เมื่อไหร่เราจะเลิกร้องไห้ให้กับความรักที่เสียไป

ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมาไม่มีความสุขเลยค่ะ หดหู่มาก ในหัวมันคิดอะไรตลอดเวลาจนนอนไม่หลับ
ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้ออกมา ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าหลับทั้งน้ำตาเป็นยังไงก็คราวนี้แหละ
เราต้องนอนร้องไห้ทุกคืน บางทีนั่งทำงานอยู่น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ไม่รู้ว่าทำไมต้องเศร้าขนาดนี้
ทำไมต้องร้องไห้ให้กับคนๆนึง ที่ถือว่าเพิ่งรู้จักกันด้วยซ้ำ เวลาแค่สี่ห้าเดือนทำไมต้องผูกพันธ์กับเค้าขนาดนั้นก็ไม่รู้
เราเสียดายค่ะ เสียดายเวลาที่มีความสุขเหล่านั้น เสียดายที่ยังไม่ได้ทำอะไรที่เราอยากทำด้วยกัน

ไม่ใช่ว่าไม่เคยอกหักนะคะ เคยค่ะ แต่ไม่เคยรู้สึกเศร้าขนาดนี้มาก่อน
จริงๆเราก็รู้นะว่าเราควรทำยังไง เราลองทำแล้วแต่ทำไม่ได้จริงๆ
ในขณะที่เขากำลังจะเริ่มต้นใหม่ เราเองก็ยังคงอยู่กับวังวนเดิมๆ
ตอนนี้เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้มากๆ เราเหนื่อยที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้
บางทีก็อยากตายไปให้พ้นๆ แต่ไม่กล้าทำกลัวพ่อกับแม่ผิดหวัง กลัวพ่อแม่อายค่ะ

เราจะผ่านมันไปได้จริงๆใช่ไหมคะ