เรื่องมันเริ่มที่ ผมเป็นผู้ชาย ปกติ ที่ไม่ได้ดีเด่นอะไร เป็นผู้ชายทั่วๆไป
เริ่มแรกก็คบกับแฟน ที่เป็นผู้หญิงมาโดยตลอด แต่มันก็มีจุดเปลี่ยนเกิดขึ้น ในวันที่ผมจับได้ว่าแฟนที่คบอยู่ แอบคุยกับคนอื่น
แล้วจับได้ใน ขณะที่ผมนอนหลับอยู่บนเตียงข้างๆ กัน แต่ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ ไม่มีมาตามง้อ ไม่มีอะไรเลย
คบกันมา 7 ปี รู้จักกันมารวมๆ แล้ว 10 ปี วางแผนอนาคตด้วยกันแล้ว สุดท้ายก็จบ เหตุผล ง่ายๆ คือผมไม่ดีพอ
ผมเลือกกับคนเก่ามาพร้อมด้วย หนี้สินก้อนหนึ่ง และอาการที่เคว้ง พอสมควร ช่วงนั้นเป็นเหมือนคนบ้าไปเลย
ทำงานก็ไม่มีสมาธิ เสา-อาทิตย์ ก็พร้อมจะเมาที่ไหนก็ได้ นอนตรงไหนก็ได้ หนักสุด คือตื่นมาเจอตัวเองนอนอยู่ข้างถังขยะ
ยุงกัดทั่วตัว อีกอันที่หนักๆก็ ไปท่ารถซื้อตั๋วไปที่ไหนก็ได้เรื่อยๆ ล่องลอยไม่มีจุดหมาย โผล่ไกลสุด ก็อุดร
พวกเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไม่ค่อยรู้ว่า อาการหนักขนาดนี้ ด้วยผมเป็นคนที่ ยิ้มไว้ก่อน เฮฮามาก่อน ไม่ค่อยแสดงออกให้ใครรู้ว่าเราเครียด
เราคิดมาก เลยไม่เคยมีใครรู้เรื่องพวกนี้เลย ช่วงที่อาการย่ำแย่ อาการคงคล้ายๆคนเป็นโรคซึมเศร้า
จนมาได้เจอกับแฟนคนล่าสุด ผมไปเจอเค้าในเฟสบุ๊ค เป็นคนที่สวย น่ารัก ก็ดังในกลุ่มที่ผมเล่นอยู่เลยล่ะ
ก็ได้ทักข้อความไปคุย คุยกันได้ประมาณสองถึงสามเดือน ถึงได้นัดเค้าออกมาทานข้าวกัน เจอครั้งแรกก็ชอบเลยล่ะ
ไม่ได้ชอบเค้าที่ความสวยน่ะ กลับชอบที่เค้าเป็นตัวเอง น่ารัก ภายนอกดูเป็นคนร้ายๆ แรงๆ แต่พอได้คุยเหมือน ได้มาเจอเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง
ชอบเค้ามาก หนักจากทานข้าวกันเสร็จ ก็ได้ แยกย้ายกันกลับ วันถัดมาก็เลยขอเค้าว่าลองคบกันดูมั้ย ซึ่งเค้าตอบตกลง มาลองคบกันดู
ช่วงระหว่างที่คบกัน เค้าก็มีผู้ชาย มากหน้าหลายตา มาจีบ คนที่รวยหล่อกว่าผมก็มี แต่ก็ได้พิสูจน์ในความรักว่าสุดท้ายเค้าก็เลือกผม
พอทุกอย่างลงตัว ผมก็ได้พาไปเจอกับที่บ้าน เจอกับญาติๆ เจอกับพ่อแม่ ซึ่งทุกคนก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาอะไร
เวลาวันสำคัญ วันปีใหม่ ก็มีของขวัญ กระเช้า ไปไหว้ ตลอด คอยเทคแคร์เอาใจใส่มาโดยตลอด ที่บ้านและญาติผู้ใหญ่
ก็ชอบเค้า บอกว่าน่ารักดี วางตัวดี ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย
แต่สุดท้าย ก็เกิดปัญหาขึ้น เนื่องด้วยปัญหาทางด้านการเงินที่ผมไปก่อไว้เอง ทำให้เกิดเรื่องที่ทางบ้านยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
และทางแฟนเค้าก็ช่วยเหลือ จนทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ตอนนั้นทางพ่อแม่ ก็พูดคุยกับแฟน ผมเป็นปกติ อีกทั้งยังฝากฝังว่าให้ดูแลกันดีๆน่ะ
แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไร ขึ้น หรือมีใครไปบอกไม่รู้ แม่รู้ว่าแฟนผมไม่ใช่ ผู้หญิง เค้าด่าทันที ด่ารุนแรงมาก ด่าแบบไม่เห็นความดีที่ผ่านมาเลย
แล้วสุดท้าย แม่ก็ให้เลือกว่าจะเลือก ใคร จะเลิกมั้ย
ผม ถามกลับไปว่า เค้าไม่ดีตรงไหนหรอครับ ทำไมถึงต้องให้เลิก ทำไมถึงต้องด่ารุนแรงขนาดนี้
แม่ตอบมาประโยคเดียวว่า "มันดีทุกอย่างแหละ มันผิดอย่างเดียวคือไม่ใช่ผู้หญิง"
ประโยคนี้ประโยคเดียว ผมก็พูดอะไรไม่ออก จะแก้ไขอะไรก็ไม่ได้
อยากจะบอกว่าแฟนผมคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ผมเลิกเหล้า เลิกเที่ยว กลับมาอยู่กับร่องกับรอยได้
อยากจะบอกว่าเค้าทำดีทุกอย่าง ไม่มีจุดบกพร่องเลย ดูแลดี วางตัวดี
เรื่องเงิน เป็นผมซะด้วยซ้ำที่เป็นคนขอความช่วยเหลือเค้าในบางครั้ง
แต่ทางบ้านผมไม่ได้มองอย่างนั้น เนื่องจากหนี้ที่เกิดขึ้นมาจากแฟนคนก่อน และหนี้ที่ก่อขึ้นระหว่างที่อกหัก เคว้ง มันมีจำนวนมาก
ทางบ้านผมเค้าคิดว่าผม ก่อหนี้ก่อสิน เพื่อมาทำให้แฟนคนนี้สวย จนเหมือนผู้หญิง ทั้งๆที่เค้าก็หน้าแบบนี้มาตั้งแต่แรกที่คบกันแล้ว
ตอนนี้ผมควรจะทำยังไงดีครับ
เครียดมาก จนเริ่มคิดว่าตัวเองจะเป็นโรตซึมเศร้า
หาทางออกกับเรื่องนี้ไม่เจอ
แอบคบ แอบเจอ ทางบ้านก็มีคนคาบข่าวไปบอก ว่ายังคบกันอยู่ยังไม่เลิกกัน
ทำอะไร กระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย
คบกันไม่ได้เพราะ เค้าไม่ใช่ผู้หญิง
เริ่มแรกก็คบกับแฟน ที่เป็นผู้หญิงมาโดยตลอด แต่มันก็มีจุดเปลี่ยนเกิดขึ้น ในวันที่ผมจับได้ว่าแฟนที่คบอยู่ แอบคุยกับคนอื่น
แล้วจับได้ใน ขณะที่ผมนอนหลับอยู่บนเตียงข้างๆ กัน แต่ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ ไม่มีมาตามง้อ ไม่มีอะไรเลย
คบกันมา 7 ปี รู้จักกันมารวมๆ แล้ว 10 ปี วางแผนอนาคตด้วยกันแล้ว สุดท้ายก็จบ เหตุผล ง่ายๆ คือผมไม่ดีพอ
ผมเลือกกับคนเก่ามาพร้อมด้วย หนี้สินก้อนหนึ่ง และอาการที่เคว้ง พอสมควร ช่วงนั้นเป็นเหมือนคนบ้าไปเลย
ทำงานก็ไม่มีสมาธิ เสา-อาทิตย์ ก็พร้อมจะเมาที่ไหนก็ได้ นอนตรงไหนก็ได้ หนักสุด คือตื่นมาเจอตัวเองนอนอยู่ข้างถังขยะ
ยุงกัดทั่วตัว อีกอันที่หนักๆก็ ไปท่ารถซื้อตั๋วไปที่ไหนก็ได้เรื่อยๆ ล่องลอยไม่มีจุดหมาย โผล่ไกลสุด ก็อุดร
พวกเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไม่ค่อยรู้ว่า อาการหนักขนาดนี้ ด้วยผมเป็นคนที่ ยิ้มไว้ก่อน เฮฮามาก่อน ไม่ค่อยแสดงออกให้ใครรู้ว่าเราเครียด
เราคิดมาก เลยไม่เคยมีใครรู้เรื่องพวกนี้เลย ช่วงที่อาการย่ำแย่ อาการคงคล้ายๆคนเป็นโรคซึมเศร้า
จนมาได้เจอกับแฟนคนล่าสุด ผมไปเจอเค้าในเฟสบุ๊ค เป็นคนที่สวย น่ารัก ก็ดังในกลุ่มที่ผมเล่นอยู่เลยล่ะ
ก็ได้ทักข้อความไปคุย คุยกันได้ประมาณสองถึงสามเดือน ถึงได้นัดเค้าออกมาทานข้าวกัน เจอครั้งแรกก็ชอบเลยล่ะ
