ผมคบกับแฟนมาเกือบสิบปี ผมทำผิดพลาดมาหลายครั้งผมนอกกาย และผมได้สันยากับเค้าว่าจะไม่ทำอีกจะไม่โกหกอีก ผมทำงาน 15วันพัก15วัน
แต่ต้องเดินทางไกลและงานค่อยข้างเหนื่อยและลำบากใจ ผมกลับบ้านผมเดินทางมาไกลทำงานมาเหนื่อยผมเลยบอกแฟนว่ากลับอีกวันทั้งๆที่กลับวันนี้ เพียงเพราะผมอยากพีกผ่อนนอนดูหนังเล่นเกมอยู่บ้านพักผ่อนแบบไม่ต้องคิดอะไรสักวันผมถึงบ้านตอนเช้า ผมผมโทหาแฟนบอกกับเค้าว่าจะกลับพรุ้งนี้ แล้วผมก็นอนพังตื่นมาบ่ายสามโมงผมนอนเล่นเกม แล้วแฟนผมก็โทมาผมตัดสายเพราะผมเล่นเกมผมก็บอกแฟนว่าเล่นเกเดี่ยวโทกลับ สักพักเค้าวีดีโอคอลมาผมเลยรีบไส่ชุดทำงานแล้วไปขับรถทำเป็นว่ากำลังจะไปอบรม ผมขับรถออกจากซอยบ้าน แล้วแฟนผมก็ไห้เปิดกล้องไปทางถนนบังเอินข้างหน้ามีซอยที่สามารถเข้าบ้านผมได้อีกซอยแฟนผมจำได้ เท่านั้นและครับร้องไหหาว่าผมไปนอนที่ไหนมาเมื่อคืนไปนอนกับคนอื่นมา ไม่ฟังอะไรผมตัดสาย แล้วบ๊อกทุกอย่าง เบอร์/เฟช/ไลน์ ไม่มีหนทางติดต่อ แฟนผมเป็นคนที่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิดและไม่รับฟังคนอื่น แม้ผมจะพูดก็จะหาว่าผมแก้ตัวข้ออ้าง ผมผิดเองผมยอมรับว่าโกหก ถ้าผมกลับบ้านมาแล้วไม่ไปรับเค้าก็จะโกดแล้วก็จะทะเลาะกันผมเลยอยากแค่มีสักวันๆนึงที่ได้พักไม่ต้องคิดอะไร พอเป็นแบบนั้นผมก็นอนเศร้าๆอยูาบ้านสองวันไม่คิดอะไรผมรู้ว่าต้องไปหาเค้าไปง้อเค้าที่บ้านแต่ผมรู้สึกว่าอยากไห้เค้ารับฟังผมบ้างไปง้อเค้าที่บ้านผมเดาได้เลยเค้าจะอยู่แต่ในห้องไม่ออกมา แล้วก็ด่าไล่ผมแบบทุกครั้ง ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าเค้าจะไปจากผมจิงๆผมก็อยากไห้เค้ารู้ว่าผมไม่ได้มีคัยไปนอนกับคัยอย่างที่เค้าคิด ผมรักเค้ามากไม่อยากเสียเค้าไป ส่วนหนึ่งคือผมห่วงเค้าว่าถ้าไปจากผมแล้วไปเจอคนที่ต้องการแค่บ้างสิ่งของเค้าแล้วทิ้งเค้าไม่ได้รักเค้าจิงๆทนกับนิสัยของเค้าไม่ได้ ผมเป็นห่วงเค้าคับทุกๆเรื่อง ผมยอมรับว่าถ้าเลิกกันผมเสียใจเป็นเรื่องทำมะดาแต่ผมเป็นห่วงเค้าว่าเค้าจะเป็นยังไงจะเจอคนใหม่เป็นแบบไหนจะต้องทนอะไรคนเดี่ยวอีกนานแค่ไหน ผมอยากได้คำแนะนำคับตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก
แฟนเข้าใจผิดว่าไปนอนกับคนอื่น
แต่ต้องเดินทางไกลและงานค่อยข้างเหนื่อยและลำบากใจ ผมกลับบ้านผมเดินทางมาไกลทำงานมาเหนื่อยผมเลยบอกแฟนว่ากลับอีกวันทั้งๆที่กลับวันนี้ เพียงเพราะผมอยากพีกผ่อนนอนดูหนังเล่นเกมอยู่บ้านพักผ่อนแบบไม่ต้องคิดอะไรสักวันผมถึงบ้านตอนเช้า ผมผมโทหาแฟนบอกกับเค้าว่าจะกลับพรุ้งนี้ แล้วผมก็นอนพังตื่นมาบ่ายสามโมงผมนอนเล่นเกม แล้วแฟนผมก็โทมาผมตัดสายเพราะผมเล่นเกมผมก็บอกแฟนว่าเล่นเกเดี่ยวโทกลับ สักพักเค้าวีดีโอคอลมาผมเลยรีบไส่ชุดทำงานแล้วไปขับรถทำเป็นว่ากำลังจะไปอบรม ผมขับรถออกจากซอยบ้าน แล้วแฟนผมก็ไห้เปิดกล้องไปทางถนนบังเอินข้างหน้ามีซอยที่สามารถเข้าบ้านผมได้อีกซอยแฟนผมจำได้ เท่านั้นและครับร้องไหหาว่าผมไปนอนที่ไหนมาเมื่อคืนไปนอนกับคนอื่นมา ไม่ฟังอะไรผมตัดสาย แล้วบ๊อกทุกอย่าง เบอร์/เฟช/ไลน์ ไม่มีหนทางติดต่อ แฟนผมเป็นคนที่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิดและไม่รับฟังคนอื่น แม้ผมจะพูดก็จะหาว่าผมแก้ตัวข้ออ้าง ผมผิดเองผมยอมรับว่าโกหก ถ้าผมกลับบ้านมาแล้วไม่ไปรับเค้าก็จะโกดแล้วก็จะทะเลาะกันผมเลยอยากแค่มีสักวันๆนึงที่ได้พักไม่ต้องคิดอะไร พอเป็นแบบนั้นผมก็นอนเศร้าๆอยูาบ้านสองวันไม่คิดอะไรผมรู้ว่าต้องไปหาเค้าไปง้อเค้าที่บ้านแต่ผมรู้สึกว่าอยากไห้เค้ารับฟังผมบ้างไปง้อเค้าที่บ้านผมเดาได้เลยเค้าจะอยู่แต่ในห้องไม่ออกมา แล้วก็ด่าไล่ผมแบบทุกครั้ง ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าเค้าจะไปจากผมจิงๆผมก็อยากไห้เค้ารู้ว่าผมไม่ได้มีคัยไปนอนกับคัยอย่างที่เค้าคิด ผมรักเค้ามากไม่อยากเสียเค้าไป ส่วนหนึ่งคือผมห่วงเค้าว่าถ้าไปจากผมแล้วไปเจอคนที่ต้องการแค่บ้างสิ่งของเค้าแล้วทิ้งเค้าไม่ได้รักเค้าจิงๆทนกับนิสัยของเค้าไม่ได้ ผมเป็นห่วงเค้าคับทุกๆเรื่อง ผมยอมรับว่าถ้าเลิกกันผมเสียใจเป็นเรื่องทำมะดาแต่ผมเป็นห่วงเค้าว่าเค้าจะเป็นยังไงจะเจอคนใหม่เป็นแบบไหนจะต้องทนอะไรคนเดี่ยวอีกนานแค่ไหน ผมอยากได้คำแนะนำคับตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก