที่เราคบกัน
เราจะได้เจอกันเดือนละ 1-2 ครั้ง โดยที่ผมจะเป็นคนที่บินขึ้นไปหาแฟนที่เชียงรายตลอด ทุกอย่างมีความสุขหมด จะมีทะเลาะกันเรื่องเดียวคือเวลาแฟนผมไปเที่ยวกลางคืนกับพวกเพื่อนๆเค้า ซึ่งผมเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนอยู่แล้ว ผมจึงอยากจะตัดปัญหาการทะเลาะกัน จึงตัดสินใจที่จะย้ายขึ้นมาทำงานที่เชียงรายเพื่อสร้างฐานะให้ดีขึ้น และจะได้มีเงินไปสู่ขอแฟนผมแต่งงานด้วย เพราะค่าใช้จ่ายในการขึ้นมาหาแต่ละครั้ง ทำให้ผมไม่มีเงินเก็บที่จะมาแต่งงานกับเค้า
วันที่ 27 ธันวาคม 2560 เป็นวันแรกที่ผมตัดสินใจจากบ้านขึ้นมาทำงานที่เชียงราย โดยที่ผมได้เข้ามาอยู่ที่บ้านแฟน ซึ่งพ่อแม่ ญาติพี่น้องแฟนผมก็รับรู้ ว่าเราคบกัน 1 ปีแรกที่ผมขึ้นมาอยู่ด้วยกับแฟนผม เรามีความสุขกันมาก ถึงขนาดที่ผมให้พ่อแม่ของผมขึ่นมาสู่ขอเธอกับพ่อแม่ของเธอ โดยกำหนดแต่งงานคือปี 2562 เธอบอกกับผมเสมอว่า เธอขอบคุณที่ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อเรา และหลังจากนั้นเราก็ไม่มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องเที่ยวอีกเลย เพราะเราก็จะไปด้วยกัน
จนกระทั้งประมาณปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา ผมเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนไปของแฟนผมได้ เพราะช่วงนี้เธอบอกว่างานของเธอเยอะมาก จากที่เคยกลับถึงบ้าน 5 โมงเย็นเพราะเธอทำงานราชการ ก็กลายเป็นกลับ 2-3 ทุ่ม แต่ตอนแรกก็ยังไม่ได้คิดอะไร เพราะความไว้ใจ จนกระทั่งพี่ชายแท้ๆเธอเองมาบอกผมว่า รู้สึกว่าแฟนผมเปลี่ยนไปนะ จนทำให้ผมต้องคิด การกระทำของเธอเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้น เมื่อก่อนผมซื้อมือถือให้แฟน เราจะใช้รหัสเดียวกันตลอด ซึ่งแฟนผมเป็นคนบอกให้ผมทำแบบนี้เอง แต่ก่อนมือถือวางไว้ได้ตลอด แต่เดี๋ยวนี้เธอกลับติดมือถือมาก เวลาเข้าห้องน้ำก็เอาไปด้วย รหัสที่เคยใช้เหมือนกันก็เปลี่ยน เดี๋ยวนี้เวลาแฟนผมกลับดึกเพราะงานยุ่ง เวลาผมโทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปกว่าจะอ่านทีก็เป็นชั่วโมง กว่าเธอจะโทรกลับมาก็ตอนเมื่อเวลาเธอจะกลับบ้าน แต่ก่อน 2-3 ทุ่ม เดี๋ยวนี้บางที่เที่ยงคืน - ตี 3 ก็มี
มีวันนึงแฟนผมบอกว่าไปตรวจงานจะกลับถึงบ้าน 3 ทุ่ม โดยที่จอดรถไว้ที่บ้าน มีรถจากที่ทำงานมารับ ด้วยความเป็นห่วงเธอ 3 ทุ่มเธอยังไม่กลับ โทรไปก็ไม่รับเหมือนเคย ผมจึงลงไปรอเธอที่หน้าบ้าน กว่าเธอจะกลับมาถึงก็ประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง แต่สิ่งที่ผมเห็นคือเธอลงมาจากรถผู้ชายคนนึง ซึ่งไม่ใช่รถที่ทำงานเธอ ผมจึงถามว่าใครมาส่ง เธอบอกว่าให้เข้าไปคุยกันในบ้าน ผมจึงยอมเข้าไปคุย เธอบอกว่าแฟนเก่ามาส่ง หัวใจผมเหมือนพังทลาย ทำไมคนที่ผมรักถึงทำกับผมแบบนี้ สิ่งที่ผมวางอนาคตร่วมกันมันพังหมดเลย ผมเสียใจมากจึงถึงขั้นบอกเลิกเธอ เธอขอโอกาสแก้ตัวโดยที่จะไม่ติดต่อกับผู้ชายคนนั้นอีก
ผมจึงยอมให้โอกาสเธอ โดยหวังว่าเธอจะมีการกระทำที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น
แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เดี๋ยวนี้เธอจะเฉยชากับผมมาก หงุดหงิดใส่ตลอด ทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรเลย จากที่เคยรักผมมาก กลายเป็นตัวน่ารำคาญ ผมจึงเปิดอกคุยกับเธอว่าเพราะอะไรเธอถึงเป็นแบบนี้ เธอบอกผมว่าเธอรักผมไม่เหมือนเดิม เธออยากให้ผมกลับไปทำงานที่บ้าน ตลอดเวลาที่ผมขึ้นมาอยู่กับเธอ เธอต้องฝืนตัวเองที่ต้องมาอยู่กับผม เธอต้องปฏิเสธสังคมที่ทำงานเธอ เพื่อที่จะได้มาอยู่กับผม ผมรู้สึกชาไปทั้งตัวเลย ทำไมเธอไม่เห็นค่าของผมบ้างว่าที่ผมขึ้นมาอยู่กับเธอเพราะอะไร ทุกวันนี้แม้แต่เสียงหัวเราะที่เธอเคยมีกลับไม่ได้ยินเลยเวลาอยู่กับผม เธอทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว
ผมจึงบอกกับเธอว่า เดี๋ยวผมจะกลับบ้านก็ได้ถ้าเธอต้องการตอนปีใหม่ที่จะถึงนี้ แต่ทุกวันนี้สำหรับผมกลายเป็นความอึดอัด แต่ก็ยังรักเค้าอยู่ แต่อีกใจนึงก็ยังคาใจว่าสาเหตุอะไรเธอถึงเป็นแบบนี้ หรือว่าเธอยังติดต่อกับอีกคนนึงอยู่ อยากจะตามให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ว่าที่แท้จริงมันคืออะไร เพราะตัวผมตอนนี้ก็เหมือนระเบิดเวลาดีๆ ที่ไม่รู้ว่าจะทนไปได้นานแค่ไหน เพื่อนๆว่าช่วงระยะเวลาที่เหลือผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