ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ (อาจจะยาวนิดนึง) เพราะมี2ประเด็น ..
ประเด็นที่1* (เรื่องพี่เราค่ะ)
ขอท้าวความก่อนว่าพี่เราเป็นสาวประเภท2นะคะ หรือกะเทยนั่นแหละค่ะ (เป็นมาตั้งแต่เด็ก)
เรากับพี่มีอายุห่างกัน4ปีค่ะ
ปัจจุบันนี้เรากำลังเรียนป.โทอยู่ค่ะ แต่พี่เราไม่ได้เรียนหนังสือ
พี่เราไม่ได้เรียนตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ เลิกเรียนไปตั้งแต่ม.2ได้ เพราะพี่เราทำตัวเกเรบอกพ่อบอกแม่เลยว่าไม่อยากเรียน
แล้วพี่เราก็ย้ายมาหลายโรงเรียนมากค่ะ 5-6โรงเรียนได้
พอพี่เราบอกว่าไม่อยากเรียน แม่เราก็เป็นคนเอาจริงเลยค่ะ
เพราะตอนนั้นแม่เราก็ไม่ไหวแล้ว เพราะครูที่โรงเรียนโทรมาฟ้องทุกวันว่าชอบทะเลาะ ชอบตีกับเพื่อน แถมยังชอบแอบเข้าห้องน้ำหญิงอีก
ไม่ตั้งใจเรียนด้วย แม่เราก็เลยบอกว่าไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน แล้วแม่เราก็เอาพี่เราออกจากโรงเรียนเลยค่ะ
เราเด็กมากตอนนั้นแต่ก็พอรู้เรื่องราว
ขอเล่าย้อนไป2ปีที่แล้วนะคะ คือพ่อกับแม่เรามีบ้าน2หลังค่ะ อยู่ตรงข้ามกันเลย
บ้านหลังที่1 เป็นบ้านที่อากง อาม่ากับพี่เราอยู่
บ้านหลังที่2 เป็นบ้านที่พ่อ แม่ เราแล้วก็น้องชายเราอยู่ค่ะ
พอไม่ได้เรียนหนังสือปุ๊บ พี่เราก็เละเทะค่ะ ก็คบกับเพื่อนที่แบบติดยา แว๊น สก๊อย
ก็พากันมาบ้าน บางทีก็ขโมยของในบ้าน
แต่เราอยู่คนละบ้านกับพี่นะคะ ก็จะเป็นอาม่า อากงที่เดือดร้อนไป
แล้วที่สำคัญคือมันชอบตวาดด่าอากง อาม่าด้วยคำหยาบค่ะ คนข้างบ้านนี่ได้ยินประจำ พ่อแม่เราก็อายแสนจะอาย ว่ามันแล้วแต่มันก็ไม่ฟังเลย ..
แต่เราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับมันมากนะคะเพราะอยู่กันคนละบ้าน เลยไม่ได้เจอกันบ่อย เพราะเราก็ไปเรียนด้วย
ที่สำคัญคือไม่ทำงานค่ะ แบมือขอเงินพ่อแม่จนอายุ 27 (ปัจจุบัน29)
แล้วเรื่องที่มันทำให้เราเดือดร้อนคือมันใส่กางเกงในผู้หญิงค่ะ (แต่มันไม่ได้ผ่านะคะ ก็ไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร แต่ก็ไม่อยากไปยุ่ง) แต่บ้านเรากับบ้านอาม่าทั้ง2บ้านจ้างคนในหมู่บ้านซักค่ะ (ตอนเช้าเลยจะเอามารวมเป็นตะกร้าเดียวกัน)
แล้วคนที่เราจ้างซักเนี่ยมันก็ปากมาก ไปพูดให้คนอื่นฟังค่ะว่าซักกางเกงในเรา ทั้งๆที่เราเนี่ยซักเอง
ไอ้ที่มันซักอ่ะ ของพี่เรา แต่มันเอาไปบอกว่ามันซักให้เราค่ะ แม่เราก็ถามพี่เราว่าทำไมไม่ซักเอง มันก็ทำหน้าทำตาใส่แล้วก็ไม่สนใจ
เวลาที่มันไปไหน มันก็จะมีเรื่องกับคนทุกที่เลยค่ะ
เช่น กับพนักงานเสิร์ฟมันก็จะชอบทำหน้าทำตาใส่เขาแล้วก็ตะคอกเขา
มีครั้งนึงครอบครัวเราไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกันกำลังกินข้าวกันอยู่ดีๆ
มันหันไปด่าพนักงานเสิร์ฟ พ่อ แม่ เรา น้องชายรวมถึงอากง อาม่าที่อยู่บนโต๊ะก็งงสิคะว่าเกิดอะไรขึ้น
แค่พนักงานหยิบของให้มันผิด มันก็ด่าพนักงานเลย คนในร้านนี่มองมาโต๊ะเราทั้งหมดเลย ทีนี้แม่เราก็บอกมันว่าให้หยุด
มันไม่หยุด พอแม่เราว่ามัน มันก็ลุกขึ้นแล้วมองหน้าแม่เราแบบไม่พอใจก่อนจะเดินกระแทกออกจากร้านไปเลย
ต้นปี60 พ่อแม่เราซื้อบ้านใหม่3ชั้นค่ะ อาม่า อากง พี่เราเลยได้ย้ายมาอยู่รวมกันเป็นบ้านเดียวกัน
ชั้น1 ก็เป็นห้องนั่งเล่น , ห้องทำงานพ่อ แม่ , ห้องครัว
ชั้น2 นี่เป็นห้องอาม่า อากง เรา พี่ แล้วก็น้องชาย (แต่น้องชายไม่ค่อยอยู่ค่ะเพราะน้องชายนอนหอ เพราะเรียนมหาลัยไกลบ้าน)
ชั้น3 เป็นห้องนอนพ่อกับแม่เรา
ทีนี้พ่อเราทำประตูแบบเป็นเหล็กค่ะ ไม่เก็บเสียงแม้แต่นิด (เรื่องนี้นี่แม่ด่าพ่อไปเยอะมากค่ะ)
เวลาคุยกันเสียงดังก็จะได้ยินข้ามประตูเลย
ชั้นที่เราเราอยู่คือชั้นเดียวกับอาม่า อากง แล้วเขาก็แก่มากแล้วก็จะคุยกันเสียงดัง (ส่วนใหญ่จะออกไปทางทะเลาะกันมากกว่าค่ะ =_=) แล้วอาม่ากับอากงเราตื่นเช้ามาก (ตี4-5) เวลาตื่นก็เสียงดังกันเลย
แล้วพี่เราก็จะตวาดด่าอาม่า อากงคำหยาบประมาณให้หุบปากค่ะ (ตัวเองอ่ะเสียงดังกว่าอาม่า อากงอีก)
แล้วคืออากงเราจะไปตลาดทุกเช้าค่ะ ไปตักบาตร ไปซื้อของกินด้วย
พี่เราก็จะฝากซื้อ แต่ไม่ได้พูดดีๆนะคะ ตวาดอากงเราเหมือนเป็นคนใช้อ่ะค่ะ
ยกตัวอย่างเช่น เฮ้ย เอาxxxนี่นะเว้ย บลาๆ
แล้วบางทีอากงกลับมาแล้วซื้อผิดหรือไม่มีก็จะด่าอากงเราสารพัดคำหยาบค่ะ เสียงดังมากกกกกกก เราตื่นทุกวันเพราะเสียงด่าอากงเรา
คืออากงเรามีมือถือแต่บางทีหูท่านไม่ดีก็จะไม่ได้รับสาย ก็โดนพี่เราด่าว่าเป็นง่อยรึไง หูหนวกเหรอวะ ทำไมซื้อมามันเย็นแบบนี้ ฯลฯ (ที่พิมพ์ออกพันทิปไม่ได้ค่ะ) ก็ตวาดด่าเสียงดังจนเราตื่น
เราไม่ชอบมันเลย เกลียดพฤติกรรมมันมากๆ เพื่อนบ้านได้ยินไปอีก เดือดร้อนเขาไปอีก
แล้วไอ้เราอยู่ชั้นเดียวกันก็ทนไม่ไหวค่ะ พูดไปหลายรอบแล้วว่าอย่าเสียงดัง มันก็ไม่สน ทำหน้าทำตาเชิดๆ
เราเลยบอกแม่เราค่ะ แม่เราพูดกับมัน แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมอีก เราไม่อยากอยู่ชั้นเดียวกับมันเลยจริงๆค่ะ ทรมานมาก ได้ยินเสียงมันตวาดนี่
อารมณ์เราก็จะหงุดหงิดตามมันไป แถมเราไม่ชอบคำหยาบที่มันด่าอากง อาม่าเราด้วย
เราทนไม่ไหว ซื้อที่อุดหูมาเกือบทุกยี่ห้อ แต่ก็ยังได้ยินเสียงดังอยู่ดี จนปัจจุบันนี้ก็ยังไม่หาย ..