ไม่ได้ชอบเค้าที่ความสวยน่ะ กลับชอบที่เค้าเป็นตัวเอง น่ารัก ภายนอกดูเป็นคนร้ายๆ แรงๆ แต่พอได้คุยเหมือน ได้มาเจอเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง
ชอบเค้ามาก หนักจากทานข้าวกันเสร็จ ก็ได้ แยกย้ายกันกลับ วันถัดมาก็เลยขอเค้าว่าลองคบกันดูมั้ย ซึ่งเค้าตอบตกลง มาลองคบกันดู
ช่วงระหว่างที่คบกัน เค้าก็มีผู้ชาย มากหน้าหลายตา มาจีบ คนที่รวยหล่อกว่าผมก็มี แต่ก็ได้พิสูจน์ในความรักว่าสุดท้ายเค้าก็เลือกผม
พอทุกอย่างลงตัว ผมก็ได้พาไปเจอกับที่บ้าน เจอกับญาติๆ เจอกับพ่อแม่ ซึ่งทุกคนก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาอะไร
เวลาวันสำคัญ วันปีใหม่ ก็มีของขวัญ กระเช้า ไปไหว้ ตลอด คอยเทคแคร์เอาใจใส่มาโดยตลอด ที่บ้านและญาติผู้ใหญ่
ก็ชอบเค้า บอกว่าน่ารักดี วางตัวดี ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย
แต่สุดท้าย ก็เกิดปัญหาขึ้น เนื่องด้วยปัญหาทางด้านการเงินที่ผมไปก่อไว้เอง ทำให้เกิดเรื่องที่ทางบ้านยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
และทางแฟนเค้าก็ช่วยเหลือ จนทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ตอนนั้นทางพ่อแม่ ก็พูดคุยกับแฟน ผมเป็นปกติ อีกทั้งยังฝากฝังว่าให้ดูแลกันดีๆน่ะ
แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไร ขึ้น หรือมีใครไปบอกไม่รู้ แม่รู้ว่าแฟนผมไม่ใช่ ผู้หญิง เค้าด่าทันที ด่ารุนแรงมาก ด่าแบบไม่เห็นความดีที่ผ่านมาเลย
แล้วสุดท้าย แม่ก็ให้เลือกว่าจะเลือก ใคร จะเลิกมั้ย
ผม ถามกลับไปว่า เค้าไม่ดีตรงไหนหรอครับ ทำไมถึงต้องให้เลิก ทำไมถึงต้องด่ารุนแรงขนาดนี้
แม่ตอบมาประโยคเดียวว่า "มันดีทุกอย่างแหละ มันผิดอย่างเดียวคือไม่ใช่ผู้หญิง"
ประโยคนี้ประโยคเดียว ผมก็พูดอะไรไม่ออก จะแก้ไขอะไรก็ไม่ได้
อยากจะบอกว่าแฟนผมคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ผมเลิกเหล้า เลิกเที่ยว กลับมาอยู่กับร่องกับรอยได้
อยากจะบอกว่าเค้าทำดีทุกอย่าง ไม่มีจุดบกพร่องเลย ดูแลดี วางตัวดี
เรื่องเงิน เป็นผมซะด้วยซ้ำที่เป็นคนขอความช่วยเหลือเค้าในบางครั้ง
แต่ทางบ้านผมไม่ได้มองอย่างนั้น เนื่องจากหนี้ที่เกิดขึ้นมาจากแฟนคนก่อน และหนี้ที่ก่อขึ้นระหว่างที่อกหัก เคว้ง มันมีจำนวนมาก
ทางบ้านผมเค้าคิดว่าผม ก่อหนี้ก่อสิน เพื่อมาทำให้แฟนคนนี้สวย จนเหมือนผู้หญิง ทั้งๆที่เค้าก็หน้าแบบนี้มาตั้งแต่แรกที่คบกันแล้ว
ตอนนี้ผมควรจะทำยังไงดีครับ
เครียดมาก จนเริ่มคิดว่าตัวเองจะเป็นโรตซึมเศร้า
หาทางออกกับเรื่องนี้ไม่เจอ
แอบคบ แอบเจอ ทางบ้านก็มีคนคาบข่าวไปบอก ว่ายังคบกันอยู่ยังไม่เลิกกัน
ทำอะไร กระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย