ผมมีเรื่องราวอึดอัดใจอยากเล่าให้ฟังครับ เนื่องจากเพื่อนๆผมเบื่อที่จะฟังกันหมดแล้ว 555
ตัวละครมี 3 คน
ผม ป
ม
ต
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเกือบๆสามปีก่อนตัวผมได้ไปรุ้จักผู้หญิงคนนึง คือ ม
ม ทำงานอยู่ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง เธอทำงานเป็นพนักงานเสริ์ฟครับ วินาทีแรกผมสะดุดตาเธอมาก เพราะไม่เคยเจอสาวอาชีพนี้ที่ดูดี น่ารักขนาดนี้
ปกติทำงานแบบนี้น่าจะลุยๆถึกๆ หอบขวด ถังน้ำแข็งพะรุงพะรังไรงี้ใช่มั้ยครับ นึกภาพตาม ผมชอบเธอมากครับ
ผมจึงมักจะวนเวียนราวกับวิญญานพลังงานบ้าบออยู่ร้านนี้ ไปบ่อยจนคนนึกว่าเมิงเป็นเจ้าของร้านแน่ๆ
เป็นเพราะผมชอบเธอครับ หลังจากวันนั้นมา ผมก็ติดต่อกับเธอมาเรื่อยๆ คือไปเนียนขอไลน์มาอ่ะนะ พยายามหาเรื่องแบบ ไปเที่ยวที่อื่นก็ไลน์ไปแซว เนี่ยที่นี่เด็กเสริฟชงเหล้าไม่อร่อยเลย ไม่เหมือนน้อง ม ชง คือหม้อนิดๆอ่ะแหละ หมาหยอกไก่มาเรื่อย
เวลาผ่านไปผมก็ไปเที่ยวร้านนี้บ่อยๆ บ่อยๆ ก็ตามประสาคนเที่ยวอ่ะนะ บางทีก็ไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่น ที่เจอกันในนั้นบ้าง บางทีเค้าก็ตามมาโต้ะเราบ้าง
น้อง ม มีอาการครับ เช่น บีบแขนผม ผลักแรงๆ จงใจเดินชนแรงๆ เหมือนไม่พอใจที่ผมพาผู้หญิงคนอื่นมาไรงี้ ผมก็ไม่แน่ใจอ่ะนะ ว่าเธอรู้สึกยังไงกับผม ทำแบบนี้บ่อยๆจน ผญ บางคนที่ผมเคยพามาด้วยอารมเสีย พูดออกมาเลย " นี่เธอมีอะไร เป็นอะไรกับเด็กเสิรฟคนนี้!!!" คือผมว่า ผมเก็บอาการเนียนสุดละนะ แต่เค้าก็ดูออก หรือยังไง ไม่รู้ครับ
ความสัมพันธ์ของผมกับ ม มันคลุมเครือครับ มันไม่มีสถานะ เพราะ ม มีแฟนแล้วครับ ผมเป็นได้แค่คนคุย ผมโอเคครับ แรกๆที่รู้ผมก็แอบเสียใจอ่ะนะ แต่ไม่นานก็ทำใจได้ ร้านเลิกบางครั้งก็ไปเที่ยวต่อร้านอื่นกับเธอบ้าง กินข้าวกันบ้าง แต่ไม่ได้ไปสองต่อสองนะครับมีเพื่อนของ ม ไปด้วย ผมก็มีความสุขนะ แค่ได้อยู่ใกล้ๆก็โอเคแล้ว