ปัจจุบันพี่เราขายเสื้อผ้าในเฟสบุ๊คค่ะ (ก็ดีขึ้นเพราะอย่างน้อยก็เริ่มทำมาหากินแล้ว ถึงจะยังขอเงินแม่บ้างก็เถอะ)
มันจะชอบถ่ายรูปที่ห้องนั่งเล่นกลางบ้าน เพราะมีพรม แต่มันจะชอบถ่ายตอนกลางคืนค่ะ เพราะพ่อกับแม่จะขึ้นไปนอนแล้ว (พ่อแม่เราเป็นคนดูทีวี ดูข่าวที่ห้องนั่งเล่นข้างล่างบ้านจนถึง3-4ทุ่มค่ะ)
แล้วเราเป็นคนนอนดึก มันจะขอร้องให้เราลงมาเป็นเพื่อนมันค่ะ เพราะมันจะถ่ายรูปเสื้อผ้า(เพื่อโพสขาย) แต่มันกลัวผี
ถ้าวันไหนเราไม่ลงมา เพราะบางทีเราจะนอนแล้ว มันก็จะไม่ลงมาถ่าย เพราะมันกลัว แต่มันจะวางเสื้อผ้า10-20ตัวของมันตรงพรมกับโซฟาไปนั่นแหละ
แล้วเวลาแขกมา แขกก็นั่งไม่ได้เลย เพราะมันเละเทะเต็มพื้นเต็มโซฟาไปหมด
แม่เราก็ด่ามันไปหลายรอบมากค่ะเรื่องนี้ แล้วมันก็จะทะเลาะแล้วก็ตวาดแม่เราทุกครั้ง
แล้วทีนี้ประเด็นอยู่ที่แฟนเรามาบ้านเราค่ะ
ครอบครัวเราโอเคกับแฟนเรามาก ชอบแฟนเรา เพราะแฟนเรามีมารยาท แถมฝั่งพ่อแม่แฟนเรากับพ่อแม่เราก็รู้จักกันด้วย
แต่ทีนี้เวลาแฟนเรามาก็จะไม่มีที่นั่ง เพราะพี่เรามันวางเสื้อผ้าเกะกะไปหมด
พอแม่เราบอกให้มันมาเก็บมันก็จะไม่พอใจแล้วด่าแม่เราเลยค่ะ แต่ว่ามันกลัวพ่อมาก ส่วนใหญ่เลยให้พ่อพูด มันถึงจะเก็บ
พ่อก็บอกว่าเอาพรมไปไว้ห้องมันไหม จะได้ถ่ายในห้องมัน ทำแบบนี้เกะกะคนอื่นเขา มันก็ไม่เอา บอกว่าจะถ่ายข้างล่างบ้าน
พ่อแม่พูดยังไงมันก็บอกว่าจะถ่ายข้างล่างบ้านให้ได้
ทีนี้มันก็ไม่ชอบแฟนเราค่ะ เพราะหลังๆแฟนเรามาบ้านบ่อย แล้วมันต้องมาเก็บเสื้อผ้าที่มันวางเละเทะไว้ที่ห้องนั่งเล่นบนพื้น บนโซฟา
แล้วมันก็จะทำหน้าทำตาใส่แฟนเราค่ะ แล้วก็เบะปาก (อยากให้เห็นสภาพมากค่ะ มันทุเรศกว่าที่เราสามารถจะพิมพ์อธิบายได้)
แฟนเราเรียกมันสวัสดี มันสะบัดผมใส่แฟนเราแล้วเดินทำหน้าทำตาบิดตูดผ่านหน้าแฟนเราไปเลยค่ะ
แฟนเราก็อึ้งสิคะ ..
เรานี่โ/ค/ตรอายเลยค่ะ เพราะพี่ชายแฟนเรานี่ดีกับเรามาก ตัดภาพกลับมาดูพี่เราทำกับแฟนเรา ..
