ผมควรทำตัวยังไงเมื่อคนคุยอยู่ไกล

ตามหัวข้อเลยครับ
คือคนที่ผมชอบ เรารู้จักกันเพราะไปเจอกันที่ค่ายๆนึง
ในค่ายไม่รุ้จักกันหรอกครับ รู้จักกันหลังจบค่าย
ตอนจบค่าย ผมกับเขาก็เริ่มได้คุยกัน จนได้คุยกันมาซักพัก ประมาณ5เดือนเศษ
ผมเริ่มมาคิดได้ว่า ถ้าผมยังคุยกับเขาต่อไป มันจะโอเคไหม เพราะบ้านของเราอยู่ห่างกัน 500 กว่ากิโล ซึ่งแน่นอน
เราไม่สามารถไปบังเอิญเจอกันตามตลาดนัดได้เเน่ โอกาสที่จะได้เจอกันนี่เเทบเป็น0
โดยส่วนตัวเเล้วผมก็ยังเด็กอยู่ (ม.5ครับ) ผมเลยมาคิดๆดูว่า ควรทำยังไงดีครับ
โดยส่วนตัวก็เริ่มชอบเขาแล้วบ้างเหมือนกัน
แต่โอกาสที่เราจะได้คบเป็นแฟนคงยาก ในแต่ละวันผมกับเขาก็คุยกันเยอะ แบบเยอะอ่ะ 5555 ทักมาบ่อยๆ ถี่ๆ ทุกวัน
ผมก็ไม่กล้าถอยออกมา อยากจะคุยกับเขาตรงๆว่าผมกับเขาไม่ควรที่จะชอบกัน เพราะมันคงลงเอยไม่สวยแน่
(ผมไม่ได้บอกนะว่าเขาจะชอบผม แต่ผมก็ไม่อยากให้ความหวังเค้ามากกว่าเดิมเฉยๆ จะให้ถอยเลยมันก็คงจะยาก)
ตอนนี้ผมคิดว่า ผมกะเขาก็สนิทกันในระดับนึง ไม่อยากให้ความหวังเขา หรือผมควรทำยังไงดีไม่อยากให้ความสัมพัธ์มันแย่ ช่วยแนะนำทีครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
รักระยะไกลหรอ แง้งงงงงงง ร้องไห้
ถ้าใจมันได้ มันก็คบกันได้นะ
แต่ถ้าเป็นเรา เราก็คงคุยกับเค้าไปเรื่อยๆ
จนกว่าจะถึงจุดๆหนึ่ง จุดที่เราแน่ใจว่าควรคุยกับเค้าต่อในฐานะอะไร
เอาเป็นว่าต้องดูๆกันไปก่อนนะ จขกท.สู้ๆนะคะะะะะะะะะะะ เป็นกลจ.ให้ๆๆๆๆๆๆ ♥
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ รอติดตามนะคะ55555

ป.ล. แต่ให้จำไว่ว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิดจริงๆนะคะ เผื่อใจไว้ด้วยก็ดีค่ะ โฮฮฮ TT_TT
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่