สวัสดีทุกคน เราเป็นเกย์คนนึงนะ ที่มีประสบการณ์ไปบอกรักผู้ชายคนนึง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราไปทำงานพาร์ไทม์ที่แห่งนึง โดยเราทำงานเป็น แผนกรีเทล ช่วยขายพวกมาการอง ช็อคโกแล็ต ไอศกรีม และในวันแรก
เราได้รู้จักกับพี่พนักงานประจำคนนึงในแผนกรีเทล เป็นผู้ชายร่างผอมๆ ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบเขาหรอก ไม่ได้อยากจะคิดอะไรด้วย แต่พอเราทำงานไปได้อาทิตย์นึงก็รู้สึกถึงการกระทำแปลกๆของเขา ในช่วงที่เขาไปพักเบรกและเราทำงานอยู่ในแผนกกับกัปตันแผนกอีกคนนึง เขาชอบแว๊บมาหาบ่อยๆ ชอบมายืนใกล้ๆ บางครั้งที่เขาเลิกช่วงเย็น ก็ชอบแต่งตัวหล่อๆมาดูเอกสารหลังเลิกงานไปแล้ว
บางทีขณะที่เราเผลอ ตรวจจำนวนมาการองกับทรัฟเฟอร์ในเอกสาร เราก็เงยหน้าเห็นเขาจ้องเราแล้วก็ยิ้ม พอหันไปก็หันทำเป็นไม่รู้หรือทำเป็นนิ่ง
แล้วในบางวัน... ที่เราเลิกงาน 5โมงเย็นแล้วเขาเลิก 4 โมงเย็น ก่อนกลับบ้านเราก็มักจะไปเห็นเขานั่งรออยู่แถวโซนนั่งสูบบุหรี่ หรือบางทีเรามีเทรนด์เรื่องสินค้า เขาก็มักรอเราแล้ว มักจะเอาเรื่องงานมาพูด ว่ากลับดีๆนะ ว่าไงบ้างไรบ้าง
เป็นแบบนี้อยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ได้ จนเราก็เผลอคิดอะไรกับเขาไปด้วย เรารู้สึกดีนะที่ได้อยู่แผนกเดียวกับเขา อยากมาทำงานทุกวันเพื่อเจอหน้าเขา อยากมีเขาเป็นแฟน แต่ไม่กล้าบอกเพราะเขาเป็นผู้ชาย เราเคยแกล้งถามว่าเขามีแฟนไหม เขาก็ยิ้มๆแล้วก็ตอบว่า "ไม่มี แฟนไรมีที่ไหน" แต่เชื่อป่ะ เขาไม่เคยถามเราเรื่องแฟนบ้างเลย เขาไม่สนใจเรื่องของเราเลย เราแอบไปน้อยใจอยู่ระหว่างกลับบ้าน เราพยายามจะคุยกับเขา ผูกสัมพันธ์กับเขา แต่เขาก็พยายามจะพูดไปเรื่องงานตลอด
จนวันนึง เราได้ย้ายไปอยู่แผนกเบเกอรี่ เรายืนขายเค้ก ตัดแซมปิ้งชิมให้ลูกค้า เราเริ่มเสิร์ฟได้ คิดเงินได้ เราก็มองไปที่แผนกเขา เราก็เห็นมาเขามองมาที่เราบ่อยๆ (อาจจะคิดไปเองก็ได้) แล้วก็มักชอบมาตู้ชีสซึ่งเป็นแผนกรีเทลอยู่บ่อยๆ แล้วมันก็อยู่ติดกับแผนกเบเกอรี่เราพอดี จากแต่ก่อนเขาแทบไม่ได้มาเยือนตู้ชีสเลย เราก็มีความสุขนะเว้ย แต่กูพูดออกไปไม่ได้ จนวันนึงเราทำงานพลาดๆเยอะๆ เพราะใจลอยถึงเขาบ่อยๆ เราจึงไลน์คุยกับเขาบ่อยๆ แต่เขาดูท่าไม่ค่อยตอบ ไม่ค่อยคุยเล่นเลย บางครั้งทักไปก็ตอบนาทีต่อนาทีก็มีนะ เลยไม่รู้ว่าเขาคิดไงกันแน่
