ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยจะมีความสุขสักเท่าไรกับชีวิต ผมลองหาวิธีการมำให้มีความสุขแล้วหลายอย่างไม่เป็นผลสักอย่าง อยู่มาวันหนึ่งก็มีเพื่อนที่เป็นกระทู้(ตุ๊ด)
เหตุผลที่เรียกกระทู้เป็นเพราะมันฟังแล้วแบบเออก็ฮ่าดี) เพื่อนที่เป็นกระทู้เขาเช้ามาคุยเล่นทำตัวเฮฮ่าแล้วรู้สึกเออสนุกดีมีความสุขด้วย ผมเลยเลียนแบบท่าทางและคำพูด แล้วมีคนเฮฮ่า แล้วยิ้มหัวเราะให้ผม ตอนนั้นผมทำล้อเลียนเฉยๆ ก็พอได้ทำอะไรแล้วคนอื่นหัวเราะได้นี้มันดีจริงๆ ผมเลยเลียนแบบแล้วทำท่าทางจนคนนอกเห็นว่าผมเป็นจริงๆ ส่วนเพื่อนมันรู้ว่าผมไม่เป็น ผมสงสัยนะว่าเออทำไมเขามองว่าเป็นเลยไปถามเขา เขาบอกว่า 1.ตัวอ่อน 2.ขาวเกินผู้ชายปกติ 3.ไม่เตะบอล 4.การพูดจาอ่อนโยนเกิน แต่ผมก็ไม่ล้มเลีกที่จะทำนะคือผมเป็นพวกที่อยู่ในจุดนั้นแล้วรู้สึกทุกข์มากๆ เลยไม่อยากให้ใครมาเป็นแบบตนเอง เลยหาทางช่วยคนอื่น ไม่ว่ามันจะดูโง่หรือไร้สาระเพียงใดก็ตาม ผมเป็นผู้ชายที่เคยไม่ชอบกระทู้นะแรกๆคือไม่ชอบ แต่เจอบางคนเดีนไปทำท่าทางตลกพูดเฮฮ่าปกติแต่โดนกลุ่มผู้ชายไล่(ไปไกลๆอีตุ๊ด ก็ไม่ชอบพวกผิดเพศ)แล้วเขากระทู้คนนั้นก็ขำแล้วก็เดีนหนี ผมตามไปเจอนั่งร้องไห้ ผมเลยเดีนเข้าไปคุยด้วย
ผ: เป็นไรมานั่งร้องไห้คนเดียว.
ก: ผู้ชายแบบพวกควรอยู่ห่างๆจากตุ๊ดแบบพวกกูป่าววะ?
ผ: กูเป็นผู้ชายแบบที่ว่านั้นแหละ กูแค่ไม่ได้สนใจอะไร ชาย หญิง ตุ๊ด เกย์ ก็คนป่าววะ คิดมากน้าาา ร้องไห้เสร็วแล้วบอกนะกูจะพาไปเลี้ยงขนม
หลังจากเหตุการนี้และอีกหลายๆเหตุการที่ยังไม่เล่า ผมรู้สึกสงสารเขานะ นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่เคยกระทู้เลย ผมว่านะการมีเพื่อนที่เป็นกระทู้ก็สนุกดีออกเฮฮ่าดี พาเพื่อนหัวเราะด้วย มีคนมอบความสุขให้แบบนี้ก็ดีนี้ครับ
เป็นเหตุให้ผมอยากแบบเขา ไม่ใช่เป็นชายรักชายหรือกระทู้นะ อยากตบกได้เท่าเขา อยากมอบความสุขให้คนอื่น ไม่อยากเห็นใครนั่งร้องไห้หรือนั่งเหงา
#พึ่งมาเล่าให้ฟังนี้แหละไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย
จริงๆคือเขียนเก็บไว้ถ้าเหนื่อยๆจะกลับมาอ่านสิ่งดีดีที่เคยทำ5555 เพราะรู้ตัวดีว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนี้ไม่เกิน3ครั้งในรอบปีแน่ๆ
