ความรักครั้งนั้น ผมไม่สามารถลืมและก้าวผ่านไปได้เลย

สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ผมกับแฟนเก่า เลิกกันมาจะปีหนึ่งแล้ว แต่ผมยังลืมไม่ได้ ยังรัก ยังรู้สึกเหมือนเดิม เริ่มต้นใหม่ไม่ได้ ต่างจากเธอ ที่มีคนใหม่ไปจนนับไม่ถ้วน ผมพยามอย่างมากที่จะลืมเธอ ไม่ไปเรียน เพราะไม่อยากเจอหน้าเธอ พอไม่เจอก้อพอจะลืมๆไปบ้าง
แต่พอมาเจอหน้ากันอีก ความรู้สึกเดิมก้อกลับมาอีกเหมือนเดิม จนเวลาผ่านมา ทางวิทยาลัยได้ส่งผมออกมาฝึกงาน ผมก้อไม่ได้เจอกับเธอเลย ผมก้อทำงานจนลืมไปบ้าง แต่เมื่อวันแม่ที่ผ่านมา ทางวิทยาลัยจัดงานวันแม่ และผมก้อไปร่วมงาน และแล้วผมก้อเจอกับเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เพราะครั้งนี้ เป็นครั้งที่ผมเจ็บปวดมากที่สุด เพราะเธอควงคนอื่นมาต่อหน้าต่อตาผม ทำทุกอย่างกับคนนั้นเหมือนทำกับผม ผมเซ็งจนไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ ผมเสียใจมาก แต่ตลอดเวลาที่เลิกกัน แรกๆผมก้อพยายามง้อเธอนะครับ แต่คำตอบทำผมได้ทุกครั้งก้อคือ "ลืมๆมันไปเถอะ ฉันไม่กลับไปแล้ว" จนผมก้อจะยอมถอยละครับ แต่เธอก้อจะทักมาตลอดเวลาเธอเหงา เวลาเธอทะเลาะกับแฟน ก้อเป็นแบบนี้มาตลอดเลยครับ ผมไม่รู้เลยว่าผมจะลืมเธอได้ยังไง เพื่อนผมบอกให้บล็อกเธอไป แต่ผมใจแข็งไม่พอ ผมยอมรับว่าผมเองก้อแย่เองที่ใจแข็งไม่พอที่จะเดินออกมา😞 ผมพยามแล้วแต่ผมก้อทำไม่ได้เลย ใครมีประสบการณ์ความรักที่ลืมไม่ได้บ้างครับ แล้วคุณทำยังไงกับความรักครั้งนั้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่