วันนั้นเองเราเลยตัดสินใจบอกรักเขา บอกไปทางไลน์ "น้องรู้ดีว่าพี่อาจมีผู้หญิงในใจก็ได้ พอน้องมองมาที่ตัวเอง น้องไม่มีสิ่งนั้นเลย แต่น้องชอบพี่ รักพี่ แต่น้องขอไม่บอกในที่ทำงานนะ เพราะน้องไม่กล้าพอ กลัวคนอื่นมาได้ยินจะพากันล้อพี่ ไม่อยากให้พี่อับอาย เพราะรักพี่ พี่อาจจะรังเกียจก็ได้ ถ้าพี่ไม่โอ น้องสัญญาว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น น้องอยากให้จบในแชทนี้ไป" เราบอกไปตามตรง เท่านั้นเอง เขาตอบมาว่า "น้องสติๆลูก เดวตบให้หายเป็นตุ๊ดเลย นี่พี่.... เอง เราพี่น้องนะ" เขาตอบมาแค่นั้นก็รู้แล้วว่าเขาคิดแค่นั้น
เราเลยตอบว่า "งั้นขอโทษละกันที่คิดเกินเลยไป น้องแค่อยากบอกไปว่ารักพี่ ไม่ได้หวังอะไร"
เท่านั้นที่เริ่มงานวันรุ่งขึ้น เราสองคนต่างทำตัวไม่ถูกทเขาดูกล้าๆกลัวๆ จะเข้าใกล้เรา เราก็เหมือนกัน แต่แล้วเขาก็ทำเป็นยืนนิ่งให้เราเข้าใกล้เขา ตลกไหมล่ะที่เห็นเราไม่คุยด้วย จนแล้วเราก็ทำงานอยู่กะเดียวกับเขาและปิดร้าน เขาก็มานั่งรอเราที่โซนสูบบุหรี่ ตอนประมาณเที่ยงคืน เราก็พยายามทักเขา เขาก็พยักหน้ากับเรา บางทีเขาก็มองมาทางเรา แล้วก็ยิ้ม ซึ่งเป็นยิ้มที่ดูจ้องนานมาก มีความหมายอะไรหรือเปล่า
พอทำงานมาได้เดือนนึง ปิดร้านบ่อยๆได้เจอเขา เขาเริ่มเดินมาตู้ชีสตู้เนื้อบ่อย มายืนใกล้ๆเรา เมื่อเราไม่ค่อยพูดกับเขา จะได้พูดกันเฉพาะเรื่องงาน พอเจอเขาก็ยืนใกล้ๆ "โกรธหรือ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ" เราบอกกับเขาแบบนั้น แล้วเขาก็ยิ้มแบบอายๆ
จนมาวันนี้ เขาพยายามเข้าหาเรา พยายามมาคุย แล้วก็ทำทีท่าว่าเอามือมาอังดูอุณหภูมิในตู้เย็นแล้วพูดว่าตู้เย็นดูไม่ค่อยเย็น เรายืนนิ่งปกติ แต่เรารู้สึกว่าเขามองมาที่เรา เราเลยหันถามว่า "หืม พูดกับใครหรือ" "เขาก็ทำหน้าแบบทำหน้าไม่ถูก แล้วก็บอกว่า 'อ๋อ พูดกับพี่โอโอ๋' "พอหันไปหาพี่โอโอ๋ พี่โอโอ๋กำลังพูดกับพี่อีกคนอยู่ งงป่ะ? เขาเลยถามว่าเมื่อเช้าตู้อุณหภูมิเท่าไหร่ เอาชีทเข้าตู้เมื่อวานใช่ไหม เราตอบว่าเราไม่รู้ แล้วชีสก็พึ่งใส่ตู้วันนี้ตอนเช้า อุณหภูมิไม่รู้นะ เรื่องนี้ลองไปถามพี่...... แผนกพี่ดูสิ เขาน่าจะรู้ดีกว่าใครก็ได้นะ เขาฟังที่เราพูดคล้ายเราบอกปัดแบบหยิ่งเขาก็ทำหน้าอึ้งๆไป แล้งก็เดินไปที่แผนก
ช่วงนั้นที่มาอยู่เบเกอรี่ เราก็คุยกับพี่โอโอ๋เรื่องคนที่ชอบ เพราะทำไมเราถึงบ้างานจัง
เราตอบว่าเรามีคนที่อยากเจอทุกวัน ทายไปนั่น ทายไปนี่ว่าผู้ชายคนไหน จนมาจังกับชื่อพี่คนที่เราชอบอยู่(คนที่เราเล่าตอนนี้แหละ) เราก็แบบ.. โอ๊ย แต่ภายนอกที่แสดงออกก็ทำเป็นไม่รู้ บอกปัดว่าไม่ใช่ บอกก็รู้สิว่าใคร เขาก็เดินมาที่ตู้ชีส แล้วก็เหมือนมาแอบฟัง เขาก็หันมามองหน้าเรา แล้วก็หันไปทำงาน พอพี่โอโอ๋แซวว่าชอบพี่แก้วหว้าชัวร์ เพื่อนก็หัวเราะ เขาก็ทำหน้าคล้ายผิดหวัง เราก็บอกว่าไม่ใช่ พี่โอโอ๋ก็ถามว่า คนที่ชอบเขาใส่เสื้อสีอะไรล่ะ (พนักงานจะมีเสื้อสีขาว สีดำ" เราเลยแกล้งบอกไปว่า เสื้อสีดำ (พี่แกใส่เสื้องสีขาว) เขาก็ทำหน้าเหมือนรู้ว่าเราโกหก เพราะเราชอบพี่เขา
