สวัสดีค่ะ.. เราขอแนะนำตัวก่อน เราขอใช้นามสมมุติว่า นิวส์ ส่วนเพื่อนของเราที่เป็นผู้ชาย ขอใช้นามสมมุติว่า ภีม นะคะ และเพื่อนสนิทของเราที่เป็นผู้หญิง ขอใช้นามสมมุติว่า บัว นะคะ เข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ ..
คือเรื่องเป็นมาว่า เรากับบัวเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆสมัยวัยอนุบาล คือเราก็สนิทกันมาก พอขึ้นมัธยมต้น เราก็ไปสมัครเรียนที่เดียวกัน แต่อยู่คนละห้อง พอขึ้นมัธยมปลาย เรากับบัวได้แยกที่เรียนกัน เพราะบัวกลับมาเรียนที่บ้าน ส่วนเราก็เรียนโรงเรียนในเมือง บัวบอกเราว่า บัวมีคนคุย อยู่บ้าน ก. แต่บัวไม่บอกเราว่าเป็นใคร พอดีวันนั้นเป็นบุญบ้าน ก. เราได้ไปกินเหล้ากันกับเพื่อนๆที่นั่น (เพื่อนที่เรียน รร. เดียวกันกับบัว) พอดีภีมก้เดินเข้ามานั่งข้างๆเรา ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าภีมเป็นใคร ภีมมานั่งได้สักพักภีมก้ไป ตอนนั้นเออยอมรับเลยว่ารุสึกดีมาก(วันนั้นบัวไม่ได้มา) ผ่านไป1สัปดาห์ เราเลยย้าย รร. มาเรียนที่เดียวกันกับบัว บัวอยู่ห้อง 3 ส่วนเราได้อยู่ห้อง1 ซึ่งภีมก็อยู่ห้อง1เหมือนกัน เราก็คิดอยู่พอดีว่าเห้ยห้องเดียวกัน เราไม่เอาดีกว่า วันนั้นเราไปเรียนวันแรก เออภีมเป้นคนที่เฟรนลี่มาก แต่วันนั้นเรานั่งเรียนด้วยกัน โต๊ะม้าหินอ่อน เรานั่งตรงข้ามกันกับภีม แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดขึ้นว่า เป็นยังไงล่ะกับบัว? เราก็คิดนะว่าเห้ยมันใช่เพื่อนเราป่าว เราเลยแอบถ่ายรูปภีมแล้วส่งให้บัวดู เราถามบัวว่า ใช่คนนี้มั้ย ที่ไม่ยอมบอกกุ แล้วบัวก็ตอบเรามาว่า เออไช่. ส่วนตัวเราคิดต่างๆนาๆว่า เห้ยมันต้องไม่เป้นแบบนี้สิ วันเวลาก็ผ่านไปนาน2-3เดือนได้ เรากับภีมนั่งเรียนข้างกัน เวลาอยู่ รร. เรากับภีมก้ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด พอเราสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น ความรู้สึกของเราก็ยิ่งมากขึ้น แต่ความเป็นจริงแล้ว เรากลับได้เป็นตัวกลางระหว่างบัวกับภีม จากที่เขา2คนอยู่ในสถาะแค่คนคุยจนเลื่อนสถานะขึ้นเป้นแฟนกัน เพราะมีเราช่วย ภีมให้เราช่วยพูดกับบัวให้ เราก็พูดให้ แล้วบัวกับภีมก้ได้คบกัน จนถึงทุกวันนี้ เขาก็ยังคบกันอยู่ เราก็ยังเป็นคนกลางระหว่างเขาเสมอ เวลามีเรื่องอะไรที่เขาสองคนผิดใจกัน เขาก็มักจะมาถามมาพูดมาคุยกับเราอยู่เสมอว่าควรทำยังไง ภีมเป็นคนที่ชอบอะไรที่แบบไปไหนให้บอก อยู่ไหนให้บอก แต่บัวก็ไม่ชอบบอกภีมว่าบัวอยู่ไหนทำอะไรกับใคร