เคยรู้สึกเป็นส่วนเกินในชีวิตเเฟนคุณไหมครับ

ผม หยอง ครับ ผมคบกับเเฟนคนนี้ได้สักพักเเล้วบางทีก็ติดต่อได้คุยกันปกติบางเวลาเเฟนผมก็หายไปติดต่อไม่ได้. เมื่อก่อนโทรคุยทุกคืน. โทรหาทั้งวันเดียวนี้. หลังเลิกงานห้ามโทร. บางทีก็โกหกว่า ไปทำงานอีกสาขาเเต่ผมไปเจอก็ยังทำอยู่ที่สาขาเดิม เเล้วบางทีก็ชอบบอกผมว่าโทรศัพหัวฟน้าเอาเเต่ตามงานเเต่ไม่เคยให้ผมดู. เเต่โทรศัพผมอะ กดดูได้หมดทุกอย่าง ไม่มีใส่รหัส ผมก็เคยสงใสนะครับว่าเรามันเป็นส่วนเกินของชีวิตเขาหรือป่าว. หรือว่าเขาจะมีเเฟนยุเเล้ว เขาจะมีคนของเขาอยู่เเล้วหรือป่าว ทำไมเค้าเป็นเเฟนกับต้องจำกัดเวลาคุย จำกัดเวลาที่จะไปนั้งรอเขาเลิกงาน ผมไม่รู้นะครับว่าทุกคนคิดยังไงเเค่ผมคิดว่ามันน้อยลงไปทุกทีน้อยลงทุกวัน รูปก็ไม่ให้ผมลง ห้ามมีรูปคู่กัน. เวลาเราชวนไปเที่ยวไหรก็ไม่อยากไป ไปเดินเล่นเดินย่างกะไม่รู้จักกัน  เดินเเบบเราเป็นอะไรกันว่ะ เเฟนหรือคนคุยเเก้เหงา