เรื่องราวผ่านไปเข้าปีที่สองครับ ผมได้รู้จักกับ ต ซึ่งทำงานอยู่ที่ร้านนี้เช่นกัน แต่เธอเป็นบาร์เทนดี้ครับ ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยสังเกตหรือสะดุดตาเธอเลย เพราะมัวแต่สนใจ ม ไง เรื่องราวมันเกิดขึ้นตรงที่ มีอยู่คืนนึง ผมกินเหล้าอยู๋แล้วจู่ๆก็ปวดท้องครับ มันแน่นๆจุกๆเหมือนไม่ได้ถ่ายอ่ะ
ผมเลยเดินไปนั่งที่บาร์ครับ เจอ ต เธอถามเป็นไรคะพี่หน้าบุ้ยเชียว ผมบอกปวดท้องฮะ จุกๆ แป้บนึงไม่นาน มีชาร้อนวางอยู่ตรงหน้าผมแก้วนึง
"อ่ะ พี่ทานซะค่ะ แล้วจะดีขึ้น"
โอววววว ผมนี่โคตรประทับใจเลยนะ คนไม่เคยคุยกัน แฟนเก่าบางคนบอกตรง แม่มยังไม่เคยทำให้ผมแบบนี้เลย ถึงแม้ว่า มันเป็นงานบริการอ่ะนะ ก็เข้าใจหน้าที่เค้า แต่ผมก็โคตรจะรู้สึกดีอ่ะ ผมก็ให้ทิปไปครับ ตามมารยาท แล้วก็ขอเฟสบุ้ค ต (คืออยากรู้จักไง อยากรู้ชีวิตส่วนตัวเค้าเป็นไง
นั่นเอง)
คืนนั้นกลับบ้าน ต ก็รับแอดผมครับ จู่เธอก็ทักอินบ๊อกมาครับ "ขอบคุณนะคะพี่ ที่ให้ทิป" ผมก็คุยยาวเลยครับถึงเกือบเจ็ดโมงเช้าเลยมั้ง
ต เป็นผญ ที่คุยกับผมแล้ว ผมสบายใจครับ ไม่ได้คุยจีบกันด้วย แต่ผมรู้สึกว่า เราเข้ากันได้ดีมากเลยทีเดียว
ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอโสดครับ โสดจิงๆ วันหยุดเธอผมได้มีเวลาพาเธอไป ทำบุญ ดูหนัง กินข้าว ผมมีความสุขมากครับทุกครั้งที่ได้อยู่กับเธอ เวลาผ่านไปเร็วมากจนผมไม่รุ้ตัว มารู้ตัวอีกที
เรามาเดินจับมือกันแล้ว ขับรถกุมมือกันตลอดทาง มันเกิดขึ้นตอนไหนความรู้สึกของเรา จนวันที่ผมมีความรูสึกรักเธอมากๆ เพราะมีอยู่ช่วงนึง งานผมมีปัญหาครับ การเงินสะดุด แล้ววันนั้นต้องออกไปหาเธอด้วย ผมอึดอัดใจมาก นี่หรือ คือจุดจบสายเปย์
ผมตัดสินใจบอกเธอไปตรงๆ วันนี้เรากินไรง่ายๆเนอะ เตงเนอะๆๆๆ แล้วก็เล่าปัญหาให้เธอฟัง
เธอตอบกลับมาคำเดียว สายเปย์ล้มทั้งยืนเลยครับ " พี่ไม่ต้องคิดมาก พี่มีหรือไม่มี ต ก็จะอยู่ตรงนี้แหละ เราจะอยู่กันแบบนี้ไม่เห็นเป็นไร" ผมนี่ซึ้งมากเลยครับ เธอยื่นเงินให้ 1500 พร้อมบอกว่าเอาไปเถอะ พี่ไม่ต้องจ่ายให้ ต ตลอดก็ได้ ผมยอมรับเลยว่า ผมรักเธอตั้งแต่วันนั้น ทั้งๆที่เทอก็ไม่ใช่คนรายได้เยอะอะไรนะครับ แต่เธอเต็มใจช่วยผมจิงๆ
สามวันต่อมาผมมีเงินก็เลยคืนเธอไปละครับ แรกๆจะไม่เอาคืนด้วย น่าตีจิงๆดื้อชิบ
ความสัมพันธืของเราก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ
วกกลับมาที่ ม นะครับ หลังจากผมคบกับ ต
แต่ ม ไม่รุ้นะครับ แค่สงสัยเพราะหลังๆผมไปที่ร้านผมมักจะแวะไปนั่งที่บาร์แทะโลม ต จน ม คงสังเกตเห็น
เธอมีอาการอีกแล้วครับเดิมๆเหมือนที่ผ่านมา จน ต คงรุ้สึกตัวได้ เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น บ่อยขึ้น จนวันสุดท้าย ต เลิกงานเร็วครับ แต่ผมไปที่ร้าน ไม่ได้จะอะไรกับ ม หรอก แต่ ต เดินกลับบ้านไปเลยไม่คุยกับผมซักคำ วันต่อมา ต ส่งข้อความยาวเหยียดมาหาผม ทำนองว่าไม่ต้องการจะคุยกับผมอีกต่อไป เพราะผมมองข้ามความรู้สึกเธอ ผม ยังไม่ลืม ม บลาๆๆ แล้ว ต ก็ไม่คุยกับผมอีกเลย บล้อคเฟส ไลน์ เบอ ทุกช่องทาง
แรกๆผมก็เฉยๆอ่นะครับ อี๋อ๋อกับ ม ไปเรื่อยๆ แต่พอเวลาผ่านไปมันไม่ใช่สิครับ
ผมคิดถึง ต สุดหัวใจ ทุกครั้งที่ไปที่ร้านแล้วไม่ได้คุยกับ ต เห็นแต่หน้า มันเจ็บจี้ดครับ ผมคิดถึงเธอมากขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ง้อ ต ครับ
ผม ทำทุกวิธี ดักรอทางที่เดินกลับตอนเลิกงานบ้าง ให้เพื่อนหลอกล่อมาเจอบ้าง แต่
เธอใจแข็งมากครับ เธอไม่ยอมคืนดีกับผม แต่ผมก็ตื้อมาเรื่อยๆนะครับ นี่ก็ ราวๆ 5 เดือนละ แต่ก็มีสัญญานที่ดีขึ้นนะครับ ต กลับมายิ้มให้ผมคุยดีกับผมเวลาที่ผมไป แต่ยังบล้อคผมอยู่นะครับ ไลน์เวลาใครบล้อคเรา เรากดเข้าไปมันจะไม่เห็นไทม์ไลน์เค้าไรงี้ใช่มั้ย นั่นแหละ เต็มๆ
จนมีวันนึงครับ ผม หึง ต ผมไปดึงแขน ต ก็ค่อนข้างแรงนะผมยอมรับ ผมผิด ม เดินมาเห็นพอดีครับ จังหวะแม่มจะพอดีไปไหน ยังกะในหนัง
เธอหน้างี้เขียวเลยครับ ผมเลยชิ่ง กลับบ้านเลย
หลังเลิกงาน ม เดินไป ถาม ต ครับ ว่า ทำไม ป เป็นอะไรทำไมโมโหขนาดนั้น แต่ลึกๆ ม อยากรู้ใช่มั้ยครับ ว่า ผม กับ ต เป็นอะไรกัน ไม่ถามตรงๆใช่มั้ย ผมคิดถูกป่าว ต ไม่ตอบครับเลี่ยงๆมา คืนนั้น เป็นครั้งแรก ต ปลดบล้อคผมครับ เธอไลน์มาหาผม ผมโคตรดีใจเลยครับ แต่........
นางไลน์มาด่าผมครับ พิมยาวเหยียดเป็น paragraph จุดพีคคือประโยค " ถ้าพี่ยังอยากรักษา ม ไว้ ไม่ต้องมายุ่งกับ ต อีก พี่ไม่แคร์อะไร ต อยู่แล้ว!"
ผมนี่แบบ ....... อัลไลวะครับ กรูทำไรอีก กรูรักษา ม ตรงไหน หรือ ม ไปพูดอะไรอย่างอื่นที่ผมไม่รู้ครับ ต ถึงโกรธขนาดนั้น ผมไม่รู้จิงๆครับ ผมควายเผือก
แล้ว ต ก็บล้อคผมต่อครับ
.......ข่ะ
อีกแล้ว....กรุดีใจเก้อเลย
ผมก็ยังหน้าด้านง้อ ต ต่อครับ เอาวะเป็นไงเป็นกันท่องไว้กุรักเค้าๆ
เพื่อนผญผม หลายคนเอ็นดู ต นะครับ จะคอยคุยไลน์กับ ต ตลอดว่าเป็นไงบ้าง ทั่วๆไป แล้วก็เรื่องผม เพื่อนผมก็เล่าให้ฟังนะ เหมือน ต ก็ยังยังรักเมิงอยู่ แต่เค้าใจแข็ง ต้องหนักแน่นกว่านี้ เอาชีวิตออกมาจาก ม ให้ได้ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
ผมก็พยายามทำครับ
จนมาอาทิตที่แล้ว ต ลาออกจากงานครับที่ร้านนี้ ผมก็รุ้อยู่แล้วว่าเธอจะลาออก แต่มันกะทันหันไงครับ ผมกลัวไม่ได้เจอเธอ จนเมื่อวานผมวางแผนให้เพื่อนหลอกล่อเธอ ชวนเธอออกมาทานข้าวเย็น แล้วผมก็โผล่มาเซอไพร้ซ์ครับ
เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่า ตอนผมไปเข้าห้องน้ำ ตพูดว่า หนูจะให้โอกาสเค้าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ จิงๆ
อืมม ผมได้ยินแล้วผมโคตรดีใจเลยครับ ผมจะปรับปรุงตัว เลิกเที่ยว เลิกไปหา ม ครับ
แต่ พอมาวันนี้ ผมโทรหาเธอเธอก็ไม่รับสาย ครับ ไลน์ไม่อ่าน กว่าจะอ่านเกือบ 5ชม ไม่โทรกลับด้วยครับ
สรุปมันยังไงครับ ในความคิดของผญ เธอคิดอะไรอยู่ครับ สรุปผมต้องอยู่จุดไหนทำตัวยังไงครับ ถ้าผมพยายามปรับปรุงตัวแล้ว เธอจะรุ้ได้ไงครับ ในเมื่อเธอเลือกที่จะไม่คุยกับผมเหมือนเดิม
เพื่อนๆว่า ต ยังรักผมอยู่มั้ยครับ ผมเดาใจ ผญ คนนี้ไม่เคยออกจิงๆ ผมควรเดินหน้าหรือถอยหลัง ขอคำปรึกษาหน่อยครับ
ไม่พิมละ เมื่อยนิ้ว
เพิ่งเจอกับตัวเอง รัก 3 เศร้ามันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ตัวละครมี 3 คน
ผม ป
ม
ต
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเกือบๆสามปีก่อนตัวผมได้ไปรุ้จักผู้หญิงคนนึง คือ ม
ม ทำงานอยู่ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง เธอทำงานเป็นพนักงานเสริ์ฟครับ วินาทีแรกผมสะดุดตาเธอมาก เพราะไม่เคยเจอสาวอาชีพนี้ที่ดูดี น่ารักขนาดนี้
ปกติทำงานแบบนี้น่าจะลุยๆถึกๆ หอบขวด ถังน้ำแข็งพะรุงพะรังไรงี้ใช่มั้ยครับ นึกภาพตาม ผมชอบเธอมากครับ
ผมจึงมักจะวนเวียนราวกับวิญญานพลังงานบ้าบออยู่ร้านนี้ ไปบ่อยจนคนนึกว่าเมิงเป็นเจ้าของร้านแน่ๆ
เป็นเพราะผมชอบเธอครับ หลังจากวันนั้นมา ผมก็ติดต่อกับเธอมาเรื่อยๆ คือไปเนียนขอไลน์มาอ่ะนะ พยายามหาเรื่องแบบ ไปเที่ยวที่อื่นก็ไลน์ไปแซว เนี่ยที่นี่เด็กเสริฟชงเหล้าไม่อร่อยเลย ไม่เหมือนน้อง ม ชง คือหม้อนิดๆอ่ะแหละ หมาหยอกไก่มาเรื่อย