แล้ววันนี้ที่เราเลิกงานบ่าย3 เราก็นั่งแช่เป็นชั่วโมงก่อนเปลี่ยนชุดกลับบ้าน เราใส่เสื้อสีขาว กำลังเดินออกจากที่ทำงานผ่านโซนสูบบุหรี่ ก่อนผลักประตูจะเลี้ยวเข้ามุมทางออก เราก็เห็นกระจกตู้ดับเพลิงสะท้อนเงาพี่เขานั่งสูบบุหรี่ ใส่เสื้อแขนสั้นสีดำ What?! แล้วทำหน้าเหมือนไม่มีความสุข ดูหงอยๆ เราก็ชะงัก หลบที่มุมแอบ มองเชสผ่านกระจกสะท้อน จนเพื่อนเบเกอรี่คนนึงเดินออกมา ทักเราพอดีว่าเราเลิกงานแล้วใช่ไหม เราก็เลยตอบอืมๆไป (เขารู้ซะแล้วว่าเราอยู่ตรงนั้น)
เราก็เลยเลี่ยงไม่ได้ เดินผ่านไปแบบไม่สนใจอะไร ทั้งที่จริงอายเขามาก (เขาเห็นเราเขาก็ทักเราว่า 'เข้าเช้าหรือ(ตามด้วยชื่อของเรา)' ดูเสียงเหนื่อยเศร้าๆ เราก็หัยมาพยักหน้า อืมๆไป แล้วก็เดินหันหลังจากไป
เราอยากรู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา
เขารักเราหรือเปล่า หรือไม่ได้คิดอะไรด้วย เราพยายามล้มเลิกที่จะรักเขาแล้ว เขาก็มาทำงี้อ่ะ
ประสบการณ์บอกรักผู้ชาย
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราไปทำงานพาร์ไทม์ที่แห่งนึง โดยเราทำงานเป็น แผนกรีเทล ช่วยขายพวกมาการอง ช็อคโกแล็ต ไอศกรีม และในวันแรก
เราได้รู้จักกับพี่พนักงานประจำคนนึงในแผนกรีเทล เป็นผู้ชายร่างผอมๆ ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบเขาหรอก ไม่ได้อยากจะคิดอะไรด้วย แต่พอเราทำงานไปได้อาทิตย์นึงก็รู้สึกถึงการกระทำแปลกๆของเขา ในช่วงที่เขาไปพักเบรกและเราทำงานอยู่ในแผนกกับกัปตันแผนกอีกคนนึง เขาชอบแว๊บมาหาบ่อยๆ ชอบมายืนใกล้ๆ บางครั้งที่เขาเลิกช่วงเย็น ก็ชอบแต่งตัวหล่อๆมาดูเอกสารหลังเลิกงานไปแล้ว
บางทีขณะที่เราเผลอ ตรวจจำนวนมาการองกับทรัฟเฟอร์ในเอกสาร เราก็เงยหน้าเห็นเขาจ้องเราแล้วก็ยิ้ม พอหันไปก็หันทำเป็นไม่รู้หรือทำเป็นนิ่ง
แล้วในบางวัน... ที่เราเลิกงาน 5โมงเย็นแล้วเขาเลิก 4 โมงเย็น ก่อนกลับบ้านเราก็มักจะไปเห็นเขานั่งรออยู่แถวโซนนั่งสูบบุหรี่ หรือบางทีเรามีเทรนด์เรื่องสินค้า เขาก็มักรอเราแล้ว มักจะเอาเรื่องงานมาพูด ว่ากลับดีๆนะ ว่าไงบ้างไรบ้าง
เป็นแบบนี้อยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ได้ จนเราก็เผลอคิดอะไรกับเขาไปด้วย เรารู้สึกดีนะที่ได้อยู่แผนกเดียวกับเขา อยากมาทำงานทุกวันเพื่อเจอหน้าเขา อยากมีเขาเป็นแฟน แต่ไม่กล้าบอกเพราะเขาเป็นผู้ชาย เราเคยแกล้งถามว่าเขามีแฟนไหม เขาก็ยิ้มๆแล้วก็ตอบว่า "ไม่มี แฟนไรมีที่ไหน" แต่เชื่อป่ะ เขาไม่เคยถามเราเรื่องแฟนบ้างเลย เขาไม่สนใจเรื่องของเราเลย เราแอบไปน้อยใจอยู่ระหว่างกลับบ้าน เราพยายามจะคุยกับเขา ผูกสัมพันธ์กับเขา แต่เขาก็พยายามจะพูดไปเรื่องงานตลอด
จนวันนึง เราได้ย้ายไปอยู่แผนกเบเกอรี่ เรายืนขายเค้ก ตัดแซมปิ้งชิมให้ลูกค้า เราเริ่มเสิร์ฟได้ คิดเงินได้ เราก็มองไปที่แผนกเขา เราก็เห็นมาเขามองมาที่เราบ่อยๆ (อาจจะคิดไปเองก็ได้) แล้วก็มักชอบมาตู้ชีสซึ่งเป็นแผนกรีเทลอยู่บ่อยๆ แล้วมันก็อยู่ติดกับแผนกเบเกอรี่เราพอดี จากแต่ก่อนเขาแทบไม่ได้มาเยือนตู้ชีสเลย เราก็มีความสุขนะเว้ย แต่กูพูดออกไปไม่ได้ จนวันนึงเราทำงานพลาดๆเยอะๆ เพราะใจลอยถึงเขาบ่อยๆ เราจึงไลน์คุยกับเขาบ่อยๆ แต่เขาดูท่าไม่ค่อยตอบ ไม่ค่อยคุยเล่นเลย บางครั้งทักไปก็ตอบนาทีต่อนาทีก็มีนะ เลยไม่รู้ว่าเขาคิดไงกันแน่
วันนั้นเองเราเลยตัดสินใจบอกรักเขา บอกไปทางไลน์ "น้องรู้ดีว่าพี่อาจมีผู้หญิงในใจก็ได้ พอน้องมองมาที่ตัวเอง น้องไม่มีสิ่งนั้นเลย แต่น้องชอบพี่ รักพี่ แต่น้องขอไม่บอกในที่ทำงานนะ เพราะน้องไม่กล้าพอ กลัวคนอื่นมาได้ยินจะพากันล้อพี่ ไม่อยากให้พี่อับอาย เพราะรักพี่ พี่อาจจะรังเกียจก็ได้ ถ้าพี่ไม่โอ น้องสัญญาว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น น้องอยากให้จบในแชทนี้ไป" เราบอกไปตามตรง เท่านั้นเอง เขาตอบมาว่า "น้องสติๆลูก เดวตบให้หายเป็นตุ๊ดเลย นี่พี่.... เอง เราพี่น้องนะ" เขาตอบมาแค่นั้นก็รู้แล้วว่าเขาคิดแค่นั้น
เราเลยตอบว่า "งั้นขอโทษละกันที่คิดเกินเลยไป น้องแค่อยากบอกไปว่ารักพี่ ไม่ได้หวังอะไร"
เท่านั้นที่เริ่มงานวันรุ่งขึ้น เราสองคนต่างทำตัวไม่ถูกทเขาดูกล้าๆกลัวๆ จะเข้าใกล้เรา เราก็เหมือนกัน แต่แล้วเขาก็ทำเป็นยืนนิ่งให้เราเข้าใกล้เขา ตลกไหมล่ะที่เห็นเราไม่คุยด้วย จนแล้วเราก็ทำงานอยู่กะเดียวกับเขาและปิดร้าน เขาก็มานั่งรอเราที่โซนสูบบุหรี่ ตอนประมาณเที่ยงคืน เราก็พยายามทักเขา เขาก็พยักหน้ากับเรา บางทีเขาก็มองมาทางเรา แล้วก็ยิ้ม ซึ่งเป็นยิ้มที่ดูจ้องนานมาก มีความหมายอะไรหรือเปล่า
พอทำงานมาได้เดือนนึง ปิดร้านบ่อยๆได้เจอเขา เขาเริ่มเดินมาตู้ชีสตู้เนื้อบ่อย มายืนใกล้ๆเรา เมื่อเราไม่ค่อยพูดกับเขา จะได้พูดกันเฉพาะเรื่องงาน พอเจอเขาก็ยืนใกล้ๆ "โกรธหรือ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ" เราบอกกับเขาแบบนั้น แล้วเขาก็ยิ้มแบบอายๆ
จนมาวันนี้ เขาพยายามเข้าหาเรา พยายามมาคุย แล้วก็ทำทีท่าว่าเอามือมาอังดูอุณหภูมิในตู้เย็นแล้วพูดว่าตู้เย็นดูไม่ค่อยเย็น เรายืนนิ่งปกติ แต่เรารู้สึกว่าเขามองมาที่เรา เราเลยหันถามว่า "หืม พูดกับใครหรือ" "เขาก็ทำหน้าแบบทำหน้าไม่ถูก แล้วก็บอกว่า 'อ๋อ พูดกับพี่โอโอ๋' "พอหันไปหาพี่โอโอ๋ พี่โอโอ๋กำลังพูดกับพี่อีกคนอยู่ งงป่ะ? เขาเลยถามว่าเมื่อเช้าตู้อุณหภูมิเท่าไหร่ เอาชีทเข้าตู้เมื่อวานใช่ไหม เราตอบว่าเราไม่รู้ แล้วชีสก็พึ่งใส่ตู้วันนี้ตอนเช้า อุณหภูมิไม่รู้นะ เรื่องนี้ลองไปถามพี่...... แผนกพี่ดูสิ เขาน่าจะรู้ดีกว่าใครก็ได้นะ เขาฟังที่เราพูดคล้ายเราบอกปัดแบบหยิ่งเขาก็ทำหน้าอึ้งๆไป แล้งก็เดินไปที่แผนก
ช่วงนั้นที่มาอยู่เบเกอรี่ เราก็คุยกับพี่โอโอ๋เรื่องคนที่ชอบ เพราะทำไมเราถึงบ้างานจัง
เราตอบว่าเรามีคนที่อยากเจอทุกวัน ทายไปนั่น ทายไปนี่ว่าผู้ชายคนไหน จนมาจังกับชื่อพี่คนที่เราชอบอยู่(คนที่เราเล่าตอนนี้แหละ) เราก็แบบ.. โอ๊ย แต่ภายนอกที่แสดงออกก็ทำเป็นไม่รู้ บอกปัดว่าไม่ใช่ บอกก็รู้สิว่าใคร เขาก็เดินมาที่ตู้ชีส แล้วก็เหมือนมาแอบฟัง เขาก็หันมามองหน้าเรา แล้วก็หันไปทำงาน พอพี่โอโอ๋แซวว่าชอบพี่แก้วหว้าชัวร์ เพื่อนก็หัวเราะ เขาก็ทำหน้าคล้ายผิดหวัง เราก็บอกว่าไม่ใช่ พี่โอโอ๋ก็ถามว่า คนที่ชอบเขาใส่เสื้อสีอะไรล่ะ (พนักงานจะมีเสื้อสีขาว สีดำ" เราเลยแกล้งบอกไปว่า เสื้อสีดำ (พี่แกใส่เสื้องสีขาว) เขาก็ทำหน้าเหมือนรู้ว่าเราโกหก เพราะเราชอบพี่เขา
แล้ววันนี้ที่เราเลิกงานบ่าย3 เราก็นั่งแช่เป็นชั่วโมงก่อนเปลี่ยนชุดกลับบ้าน เราใส่เสื้อสีขาว กำลังเดินออกจากที่ทำงานผ่านโซนสูบบุหรี่ ก่อนผลักประตูจะเลี้ยวเข้ามุมทางออก เราก็เห็นกระจกตู้ดับเพลิงสะท้อนเงาพี่เขานั่งสูบบุหรี่ ใส่เสื้อแขนสั้นสีดำ What?! แล้วทำหน้าเหมือนไม่มีความสุข ดูหงอยๆ เราก็ชะงัก หลบที่มุมแอบ มองเชสผ่านกระจกสะท้อน จนเพื่อนเบเกอรี่คนนึงเดินออกมา ทักเราพอดีว่าเราเลิกงานแล้วใช่ไหม เราก็เลยตอบอืมๆไป (เขารู้ซะแล้วว่าเราอยู่ตรงนั้น)
เราก็เลยเลี่ยงไม่ได้ เดินผ่านไปแบบไม่สนใจอะไร ทั้งที่จริงอายเขามาก (เขาเห็นเราเขาก็ทักเราว่า 'เข้าเช้าหรือ(ตามด้วยชื่อของเรา)' ดูเสียงเหนื่อยเศร้าๆ เราก็หัยมาพยักหน้า อืมๆไป แล้วก็เดินหันหลังจากไป
เราอยากรู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา
เขารักเราหรือเปล่า หรือไม่ได้คิดอะไรด้วย เราพยายามล้มเลิกที่จะรักเขาแล้ว เขาก็มาทำงี้อ่ะ