ส่วนมากภีมก้มักจะนอยบัวเรื่องแบบนี้ และบัวก็ให้เราช่วยง้อให้ เราก็ไปคุยให้ เขาก็ได้คืนดีกัน เป็นแบบนี้มาอยู่3รอบแล้ว เราก็คุยกับภีมทุกวันนะ เวลาพักเที่ยงที่โรงเรียน เราก็มักจะไปนั่งเล่นกันที่ห้องสมุด แล้วภีมก้เอาโทรศัพท์ให้เราแล้วบอกว่าโทรหาบัวให้บัวมาหาหน่อย เราก็ตอบตกลงไป แล้วบัวก็มา เป็นแบบนี้วนอยู่แบบนี้นาน2-3เดือนได้ บัวไม่ค่อยสนใจภีมเท่าไหร่ เพราะบัวเป็นคนขี้อายมาก แต่ก็บัวก็รักภีม ส่วนภีมก้ชอบมาบ่นให้เราฟังว่าบัวไม่ค่อยสนใจ ภีมเบื่อนิสัยบัวมาก แต่พอเวลาที่ไม่มีบัวอยู่ด้วยเรากับภีมก้หยอกล้อเล่นกันแบบเรียกที่รักๆเหมือนคนที่เป็นแฟนกันอะค่ะ และเพื่อนก็มักจะบอกว่า เห้ย นี่พวกเหมาะสมกันดีนะ เมื่อไหร่เมื่อไหร่ๆๆๆๆ เมื่อไหร่พวกจะเป็นเหมือนที่พวกกุคิดวะ และภีมก้พูดขึ้นมาว่า ไม่นานๆ กุคบกันมานานแล้วเว้ยอะไรประมาณนี้ แล้วเวลาที่เราหยอกล้อเล่นกันอะไรประมานนี้เรากับภีมก้สบตากัน แต่เราก็มักจะหลบสายตาภีมตลอด เพราะเราสู้ภีมไม่ไหวจริงๆเราแพ้มาก เราไม่รู้หรอกนะว่าภีมมันคิดอะไรอยู่ แต่เราก็มักจะมีมุมอ่อนไหวซ่อนอยู่เสมอ ภีมมักจะทำกับเราเหมือนเรา2คนเป็นแฟนกัน ไปรับไปส่งกันทุกวัน เวลาเรานอนเล่นเกมอยู่หน้าห้อง(เป็นที่นั่งระเบียง) แล้วเพื่อนก็นั่งเต็มไปหมด เราใช้กระเป๋าเป็นหมอน แล้วภีมก้เดินมาดึงกระเป๋าออกแล้วเอาหัวเราขึ้นแล้วภีมก็นั่งแล้วเอาหัวเราไปนอนที่ตักของเขา แล้วเขาก็แย่งโทรศัพท์เราไปเล่น แล้วเขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาให้เราเล่น ตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะนอนแบบสบายๆ เราเกร็งมาก แต่พอเกร็งไปนานๆเราก้เริ่มปวดคอล่ะ เราก็เลยเลือกที่จะนอนสบายๆดีกว่า ตอนนั้นเรารู้สึกดีมากค่ะ เราพยายามที่จะหักห้ามใจตัวเองแล้วค่ะ แต่มันก้ทำไม่ได้ ยิ่งนานมากขึ้นเท่าไหร่ เรายิ่งสนิทกันมากขึ้น เหมือนที่บัวพูดเลยว่าเรากับภีมนิสัยเหมือนกันเป๊ะเลย แต่ภีมเคยพูดนะว่าเราสองคนพึ่งรู้จักกันแค่3เดือน เหมือนเป็นเพื่อนกันมา3ปีเลยเนาะ อยากรู้เหมือนกันว่าตอนจบเรื่องนี้ในชีวิตจริงจะเป็นยังไง
เราควรทำยังไงดีคะ แอบชอบเพื่อนสนิทแต่เขากลับเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของเราอีกคน เป็นสถานะอะไรไม่รู้ เราหาทางออกไม่เจอจริงๆค่ะ ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหน่อยนะคะ
ถ้าเราแอบชอบเพื่อนคนๆนึง ซึ่งเขาก็มีแฟนแล้ว แต่แฟนเขาก็เป็นเพื่อนสนิทของเรา เราควรทำยังไงดีคะ?