เวลาผ่านไปผมก็ไปเที่ยวร้านนี้บ่อยๆ บ่อยๆ ก็ตามประสาคนเที่ยวอ่ะนะ บางทีก็ไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่น ที่เจอกันในนั้นบ้าง บางทีเค้าก็ตามมาโต้ะเราบ้าง
น้อง ม มีอาการครับ เช่น บีบแขนผม ผลักแรงๆ จงใจเดินชนแรงๆ เหมือนไม่พอใจที่ผมพาผู้หญิงคนอื่นมาไรงี้ ผมก็ไม่แน่ใจอ่ะนะ ว่าเธอรู้สึกยังไงกับผม ทำแบบนี้บ่อยๆจน ผญ บางคนที่ผมเคยพามาด้วยอารมเสีย พูดออกมาเลย " นี่เธอมีอะไร เป็นอะไรกับเด็กเสิรฟคนนี้!!!" คือผมว่า ผมเก็บอาการเนียนสุดละนะ แต่เค้าก็ดูออก หรือยังไง ไม่รู้ครับ
ความสัมพันธ์ของผมกับ ม มันคลุมเครือครับ มันไม่มีสถานะ เพราะ ม มีแฟนแล้วครับ ผมเป็นได้แค่คนคุย ผมโอเคครับ แรกๆที่รู้ผมก็แอบเสียใจอ่ะนะ แต่ไม่นานก็ทำใจได้ ร้านเลิกบางครั้งก็ไปเที่ยวต่อร้านอื่นกับเธอบ้าง กินข้าวกันบ้าง แต่ไม่ได้ไปสองต่อสองนะครับมีเพื่อนของ ม ไปด้วย ผมก็มีความสุขนะ แค่ได้อยู่ใกล้ๆก็โอเคแล้ว
เรื่องราวผ่านไปเข้าปีที่สองครับ ผมได้รู้จักกับ ต ซึ่งทำงานอยู่ที่ร้านนี้เช่นกัน แต่เธอเป็นบาร์เทนดี้ครับ ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยสังเกตหรือสะดุดตาเธอเลย เพราะมัวแต่สนใจ ม ไง เรื่องราวมันเกิดขึ้นตรงที่ มีอยู่คืนนึง ผมกินเหล้าอยู๋แล้วจู่ๆก็ปวดท้องครับ มันแน่นๆจุกๆเหมือนไม่ได้ถ่ายอ่ะ
ผมเลยเดินไปนั่งที่บาร์ครับ เจอ ต เธอถามเป็นไรคะพี่หน้าบุ้ยเชียว ผมบอกปวดท้องฮะ จุกๆ แป้บนึงไม่นาน มีชาร้อนวางอยู่ตรงหน้าผมแก้วนึง
"อ่ะ พี่ทานซะค่ะ แล้วจะดีขึ้น"
โอววววว ผมนี่โคตรประทับใจเลยนะ คนไม่เคยคุยกัน แฟนเก่าบางคนบอกตรง แม่มยังไม่เคยทำให้ผมแบบนี้เลย ถึงแม้ว่า มันเป็นงานบริการอ่ะนะ ก็เข้าใจหน้าที่เค้า แต่ผมก็โคตรจะรู้สึกดีอ่ะ ผมก็ให้ทิปไปครับ ตามมารยาท แล้วก็ขอเฟสบุ้ค ต (คืออยากรู้จักไง อยากรู้ชีวิตส่วนตัวเค้าเป็นไง
คืนนั้นกลับบ้าน ต ก็รับแอดผมครับ จู่เธอก็ทักอินบ๊อกมาครับ "ขอบคุณนะคะพี่ ที่ให้ทิป" ผมก็คุยยาวเลยครับถึงเกือบเจ็ดโมงเช้าเลยมั้ง
ต เป็นผญ ที่คุยกับผมแล้ว ผมสบายใจครับ ไม่ได้คุยจีบกันด้วย แต่ผมรู้สึกว่า เราเข้ากันได้ดีมากเลยทีเดียว
ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอโสดครับ โสดจิงๆ วันหยุดเธอผมได้มีเวลาพาเธอไป ทำบุญ ดูหนัง กินข้าว ผมมีความสุขมากครับทุกครั้งที่ได้อยู่กับเธอ เวลาผ่านไปเร็วมากจนผมไม่รุ้ตัว มารู้ตัวอีกที
เรามาเดินจับมือกันแล้ว ขับรถกุมมือกันตลอดทาง มันเกิดขึ้นตอนไหนความรู้สึกของเรา จนวันที่ผมมีความรูสึกรักเธอมากๆ เพราะมีอยู่ช่วงนึง งานผมมีปัญหาครับ การเงินสะดุด แล้ววันนั้นต้องออกไปหาเธอด้วย ผมอึดอัดใจมาก นี่หรือ คือจุดจบสายเปย์
