หลังพิงฝามาชน ไปจนตรอก
ถอยหลังแต่โดนหลอก บอกไปถึง
จะเดินหน้าแต่มาหลัง นั่งรำพึง
เป็นเกียร์หนึ่งหรือเกียร์ว่าง อย่างไรกัน
เหมือนติดหล่มจมปลัก ลงหนักลึก
จนรู้สึกวิตก ความผกผัน
ไม่รู้ทิศรู้ทาง อย่างฉับพลัน
สำลักควันเมารถ ใกล้หมดแรง
โชเฟอร์และกระเป๋า เขายิ้มเผล่
ดูมากเล่ห์ท่าที มีแอบแฝง
ตามเส้นทาง บอกไว้ ไม่ตะแบง
จะต้องแรงแซงโค้ง กว่าทุกคน
เหมือนทุ่มเทเวลา ค่าโสหุ้ย
ราคาคุยหรือจริง วิ่งสับสน
พาขึ้นเขาลงห้วย ด้วยวกวน
ไม่หลุดพ้นถึงทาง ยางบักตอย
หลังพิงฝามาชน ไปจนตรอก
ถอยหลังแต่โดนหลอก บอกต่อยหอย
อีกไม่นานถึงแน่ แค่รอคอย
เลื่อนเล็กน้อยพอกระสัย ในเส้นทาง
เหมือนติดหล่มจมปลัก ลงหนักลึก
จนรู้สึกวิตก ถึงทุกอย่าง
หากเป็นเรือเหลือแต่ แค่อับปาง
ดูเลือนรางจะถึง จึงอยากเดิน
เพราะนั่งดูรู้สึก ลองนึกคิด
คนขับผิดทางดู รู้ผิวเผิน
กว่าจะพ้นวิบาก ยากเหลือเกิน
เหมือนขับเพลินไปตาม ยถากรรม
.........
วันหยุดยาวหลายวัน ตามหาอิสาน ขอน้อมคารวะ ทุกๆท่านครับ
อาร์ต โฟล์คสวาเกน
กวีในดงดาบ : รถรางสายนั้นชื่อ ปราถนา
ถอยหลังแต่โดนหลอก บอกไปถึง
จะเดินหน้าแต่มาหลัง นั่งรำพึง
เป็นเกียร์หนึ่งหรือเกียร์ว่าง อย่างไรกัน
เหมือนติดหล่มจมปลัก ลงหนักลึก
จนรู้สึกวิตก ความผกผัน
ไม่รู้ทิศรู้ทาง อย่างฉับพลัน
สำลักควันเมารถ ใกล้หมดแรง
โชเฟอร์และกระเป๋า เขายิ้มเผล่
ดูมากเล่ห์ท่าที มีแอบแฝง
ตามเส้นทาง บอกไว้ ไม่ตะแบง
จะต้องแรงแซงโค้ง กว่าทุกคน
เหมือนทุ่มเทเวลา ค่าโสหุ้ย
ราคาคุยหรือจริง วิ่งสับสน
พาขึ้นเขาลงห้วย ด้วยวกวน
ไม่หลุดพ้นถึงทาง ยางบักตอย
หลังพิงฝามาชน ไปจนตรอก
ถอยหลังแต่โดนหลอก บอกต่อยหอย
อีกไม่นานถึงแน่ แค่รอคอย
เลื่อนเล็กน้อยพอกระสัย ในเส้นทาง
เหมือนติดหล่มจมปลัก ลงหนักลึก
จนรู้สึกวิตก ถึงทุกอย่าง
หากเป็นเรือเหลือแต่ แค่อับปาง
ดูเลือนรางจะถึง จึงอยากเดิน
เพราะนั่งดูรู้สึก ลองนึกคิด
คนขับผิดทางดู รู้ผิวเผิน
กว่าจะพ้นวิบาก ยากเหลือเกิน
เหมือนขับเพลินไปตาม ยถากรรม
.........
วันหยุดยาวหลายวัน ตามหาอิสาน ขอน้อมคารวะ ทุกๆท่านครับ
อาร์ต โฟล์คสวาเกน