อาชีพที่เราถูกสั่งสอนให้ "เชื่อ" เพราะเป็นแบบแผนของชาติ และกระทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ

สองสามวันมานี้ จขกท. ได้เล่นเฟสบุคตามปกติ
แต่สิ่งที่ไม่ปกติเท่าไร (สำหรับ จขกท.) คือได้เห็นอะไรหลายสิ่งหลายอย่างทางหน้าFeed
ที่ทำให้คำพูดแบบหัวข้อกระทู้ ลดความน่าเชื่อถือลงไปมาก

...อาชีพที่เราถูกสั่งสอนให้ "เชื่อ" เพราะเป็นแบบแผนของชาติ และกระทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ...

คนรู้จักในเฟสบุค อาชีพตำรวจ แชร์เรื่องที่ตัวเองเล่นพนันม้า และพนันบอลมา จนซื้อทองให้แม่ใส่ได้
ครูที่เคยสอนเรามาในเฟสบุค หารายได้พิเศษด้วยการขายกระเป๋าก๊อปแบรนด์เนม
ครูเด็กอีกคน ที่ชอบโพสรูปตัวเอง ใส่เสื้อเอวลอย คอลึก กางเกงขาสั้นแทบเห็นก้น
และอีกหลายๆอย่าง

อย่างกรณีครูที่ชอบโพสรูป ถ้าในเฟสนั้นไม่ได้มีFriends เป็นนักเรียนหลายสิบคน คงจะไม่เป็นอะไร
เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว
กระเป๋าก๊อปแบรนด์ที่นำมาขาย คงจะไม่เป็นไร ถ้าอย่างน้อยไม่ได้เป็นกระเป๋าที่มีโลโก้แบรนด์ติดมาด้วย (แต่ก็ผิดอยู่ดีสำหรับเรา)
เพื่อนตำรวจที่ซื้อทองให้แม่ใส่ด้วยเงินพนัน ทุกคนสรรเสริญเยินยอ ... ตำรวจคนนี้ ก็เป็นถึงผู้หมวด

หลายท่านที่ผ่านมาเห็นและได้อ่านอาจจะคิดว่า "แล้วเราไปสนใจอะไร ในเมื่อไม่ใช่ครอบครัวเรา ไม่ใช่เงินเรา"
ค่ะ... เราอาจจะเผือกไปหน่อย แต่สิ่งเหล่านี้พอจะตอบคำถามสังคมได้บ้างใช่ไหมคะว่า...
ทำไมเดี๋ยวนี้ เด็กมีภูมิต้านทานในการดำรงชีวิตที่น้อยเสียเหลือเกิน

เพราะพิมพ์ที่ใช้ ดูบิดเบี้ยวเสียรูป ผลลัพย์ที่ได้ก็ออกมาตามพิมพ์นั้นแหละ

อะไรที่ผิด แต่ทำให้ถูก โดยอาชีพที่น่าเชื่อถือ มักจะสร้างบรรทัดฐานใหม่ที่แปลกในสังคมเสมอ

น่าอึดอัดใจนะคะ