ผมตัดสินใจบอกเธอไปตรงๆ วันนี้เรากินไรง่ายๆเนอะ เตงเนอะๆๆๆ แล้วก็เล่าปัญหาให้เธอฟัง
เธอตอบกลับมาคำเดียว สายเปย์ล้มทั้งยืนเลยครับ " พี่ไม่ต้องคิดมาก พี่มีหรือไม่มี ต ก็จะอยู่ตรงนี้แหละ เราจะอยู่กันแบบนี้ไม่เห็นเป็นไร" ผมนี่ซึ้งมากเลยครับ เธอยื่นเงินให้ 1500 พร้อมบอกว่าเอาไปเถอะ พี่ไม่ต้องจ่ายให้ ต ตลอดก็ได้ ผมยอมรับเลยว่า ผมรักเธอตั้งแต่วันนั้น ทั้งๆที่เทอก็ไม่ใช่คนรายได้เยอะอะไรนะครับ แต่เธอเต็มใจช่วยผมจิงๆ
สามวันต่อมาผมมีเงินก็เลยคืนเธอไปละครับ แรกๆจะไม่เอาคืนด้วย น่าตีจิงๆดื้อชิบ
ความสัมพันธืของเราก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ
วกกลับมาที่ ม นะครับ หลังจากผมคบกับ ต
แต่ ม ไม่รุ้นะครับ แค่สงสัยเพราะหลังๆผมไปที่ร้านผมมักจะแวะไปนั่งที่บาร์แทะโลม ต จน ม คงสังเกตเห็น
เธอมีอาการอีกแล้วครับเดิมๆเหมือนที่ผ่านมา จน ต คงรุ้สึกตัวได้ เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น บ่อยขึ้น จนวันสุดท้าย ต เลิกงานเร็วครับ แต่ผมไปที่ร้าน ไม่ได้จะอะไรกับ ม หรอก แต่ ต เดินกลับบ้านไปเลยไม่คุยกับผมซักคำ วันต่อมา ต ส่งข้อความยาวเหยียดมาหาผม ทำนองว่าไม่ต้องการจะคุยกับผมอีกต่อไป เพราะผมมองข้ามความรู้สึกเธอ ผม ยังไม่ลืม ม บลาๆๆ แล้ว ต ก็ไม่คุยกับผมอีกเลย บล้อคเฟส ไลน์ เบอ ทุกช่องทาง
แรกๆผมก็เฉยๆอ่นะครับ อี๋อ๋อกับ ม ไปเรื่อยๆ แต่พอเวลาผ่านไปมันไม่ใช่สิครับ
ผมคิดถึง ต สุดหัวใจ ทุกครั้งที่ไปที่ร้านแล้วไม่ได้คุยกับ ต เห็นแต่หน้า มันเจ็บจี้ดครับ ผมคิดถึงเธอมากขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ง้อ ต ครับ
ผม ทำทุกวิธี ดักรอทางที่เดินกลับตอนเลิกงานบ้าง ให้เพื่อนหลอกล่อมาเจอบ้าง แต่
เธอใจแข็งมากครับ เธอไม่ยอมคืนดีกับผม แต่ผมก็ตื้อมาเรื่อยๆนะครับ นี่ก็ ราวๆ 5 เดือนละ แต่ก็มีสัญญานที่ดีขึ้นนะครับ ต กลับมายิ้มให้ผมคุยดีกับผมเวลาที่ผมไป แต่ยังบล้อคผมอยู่นะครับ ไลน์เวลาใครบล้อคเรา เรากดเข้าไปมันจะไม่เห็นไทม์ไลน์เค้าไรงี้ใช่มั้ย นั่นแหละ เต็มๆ
จนมีวันนึงครับ ผม หึง ต ผมไปดึงแขน ต ก็ค่อนข้างแรงนะผมยอมรับ ผมผิด ม เดินมาเห็นพอดีครับ จังหวะแม่มจะพอดีไปไหน ยังกะในหนัง
เธอหน้างี้เขียวเลยครับ ผมเลยชิ่ง กลับบ้านเลย
หลังเลิกงาน ม เดินไป ถาม ต ครับ ว่า ทำไม ป เป็นอะไรทำไมโมโหขนาดนั้น แต่ลึกๆ ม อยากรู้ใช่มั้ยครับ ว่า ผม กับ ต เป็นอะไรกัน ไม่ถามตรงๆใช่มั้ย ผมคิดถูกป่าว ต ไม่ตอบครับเลี่ยงๆมา คืนนั้น เป็นครั้งแรก ต ปลดบล้อคผมครับ เธอไลน์มาหาผม ผมโคตรดีใจเลยครับ แต่........
