เฮ้อ...เราเคยเขียนกระทู้เกี่ยวกับคนนี้..เป็นผู้ชายอายุมากกว่าเรา10ปี
หน้าที่การงานอาจารย์มหาลัย
ธุรกิจหอพักหลายอาคาร
จบดร.
เราเป็นแค่ครูอัตราจ้างเงินเดือนขั้นตำ่ป.ตรี
คือ..เราค่อนข้างเจียมตัวมากๆและเราชอบเค้าจากใจจริง..เหตุที่ชอบเค้าคงเพราะอยู่กับเค้าแล้วเรารู้สึกอบอุ่น
ไปต่างจังหวัดด้วยกัน3ครั้ง
คือพูดแบบมองอนาคตร่วมกันบลาๆๆ เราก็เชื่อ555
แต่ตอนแรกเค้าก็ได้แต่พูดว่าจะคบกันยังไงด้วยเวลาของเค้าแทบไม่ว่างเลย บลาๆๆ
สุดท้าย....
เรารู้ความจริงหมดทุกอย่างเลย
ไม่มีอะไรจริงเลยสักอย่าง
เรา

โคตรโง่เลย
เค้าแต่งงานแล้ว หอพักคือตระกูลเมียเค้า ตัวเค้าหน้าที่หลักคือช่วยดูแลหอ ซ้อมนั่นทำนี่ พ่อตาแม่ยายให้เป็นเงินเดือนมั๊ง
แต่ก่อนเคยเป็นอ.มหาลัยจริง
กลางวันที่ว่าไม่ว่างคืออยู่กับเมียทำหอพัก
มีดราม่าให้เราฟังทุกวัน
แบบเราคุยกันทุกวัน แต่เค้าจะโทรมาดึก นับวันก็ดึกขึ้นๆ
แรกๆเราก็งง คือ...เดี๋ยวงูเข้าบ้าน,เดี๋ยวขโมยเข้าบ้าน.
คือแต่งเรื่องเพราะโทรหาเราดึกมากๆ จริงๆคือเมียคงอยู่ด้วย
คือแบบ...เชื่อไหมเค้าส่งรูปไปกินนั่นนี่ หลายรูปก็มาจากรีวิวในกรผึเกิ้ล แล้วถ้าถามไปกับใครจะตอบกับเพื่อนตลอด
เพื่อนที่นามสกุลเดียวกัน...
ตอนแรกที่รู้เราแย่มาก
เค้าทิ้งเราเลยนะ
เราไม่ได้บอกไปว่าเรารู้ความจริงแล้ว แรกๆเราคิดว่าเรายังตัดไม่ได้ทันที แต่เราจะค่อยๆถอย
ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะ แต่เรารู้แล้วไง ความรู้สึกมันเหมือนจะแอบแค้นใจนิดหน่อย แต่เรารู้ว่าอย่างเราจะไปทำอะไรได้ ประจานตัวเองเปล่าๆ
เราทำไม่รู้ไม่ชี้ คุยมึนๆ โทรมาก็คุย ไม่โทรก็ไม่คุย. นึกๆก็น่าสงสารเหมือนกันนะ คนมีความสุขที่ไหนเค้าเที่ยวหลอกและสร้างสตอรี่ให้กับตัวเองได้ขนาดนี้ แต่มันก็ลบความรู้สึกที่เค้าตั้งใจมาหลอกเราไม่ได้อ่ะ
เราคิดว่าเมื่อถึงเวลา เราอาจจะทนฟังเรื่องแต่งไม่ไหวรูปปลอมไม่ไหว
คงไปเอง
แรกๆที่รู้เราอายมาก อายแม่ที่ไปพูดเปิดตัว อายเพื่อนที่เตือนแล้วเรายังโลกสวย
อย่าเพิ่งด่าเรานะ เราคิดจะออกมา
เราก็ไม่อยากจะโดนหลอกแบบนี้ไปตลอด เราอาจไม่เข้มแข็งเอง
แต่เราไม่คิดจะเปิดเผยหรือทำลายอะไรใคร
ถ้าเค้าพูดความจริง เออเราคบกันไม่ได้แระนะ ขอโทษที่โกหก..