มีเรื่องนิดหน่อยจะเล่าให้ฟัง
เหตุผลที่เรียกกระทู้เป็นเพราะมันฟังแล้วแบบเออก็ฮ่าดี) เพื่อนที่เป็นกระทู้เขาเช้ามาคุยเล่นทำตัวเฮฮ่าแล้วรู้สึกเออสนุกดีมีความสุขด้วย ผมเลยเลียนแบบท่าทางและคำพูด แล้วมีคนเฮฮ่า แล้วยิ้มหัวเราะให้ผม ตอนนั้นผมทำล้อเลียนเฉยๆ ก็พอได้ทำอะไรแล้วคนอื่นหัวเราะได้นี้มันดีจริงๆ ผมเลยเลียนแบบแล้วทำท่าทางจนคนนอกเห็นว่าผมเป็นจริงๆ ส่วนเพื่อนมันรู้ว่าผมไม่เป็น ผมสงสัยนะว่าเออทำไมเขามองว่าเป็นเลยไปถามเขา เขาบอกว่า 1.ตัวอ่อน 2.ขาวเกินผู้ชายปกติ 3.ไม่เตะบอล 4.การพูดจาอ่อนโยนเกิน แต่ผมก็ไม่ล้มเลีกที่จะทำนะคือผมเป็นพวกที่อยู่ในจุดนั้นแล้วรู้สึกทุกข์มากๆ เลยไม่อยากให้ใครมาเป็นแบบตนเอง เลยหาทางช่วยคนอื่น ไม่ว่ามันจะดูโง่หรือไร้สาระเพียงใดก็ตาม ผมเป็นผู้ชายที่เคยไม่ชอบกระทู้นะแรกๆคือไม่ชอบ แต่เจอบางคนเดีนไปทำท่าทางตลกพูดเฮฮ่าปกติแต่โดนกลุ่มผู้ชายไล่(ไปไกลๆอีตุ๊ด ก็ไม่ชอบพวกผิดเพศ)แล้วเขากระทู้คนนั้นก็ขำแล้วก็เดีนหนี ผมตามไปเจอนั่งร้องไห้ ผมเลยเดีนเข้าไปคุยด้วย
ผ: เป็นไรมานั่งร้องไห้คนเดียว.
ก: ผู้ชายแบบพวกควรอยู่ห่างๆจากตุ๊ดแบบพวกกูป่าววะ?
ผ: กูเป็นผู้ชายแบบที่ว่านั้นแหละ กูแค่ไม่ได้สนใจอะไร ชาย หญิง ตุ๊ด เกย์ ก็คนป่าววะ คิดมากน้าาา ร้องไห้เสร็วแล้วบอกนะกูจะพาไปเลี้ยงขนม
หลังจากเหตุการนี้และอีกหลายๆเหตุการที่ยังไม่เล่า ผมรู้สึกสงสารเขานะ นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่เคยกระทู้เลย ผมว่านะการมีเพื่อนที่เป็นกระทู้ก็สนุกดีออกเฮฮ่าดี พาเพื่อนหัวเราะด้วย มีคนมอบความสุขให้แบบนี้ก็ดีนี้ครับ
เป็นเหตุให้ผมอยากแบบเขา ไม่ใช่เป็นชายรักชายหรือกระทู้นะ อยากตบกได้เท่าเขา อยากมอบความสุขให้คนอื่น ไม่อยากเห็นใครนั่งร้องไห้หรือนั่งเหงา
#พึ่งมาเล่าให้ฟังนี้แหละไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย
จริงๆคือเขียนเก็บไว้ถ้าเหนื่อยๆจะกลับมาอ่านสิ่งดีดีที่เคยทำ5555 เพราะรู้ตัวดีว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนี้ไม่เกิน3ครั้งในรอบปีแน่ๆ