นางไลน์มาด่าผมครับ พิมยาวเหยียดเป็น paragraph จุดพีคคือประโยค " ถ้าพี่ยังอยากรักษา ม ไว้ ไม่ต้องมายุ่งกับ ต อีก พี่ไม่แคร์อะไร ต อยู่แล้ว!"
ผมนี่แบบ ....... อัลไลวะครับ กรูทำไรอีก กรูรักษา ม ตรงไหน หรือ ม ไปพูดอะไรอย่างอื่นที่ผมไม่รู้ครับ ต ถึงโกรธขนาดนั้น ผมไม่รู้จิงๆครับ ผมควายเผือก
แล้ว ต ก็บล้อคผมต่อครับ
.......ข่ะ
อีกแล้ว....กรุดีใจเก้อเลย
ผมก็ยังหน้าด้านง้อ ต ต่อครับ เอาวะเป็นไงเป็นกันท่องไว้กุรักเค้าๆ
เพื่อนผญผม หลายคนเอ็นดู ต นะครับ จะคอยคุยไลน์กับ ต ตลอดว่าเป็นไงบ้าง ทั่วๆไป แล้วก็เรื่องผม เพื่อนผมก็เล่าให้ฟังนะ เหมือน ต ก็ยังยังรักเมิงอยู่ แต่เค้าใจแข็ง ต้องหนักแน่นกว่านี้ เอาชีวิตออกมาจาก ม ให้ได้ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
ผมก็พยายามทำครับ
จนมาอาทิตที่แล้ว ต ลาออกจากงานครับที่ร้านนี้ ผมก็รุ้อยู่แล้วว่าเธอจะลาออก แต่มันกะทันหันไงครับ ผมกลัวไม่ได้เจอเธอ จนเมื่อวานผมวางแผนให้เพื่อนหลอกล่อเธอ ชวนเธอออกมาทานข้าวเย็น แล้วผมก็โผล่มาเซอไพร้ซ์ครับ
เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่า ตอนผมไปเข้าห้องน้ำ ตพูดว่า หนูจะให้โอกาสเค้าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ จิงๆ
อืมม ผมได้ยินแล้วผมโคตรดีใจเลยครับ ผมจะปรับปรุงตัว เลิกเที่ยว เลิกไปหา ม ครับ
แต่ พอมาวันนี้ ผมโทรหาเธอเธอก็ไม่รับสาย ครับ ไลน์ไม่อ่าน กว่าจะอ่านเกือบ 5ชม ไม่โทรกลับด้วยครับ
สรุปมันยังไงครับ ในความคิดของผญ เธอคิดอะไรอยู่ครับ สรุปผมต้องอยู่จุดไหนทำตัวยังไงครับ ถ้าผมพยายามปรับปรุงตัวแล้ว เธอจะรุ้ได้ไงครับ ในเมื่อเธอเลือกที่จะไม่คุยกับผมเหมือนเดิม
เพื่อนๆว่า ต ยังรักผมอยู่มั้ยครับ ผมเดาใจ ผญ คนนี้ไม่เคยออกจิงๆ ผมควรเดินหน้าหรือถอยหลัง ขอคำปรึกษาหน่อยครับ
ไม่พิมละ เมื่อยนิ้ว