ฉันวิ่งออกกำลังกายรอบเมืองปารีส ที่ปารีสมีคนไม่เยอะ ฉันวิ่งไปไหนก็มีคนหันมามอง พวกเขาจ้องมองฉันไม่วางตา น่าแปลกที่พวกเขาใส่เสื้อยืดแขนยาวสีดำทุกคน พวกเขามองฉัน แต่ก็ไม่ได้ทำอย่างอื่น ไม่ได้ด่าฉัน ไม่พูดอะไรทั้งนั้น ไม่ได้โกรธโมโห ฉันแต่งตัวเสื้อยืดเหมือนกัน เป็นเสื้อยืดแขนยาว แต่เป็นสีส้มลายลูกแมว ฉันรู้สึกประหม่านิดหน่อยที่มีคนมองจ้องแบบนั้น ฉันเข้าใจว่าควรจะเป็นคนที่เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม แต่ฉันก็ไม่รู้ ทำไมพวกเขาถึงใส่สีดำที่ดูน่าหดหู่แบบนั้น ฉันอยากให้พวกเขาอธิบายว่าเพราะอะไรถึงใส่เสื้อดำ แล้วฉันต้องใส่เสื้อแบบเดียวกับพวกเขามั้ย แต่เชื่อมั้ยว่าไม่มีใครยอมพูดอะไรเลย