สวัสดีครับ สมาชิกชาวพันธ์ทุกท่าน กลับมาเล่าเรื่องขี่รถเที่ยวคนเดียวให้ทุกท่านฟังอีกครั้ง หลังจากขี่รถเที่ยวมาแล้วซักระยะนึง
ซึ่งส่วนมากแล้วจะวิ่งวนๆ ทางเหนือ อีสาน เป็นส่วนใหญ่ ตะวันออก ตะวันตก ก็ไปมาบ้าง แต่ที่ยังไม่เคยขี่รถมอเตอร์ไซค์
ไปเลยคือภาคใต้ คราวนี้เช่นเคยครับ ไม่มีแผน ไม่มีแพลนอะไร ดูจากระยะทางแล้วจากบ้านผมซึ่งอยู่ภาคอีสาน
ระยะทางกว่าจะถึงประตูสู่ภาคใต้ใช้เวลา หนึ่งวันเต็มๆ คงไปถึงได้แค่ หัวหินอีกอย่างต้องผ่านการจราจรที่คับคั่ง
ช่วงสมุทรสาคร รถเยอะ วันแรกเลยหมดไปกับการขี่รถอย่างเดียว ตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้นค่อยถือเป็นการขี่รถล่องใต้จริงๆ

ตื่นเช้ามาพระพิรุณก็ต้อนรับการเดินทางลงใต้ครั้งแรกของผมทันที ในใจได้แต่หวังว่าจะมีแดดบ้างหากขี่รถไปเรื่อยๆคงไม่ตกตลอดทาง
ระหว่างทางผมเห็นป้ายอุทยานแห่งชาติหาดวนกร เลยเลี้ยวเข้าไปดู ถนนสายเพชรเกษมล่องใต้นั้นเป็นที่รู้กันว่าตรงและยาวซึ่งกว่า
จะผ่านจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ได้ก็นานพอดู ขี่รถลงใต้แล้วโหลดเพลงปักษ์ใต้บ้านเราของวงแฮมเมอร์มาไว้ฟัง ขี่รถเพลินๆดีครับ
ที่อุทยานแห่งชาติหาดวนกรผมไปวันธรรมดา ไม่มีคนเลยครับ
ล่องใต้ไม่มีแพลน ไปคนเดียวอยากไปไหนก็เลี้ยวไปเลย
ซึ่งส่วนมากแล้วจะวิ่งวนๆ ทางเหนือ อีสาน เป็นส่วนใหญ่ ตะวันออก ตะวันตก ก็ไปมาบ้าง แต่ที่ยังไม่เคยขี่รถมอเตอร์ไซค์
ไปเลยคือภาคใต้ คราวนี้เช่นเคยครับ ไม่มีแผน ไม่มีแพลนอะไร ดูจากระยะทางแล้วจากบ้านผมซึ่งอยู่ภาคอีสาน
ระยะทางกว่าจะถึงประตูสู่ภาคใต้ใช้เวลา หนึ่งวันเต็มๆ คงไปถึงได้แค่ หัวหินอีกอย่างต้องผ่านการจราจรที่คับคั่ง
ช่วงสมุทรสาคร รถเยอะ วันแรกเลยหมดไปกับการขี่รถอย่างเดียว ตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้นค่อยถือเป็นการขี่รถล่องใต้จริงๆ
ตื่นเช้ามาพระพิรุณก็ต้อนรับการเดินทางลงใต้ครั้งแรกของผมทันที ในใจได้แต่หวังว่าจะมีแดดบ้างหากขี่รถไปเรื่อยๆคงไม่ตกตลอดทาง
ระหว่างทางผมเห็นป้ายอุทยานแห่งชาติหาดวนกร เลยเลี้ยวเข้าไปดู ถนนสายเพชรเกษมล่องใต้นั้นเป็นที่รู้กันว่าตรงและยาวซึ่งกว่า
จะผ่านจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ได้ก็นานพอดู ขี่รถลงใต้แล้วโหลดเพลงปักษ์ใต้บ้านเราของวงแฮมเมอร์มาไว้ฟัง ขี่รถเพลินๆดีครับ
ที่อุทยานแห่งชาติหาดวนกรผมไปวันธรรมดา ไม่มีคนเลยครับ