ในวันที่เราเจอเรื่องแย่ๆ เราเครียดมีเรื่องไม่สบายใจ แต่เขากลับไปกินเหล้ามีความสุขกับเพื่อน เราขี่มอเตอร์ไซตากฝนกลับบ้านแม่ เขากลับไม่ห่วง ที่ผ่านมามีปัญหาภายในครอบครัวของเค้ามาตลอด คือน้องชายคนเล็กของเค้าแอบดูเราอาบน้ำ แอบดูตอนเปลี่ยนเสื้อผ้า ซึ่งเค้าก็รู้แต่เค้าก็ทำอะไรไม่ได้ แม้แต่การปกป้องเมียของตัวเอง ต้องอดทนและระวังตัวอยู่3ปี มันจึงหยุดเพราะเราทนไม่ไหว วันนั้นมันแอบดูตอนอาบน้ำอีกแล้ว ซึ่งไม่มีใครอยู่บ้าน โมโหจนสั่น จนนั่งลงร้องไห้ เราเลยทุบประตูแล้วตะโกนขึ้นว่า "มาแอบดู.....แม่หรอ"หลังจากนั้นมันไม่ทำอีกเลย ผ่านมาจนทุกวันนี้คนในครอบครัวไม่มีใครรู้ เราไม่คุยกับมันไม่มองหน้า ที่ผ่านมาเจอเรื่อง

แบบนี้ไม่พอ เรายังเป็นขี้ข้ามันอีก เวลามันอยู่บ้าน ถ้วยจานที่มันกิน กินตรงไหนมันก็วางตรงนั้น ขวดน้ำเหมือนกัน บางครั้งกินไม่หมดเอาขวดใหม่ออกมาวางไปทั่วบ้าน ถุงกับข้าวแกะตรงไหนวางตรงนั้น หน้าทีวีกลางบ้าน ในครัว ทุกที่เอาที่มันสบายใจ เป็นขี้ข้ามันไม่พอ พอมันมีเมีย เมียมันก็พอกัน กินเสร็จไม่เคยล้างไม่เคยเก็บ หม้ออันไหนใช้มันไม่ล้าง ใช้อันใหม่ไปเรื่อยๆ เราเป็นคนตามเก็บตามกวาด พอเราบ่น เราบอกมันก็โพสด่าเรา แม่แฟนก็ไม่ว่าอะไรที่มันไม่ทำ กลับกลายเป็นเหมือนว่าเราผิด ที่ผ่านมาที่ไม่โวยไม่พูดเพราะคิดว่า มันยังเด็กเราทำดีกับมันเดี๋ยวมันก็สำนึกเองแต่เปล่าเลย จริงๆเรื่องมันมีเยอะกว่านี้ยาวมกก
มันเหนื่อยจริงๆนะ ไม่รู้ว่าทนอยู่มาได้ยังไงตั้ง10 ปี อยู่บ้านหลังนั้นเหมือนเราไม่มีค่าอะไรเลย
จะเลิกหรืออดทน
มันเหนื่อยจริงๆนะ ไม่รู้ว่าทนอยู่มาได้ยังไงตั้ง10 ปี อยู่บ้านหลังนั้นเหมือนเราไม่มีค่าอะไรเลย