คือเรื่องเป็นมาว่า เรากับบัวเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆสมัยวัยอนุบาล คือเราก็สนิทกันมาก พอขึ้นมัธยมต้น เราก็ไปสมัครเรียนที่เดียวกัน แต่อยู่คนละห้อง พอขึ้นมัธยมปลาย เรากับบัวได้แยกที่เรียนกัน เพราะบัวกลับมาเรียนที่บ้าน ส่วนเราก็เรียนโรงเรียนในเมือง บัวบอกเราว่า บัวมีคนคุย อยู่บ้าน ก. แต่บัวไม่บอกเราว่าเป็นใคร พอดีวันนั้นเป็นบุญบ้าน ก. เราได้ไปกินเหล้ากันกับเพื่อนๆที่นั่น (เพื่อนที่เรียน รร. เดียวกันกับบัว) พอดีภีมก้เดินเข้ามานั่งข้างๆเรา ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าภีมเป็นใคร ภีมมานั่งได้สักพักภีมก้ไป ตอนนั้นเออยอมรับเลยว่ารุสึกดีมาก(วันนั้นบัวไม่ได้มา) ผ่านไป1สัปดาห์ เราเลยย้าย รร. มาเรียนที่เดียวกันกับบัว บัวอยู่ห้อง 3 ส่วนเราได้อยู่ห้อง1 ซึ่งภีมก็อยู่ห้อง1เหมือนกัน เราก็คิดอยู่พอดีว่าเห้ยห้องเดียวกัน เราไม่เอาดีกว่า วันนั้นเราไปเรียนวันแรก เออภีมเป้นคนที่เฟรนลี่มาก แต่วันนั้นเรานั่งเรียนด้วยกัน โต๊ะม้าหินอ่อน เรานั่งตรงข้ามกันกับภีม แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดขึ้นว่า เป็นยังไงล่ะกับบัว? เราก็คิดนะว่าเห้ยมันใช่เพื่อนเราป่าว เราเลยแอบถ่ายรูปภีมแล้วส่งให้บัวดู เราถามบัวว่า ใช่คนนี้มั้ย ที่ไม่ยอมบอกกุ แล้วบัวก็ตอบเรามาว่า เออไช่. ส่วนตัวเราคิดต่างๆนาๆว่า เห้ยมันต้องไม่เป้นแบบนี้สิ วันเวลาก็ผ่านไปนาน2-3เดือนได้ เรากับภีมนั่งเรียนข้างกัน เวลาอยู่ รร. เรากับภีมก้ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด พอเราสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น ความรู้สึกของเราก็ยิ่งมากขึ้น แต่ความเป็นจริงแล้ว เรากลับได้เป็นตัวกลางระหว่างบัวกับภีม จากที่เขา2คนอยู่ในสถาะแค่คนคุยจนเลื่อนสถานะขึ้นเป้นแฟนกัน เพราะมีเราช่วย ภีมให้เราช่วยพูดกับบัวให้ เราก็พูดให้ แล้วบัวกับภีมก้ได้คบกัน จนถึงทุกวันนี้ เขาก็ยังคบกันอยู่ เราก็ยังเป็นคนกลางระหว่างเขาเสมอ เวลามีเรื่องอะไรที่เขาสองคนผิดใจกัน เขาก็มักจะมาถามมาพูดมาคุยกับเราอยู่เสมอว่าควรทำยังไง ภีมเป็นคนที่ชอบอะไรที่แบบไปไหนให้บอก อยู่ไหนให้บอก แต่บัวก็ไม่ชอบบอกภีมว่าบัวอยู่ไหนทำอะไรกับใคร ส่วนมากภีมก้มักจะนอยบัวเรื่องแบบนี้ และบัวก็ให้เราช่วยง้อให้ เราก็ไปคุยให้ เขาก็ได้คืนดีกัน เป็นแบบนี้มาอยู่3รอบแล้ว เราก็คุยกับภีมทุกวันนะ เวลาพักเที่ยงที่โรงเรียน เราก็มักจะไปนั่งเล่นกันที่ห้องสมุด แล้วภีมก้เอาโทรศัพท์ให้เราแล้วบอกว่าโทรหาบัวให้บัวมาหาหน่อย เราก็ตอบตกลงไป แล้วบัวก็มา เป็นแบบนี้วนอยู่แบบนี้นาน2-3เดือนได้ บัวไม่ค่อยสนใจภีมเท่าไหร่ เพราะบัวเป็นคนขี้อายมาก แต่ก็บัวก็รักภีม ส่วนภีมก้ชอบมาบ่นให้เราฟังว่าบัวไม่ค่อยสนใจ ภีมเบื่อนิสัยบัวมาก แต่พอเวลาที่ไม่มีบัวอยู่ด้วยเรากับภีมก้หยอกล้อเล่นกันแบบเรียกที่รักๆเหมือนคนที่เป็นแฟนกันอะค่ะ และเพื่อนก็มักจะบอกว่า เห้ย นี่พวกเหมาะสมกันดีนะ เมื่อไหร่เมื่อไหร่ๆๆๆๆ เมื่อไหร่พวกจะเป็นเหมือนที่พวกกุคิดวะ และภีมก้พูดขึ้นมาว่า ไม่นานๆ กุคบกันมานานแล้วเว้ยอะไรประมาณนี้ แล้วเวลาที่เราหยอกล้อเล่นกันอะไรประมานนี้เรากับภีมก้สบตากัน แต่เราก็มักจะหลบสายตาภีมตลอด เพราะเราสู้ภีมไม่ไหวจริงๆเราแพ้มาก เราไม่รู้หรอกนะว่าภีมมันคิดอะไรอยู่ แต่เราก็มักจะมีมุมอ่อนไหวซ่อนอยู่เสมอ ภีมมักจะทำกับเราเหมือนเรา2คนเป็นแฟนกัน ไปรับไปส่งกันทุกวัน เวลาเรานอนเล่นเกมอยู่หน้าห้อง(เป็นที่นั่งระเบียง) แล้วเพื่อนก็นั่งเต็มไปหมด เราใช้กระเป๋าเป็นหมอน แล้วภีมก้เดินมาดึงกระเป๋าออกแล้วเอาหัวเราขึ้นแล้วภีมก็นั่งแล้วเอาหัวเราไปนอนที่ตักของเขา แล้วเขาก็แย่งโทรศัพท์เราไปเล่น แล้วเขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาให้เราเล่น ตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะนอนแบบสบายๆ เราเกร็งมาก แต่พอเกร็งไปนานๆเราก้เริ่มปวดคอล่ะ เราก็เลยเลือกที่จะนอนสบายๆดีกว่า ตอนนั้นเรารู้สึกดีมากค่ะ เราพยายามที่จะหักห้ามใจตัวเองแล้วค่ะ แต่มันก้ทำไม่ได้ ยิ่งนานมากขึ้นเท่าไหร่ เรายิ่งสนิทกันมากขึ้น เหมือนที่บัวพูดเลยว่าเรากับภีมนิสัยเหมือนกันเป๊ะเลย แต่ภีมเคยพูดนะว่าเราสองคนพึ่งรู้จักกันแค่3เดือน เหมือนเป็นเพื่อนกันมา3ปีเลยเนาะ อยากรู้เหมือนกันว่าตอนจบเรื่องนี้ในชีวิตจริงจะเป็นยังไง
เราควรทำยังไงดีคะ แอบชอบเพื่อนสนิทแต่เขากลับเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของเราอีกคน เป็นสถานะอะไรไม่รู้ เราหาทางออกไม่เจอจริงๆค่ะ ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหน่อยนะคะ