จะหนีความรู้สึกหน่วงๆนี้ได้ยังไง

ไม่เคยตั้งกระทู้เลย นี่เป็นกระทู้แรก ขอปรึกษาหน่อยนะคะ ไม่รู้จะแก้ยังไงแล้ว คือไปหยอกรุ่นน้องคนนึงแล้วบังงเอิญเรียนคณะเดียวกัน เราก็ทักไปคุยกันมาเรื่อยๆ เราชอบน้องเค้าตั่งแต่คุยแรกๆเลยค่ะ แต่น้องเค้าแรกๆที่คุยดูเฉยๆ ไม่อะไรเลย พอหลังๆเหมือนรู้ว่าเราชอบก็หยอดบ้าง เล่นด้วยบ้างเหมือนมีใจให้ความหวังเรา เค้าพึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่กี่เดือน แต่ตอนเราคุยตั่งแต่แรกๆเค้าเลิกกับแฟนแล้วนะ ความสัมพันธ์เราคลุมเครือมาตลอด จะจีบไหม จะยังไงไหมเหมือนเป็นแค่คนคุยกันแล้วถูกคอ เราคุยกับเค้าทุกวันโทรคุยกันบ้างเจอที่มหาลัยบ้าง หรือบางช่วงก็เจอบ่อย เราก็ทักเราก็แกล้งปกติเลย จากที่เราแค่แบบเอ้อน้องน่ารักดีๆ กลายเป็นมันลึกลงไปเรื่อยๆ ชอบจนกลัวว่าวันนึงมันไม่ได้เป็นเหมือนที่หวังไว้เราจะเจ็บมากๆ เลยตั้งใจว่าจะออกมาจากจุดนั้นๆ  บวกกับ บังเอิญไปเห็นเค้าอยู่กับแฟนเก่าไปเทียวกัน ก็โอเคแค่นี้ดีกว่า เราก็ออกมาค่ะ ค่อยๆหาย ผลที่ได้กลับมาคือเค้าไม่ตามหา อยากไปก็ไปเหมือนที่ผ่านมาไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตเค้าเลยหายไป ก่อนหน้านี้เค้าบอกเราว่าไม่ได้กลับไปเจอกันเฉยๆ ส่วนนึงที่ออกมา คือไม่อยากเป็นคนผิดไม่เคยตามไปวอแวรังควานอะไร ถามว่าถ้าคุยเรื่อยๆแบบนี้เป็นแฟนไหมก็ไม่เอา ปัญหาก็คือ ตอนนี้ไม่ได้คุยกันสักพัก แต่ยังติดตามดูโซเชียลเค้าอยู่ห่างๆเงียบๆ คิดถึงค่ะ ตอนนอนก็คิดตอนตื่นก็คิดเหมือนขาดอะไร คิดถึงจนละเมอหรือฝันว่าเค้าส่งข้อความมา พอตื่นมาไม่มีก็ชาๆไปทั้งตัวเลย อยากเลิกคิดถึงอยากเลิกละเมอถึงง มันทรมานคิดถึงแต่ทำอะไรไม่ได้ มันเหมือนคนฟุ้งซ่าน ตอนนี้พยายามเป็นคนเพ้อให้น้อยที่สุด แต่ไม่อยากเจอค่ะ เจอแล้วทำหน้าไม่ถูกทำตัวไม่ถูก ตอนนี้เวลาเจอเค้า กลายเป็นคนหนีไปเลย มีวิธีไหนหนีความรู้สึกพวกนี้ได้มั้งคะ มันเหนื่อย