สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ดิฉันอายุพึ่ง20เต็มเมื่อไม่นานมานี้ เคยเครียดจนเข้ารพ. หมอบอกว่าเป็นโรคเครียด แล้วตอนนี้อยากจะทราบว่าตัวเองเป็นอะไร
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว
จากที่เคยชอบก็กลายเป็นไม่ชอบ เมื่อก่อนชอบดูหนังมากๆ ชอบฟังเพลง เดี๋ยวนี้ฟังแปปเดียวก็เบื่อก็ไม่อยากฟัง หงุดหงิดง่าย รออะไรนานๆไม่ได้ อารมณ์แปรปรวน โมโหไปหมดทุกอย่างทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ และเดี๋ยวนี้ไม่สมารถไปนั่งดูอะไรนานๆได้หรือไม่อินกับมัน ไม่สามารถอินกับอะไรได้อีกต่อไป ไม่ตามใครไม่แคร์ใครอยากอยู่คนเดียวเงียบๆในห้อง หรือบางทีโดนอะไรที่กระทบจิตใจมันหดหู่เกิน ก็ไม่อยากอยู่ อยากตายไปเลย ไม่อยากมานั่งคิดอะไร บางทีเทรนกำลังมา ไม่อยากจะตามเทรนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากกินข้าว ไม่อยากเจอผู้คน ไม่อยากแม้แต่หายใจ อยากนอนอยู่ลนเตียงแล้วไม่ต้องเจอใคร
ตอนช่วงปี1เทอม2 ไม่ค่อยไปเรียนหนังสือ ไม่เข้าเรียนอยากนอนไม่ต้องตื่น อยากนอนนานๆ นอนอย่างเดียวไม่ต้องทำอะไร ไม่ได้รู้สึกขี้เกียจแต่รู้พอจะออกไปไหนหรือไปเรียนไม่อยากไป ไม่อยากไปเจอใครเลย ตอนนั้นเกรดตกต่ำมากเกือบติด f แต่เพื่อนช่วยไว้ ชีวิตดูย่ำแย่ดูไร้ค่าดูหมดหวัง ดูไม่มีอะไรเลยชีวิตของคนที่ไร้ค่า เราโดนอะไรที่ทำร้ายจิตใจนิดหน่อยก็เฟลและแอบร้องไห้แล้ว ร้องไห้บ่อยมาก บางทีร้องไห้ทุกวันเหมือนจะตายเลยค่ะ ใครรู้ก็ได้บอกทีค่ะว่าเราควรทำยังไง อยากกลับไปมีความสุขแบบเมื่อก่อน😢
ใครรู้บอกทีค่ะ ว่าเราเป็นอะไร? เราไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว
จากที่เคยชอบก็กลายเป็นไม่ชอบ เมื่อก่อนชอบดูหนังมากๆ ชอบฟังเพลง เดี๋ยวนี้ฟังแปปเดียวก็เบื่อก็ไม่อยากฟัง หงุดหงิดง่าย รออะไรนานๆไม่ได้ อารมณ์แปรปรวน โมโหไปหมดทุกอย่างทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ และเดี๋ยวนี้ไม่สมารถไปนั่งดูอะไรนานๆได้หรือไม่อินกับมัน ไม่สามารถอินกับอะไรได้อีกต่อไป ไม่ตามใครไม่แคร์ใครอยากอยู่คนเดียวเงียบๆในห้อง หรือบางทีโดนอะไรที่กระทบจิตใจมันหดหู่เกิน ก็ไม่อยากอยู่ อยากตายไปเลย ไม่อยากมานั่งคิดอะไร บางทีเทรนกำลังมา ไม่อยากจะตามเทรนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากกินข้าว ไม่อยากเจอผู้คน ไม่อยากแม้แต่หายใจ อยากนอนอยู่ลนเตียงแล้วไม่ต้องเจอใคร
ตอนช่วงปี1เทอม2 ไม่ค่อยไปเรียนหนังสือ ไม่เข้าเรียนอยากนอนไม่ต้องตื่น อยากนอนนานๆ นอนอย่างเดียวไม่ต้องทำอะไร ไม่ได้รู้สึกขี้เกียจแต่รู้พอจะออกไปไหนหรือไปเรียนไม่อยากไป ไม่อยากไปเจอใครเลย ตอนนั้นเกรดตกต่ำมากเกือบติด f แต่เพื่อนช่วยไว้ ชีวิตดูย่ำแย่ดูไร้ค่าดูหมดหวัง ดูไม่มีอะไรเลยชีวิตของคนที่ไร้ค่า เราโดนอะไรที่ทำร้ายจิตใจนิดหน่อยก็เฟลและแอบร้องไห้แล้ว ร้องไห้บ่อยมาก บางทีร้องไห้ทุกวันเหมือนจะตายเลยค่ะ ใครรู้ก็ได้บอกทีค่ะว่าเราควรทำยังไง อยากกลับไปมีความสุขแบบเมื่อก่อน😢