เราจะรู้สึกดีมาก จวบจนบัดนี้
เค้าก็ยังสร้างสตอรี่อยู่
เจอแบบนี้
หน้าที่การงานอาจารย์มหาลัย
ธุรกิจหอพักหลายอาคาร
จบดร.
เราเป็นแค่ครูอัตราจ้างเงินเดือนขั้นตำ่ป.ตรี
คือ..เราค่อนข้างเจียมตัวมากๆและเราชอบเค้าจากใจจริง..เหตุที่ชอบเค้าคงเพราะอยู่กับเค้าแล้วเรารู้สึกอบอุ่น
ไปต่างจังหวัดด้วยกัน3ครั้ง
คือพูดแบบมองอนาคตร่วมกันบลาๆๆ เราก็เชื่อ555
แต่ตอนแรกเค้าก็ได้แต่พูดว่าจะคบกันยังไงด้วยเวลาของเค้าแทบไม่ว่างเลย บลาๆๆ
สุดท้าย....
เรารู้ความจริงหมดทุกอย่างเลย
ไม่มีอะไรจริงเลยสักอย่าง
เรา
เค้าแต่งงานแล้ว หอพักคือตระกูลเมียเค้า ตัวเค้าหน้าที่หลักคือช่วยดูแลหอ ซ้อมนั่นทำนี่ พ่อตาแม่ยายให้เป็นเงินเดือนมั๊ง
แต่ก่อนเคยเป็นอ.มหาลัยจริง
กลางวันที่ว่าไม่ว่างคืออยู่กับเมียทำหอพัก
มีดราม่าให้เราฟังทุกวัน
แบบเราคุยกันทุกวัน แต่เค้าจะโทรมาดึก นับวันก็ดึกขึ้นๆ
แรกๆเราก็งง คือ...เดี๋ยวงูเข้าบ้าน,เดี๋ยวขโมยเข้าบ้าน.
คือแต่งเรื่องเพราะโทรหาเราดึกมากๆ จริงๆคือเมียคงอยู่ด้วย
คือแบบ...เชื่อไหมเค้าส่งรูปไปกินนั่นนี่ หลายรูปก็มาจากรีวิวในกรผึเกิ้ล แล้วถ้าถามไปกับใครจะตอบกับเพื่อนตลอด
เพื่อนที่นามสกุลเดียวกัน...
ตอนแรกที่รู้เราแย่มาก
เค้าทิ้งเราเลยนะ
เราไม่ได้บอกไปว่าเรารู้ความจริงแล้ว แรกๆเราคิดว่าเรายังตัดไม่ได้ทันที แต่เราจะค่อยๆถอย
ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะ แต่เรารู้แล้วไง ความรู้สึกมันเหมือนจะแอบแค้นใจนิดหน่อย แต่เรารู้ว่าอย่างเราจะไปทำอะไรได้ ประจานตัวเองเปล่าๆ
เราทำไม่รู้ไม่ชี้ คุยมึนๆ โทรมาก็คุย ไม่โทรก็ไม่คุย. นึกๆก็น่าสงสารเหมือนกันนะ คนมีความสุขที่ไหนเค้าเที่ยวหลอกและสร้างสตอรี่ให้กับตัวเองได้ขนาดนี้ แต่มันก็ลบความรู้สึกที่เค้าตั้งใจมาหลอกเราไม่ได้อ่ะ
เราคิดว่าเมื่อถึงเวลา เราอาจจะทนฟังเรื่องแต่งไม่ไหวรูปปลอมไม่ไหว
คงไปเอง
แรกๆที่รู้เราอายมาก อายแม่ที่ไปพูดเปิดตัว อายเพื่อนที่เตือนแล้วเรายังโลกสวย
อย่าเพิ่งด่าเรานะ เราคิดจะออกมา
เราก็ไม่อยากจะโดนหลอกแบบนี้ไปตลอด เราอาจไม่เข้มแข็งเอง
แต่เราไม่คิดจะเปิดเผยหรือทำลายอะไรใคร
ถ้าเค้าพูดความจริง เออเราคบกันไม่ได้แระนะ ขอโทษที่โกหก..
เราจะรู้สึกดีมาก จวบจนบัดนี้
เค้าก็ยังสร้างสตอรี่อยู่