จขกท.แอบชอบคนคนหนึ่งตั้งแต่ม.4 เค้าไม่ได้มีอะไรที่ตรงสเปคเลย เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อน แล้วพอเราได้รู้จักกันได้สนิทกันได้ใกล้ชิดกันอยู่ๆก็รู้สึกดีกับเค้าเฉยเลย มันมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยได้เจอ เเล้วความรู้สึกมันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปได้ซัก6เดือนเราก็เริ่มรู้ตัวเองละว่า

เค้าไม่ได้ชอบเราหวะสิ่งที่เค้าทำดีกับเราเค้าก็ทำกับคนอื่นเหมือนกัน เราก็เเค่หลอกตัวเองคิดไปเองมาเรื่อยๆ จนตัดสินใจว่าโอเค ออกห่างดีกว่า แต่โคตรรรยากอ่ะ ยิ่งตีตัวออกห่างยิ่งใกล้ชิดมันจะต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราจำเป็นทำตัวเป็นปกติทั้งๆเราอยากจะหนีออกมา เป็นงี้มาซักพักแล้วก็ปิดเทอม ช่วงปิดเทอมก็ไม่ได้ติดต่อกันก็คิดว่าโอเคเราเลิกชอบเค้าเเล้วแหละ แต่พอเจอหน้าทำให้รู้ว่าสรุปเราหลอกตัวเองอีกแล้ว พอเราอยู่ม.5เราก็พยายามหนีพยายามหลีกเลี่ยงเค้าพยายามไม่เจอหน้าเค้าแต่มันก็ได้ผลระดับนึงเพราะจอนม.5ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกัน ความรู้สึกมันก็โอเคขึ้นเยอะเลยไม่ค่อยอึดอัดเท่าไหร่เวลาผ่านไปๆตอนนี้จขกท.อยู่ม.6แล้วเราคิดว่าเออโอเคเป็นนะเป็นเพื่อนจิงๆแล้วนะ ทุกๆเช้าจขกท.จะไม่ขึ้นห้องเรียนเเต่จะนั่งตรงสวนหย่อมที่รร.เค้าก็ชอบมานั่งด้วย ช่วงแรกๆเราก็อึดอัดระดับนึงพอนานๆไปกลายเป็นว่าวันไหนที่เค้าไม่มานั่งด้วยก็จะเฟลๆ สรุปคือจขกท.ชอบคนๆหนึ่งมานานถึง2ปี ตัดไม่ได้ซักทีอยากจะตัดเเต่มันทำไม่ได้อยากจะขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
การที่ชอบคนๆหนึ่งมาเป็นปีๆจะทำยังไงให้ตัดใจได้ซักที