เราก็พยายามจะไม่คิดอะไรนะคะ
แต่เดือนที่แล้วมันมายืนตวาดเราค่ะ ว่าเห็นกางเกงมันไหม มันหาว่าเราเอาไป
เราเป็นคนใจร้อนค่ะ เราเลยตวาดมันกลับบอกว่าไม่ได้เอาไป มันก็เลือดขึ้นหน้าเพราะเราตวาด ทีนี้ก็ตะโกนด่ากันตรงนั้นเลยค่ะ
มันด่าเราด้วยคำหยาบที่ต่ำมากๆจนเราไม่คิดว่ามันจะถ่อยขนาดนี้
วันนั้นพ่อแม่เราต้องลงมาห้ามแล้วก็ตีเพราะเรากับพี่เราไม่หยุดด่ากันค่ะ
เรากับมันก็ไม่ยุ่งกันตั้งแต่วันนั้นเลย
เวลาเจอกันในบ้านมันจะเดินกระแทกแรงๆแล้วทำหน้าทำตา เราก็รำคาญมันมากค่ะคิดซะว่ามันไม่ได้อยู่ในบ้านนี้ก็แล้วกัน
จนมาถึงวันนี้ แม่เราโทรบอกเราให้เปิดประตูให้พี่เราหน่อย (บ้านเรามีที่ล็อคจากข้างในบ้านค่ะ แล้วอากงเราไปล็อค) แล้วพ่อแม่เราขึ้นนอนแล้ว
เราลงมาเล่นคอม แม่เลยน่าจะเห็นเราจากกล้องวงจรปิดว่าเรายังอยู่ข้างล่าง เลยให้เราเปิดประตูให้พี่หน่อย
เราก็ไม่มองหน้ามันหรอก เราก็เดินไปเปิด มันมี4อันที่ต้องเปิด เราเปิดไป3อัน เพราะปกติอันที่4จะไม่มีคนล็อคเลยค่ะ
พอเราเปิด3อันที่ล็อคแล้วเราก็เลยเดินกลับมานั่งที่คอม แต่ก็ได้ยินเสียงประตูเหมือนทุบๆ เราเลยเดินไปดูที่ประตู ก็เห็นว่าอันที่4มันล็อคอยู่
ทีนี้มันก็เลยเปิดไม่ได้ เราเลยกำลังจะเปิดให้มันต่อ แต่มันยืนจ้องหน้าเราค่ะ จ้องแบบเหมือนแค้นเรา คิดว่าเราจงใจไม่เปิดที่ล็อคอันที่4ให้มัน
พอเราเปิดให้มันเข้ามาได้ มันก็ด่าเราเลยค่ะ คำหยาบสารพัด
เราเลยด่ามันกลับเหมือนกัน ทีนี้ก็เรื่องใหญ่ค่ะ เพราะตวาดกันดังจนพ่อแม่เราลงมา
พ่อคงได้ยินมันด่าเราคำหยาบ พ่อเลยด่ามัน แต่มันก็ไม่หยุดค่ะ ด่าเราต่อ
มันก็โกหกเลยค่ะว่าเราไปด่ามันก่อน เรานี่ก็โมโห เลยด่ามันไปว่ามรุงเริ่มก่อน มันก็เถียงต่อไม่ได้ แต่ก็ยังด่าคำหยาบเราต่อ
ส่วนแม่เรา .. เอาจริงๆนะคะ ถึงแม่เราจะด่ามันนู่นนี่ แต่สุดท้ายแล้วคนที่เข้าข้างพี่เราสุดๆเวลาที่พ่อจะด่ามันเวลามันทำผิดก็แม่เรานี่แหละค่ะ
ตอนนี้เรายอมรับค่ะว่าเราเกลียดพี่เรามากๆ
เมื่อกี้มันก็ตะโกนใส่หน้าเราด้วยคำหยาบที่ต่ำสุด แล้วจะทำร้ายเรา แต่โชคดีที่พ่อลงมาก่อนพอดี
ประเด็นที่2ค่ะ*
เข้าประเด็นที่2 คือแม่เราชอบเอาพี่น้องและเราไปเปรียบเทียบกับครอบครัวพี่สาวตัวเอง เรื่องนี้ทำเราร้องไห้มาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ
พี่สาวแม่เราโชคร้ายค่ะเพราะโดนเพื่อนสนิทแย่งสามีไป
ก่อนเลิกกันสามีพี่สาวแม่เราเป็นคนทำงานหาเงินทีนี้พอเลิกกันไป พี่สาวแม่เราก็ต้องหาเลี้ยงตัวเอง
พี่สาวแม่เราเขามีลูกชายคนโต ผู้หญิงคนกลาง แล้วก็ลูกชายคนเล็ก ทุกคนเรียนเก่งหมด
แล้วพอพี่สาวแม่เราเลิกกับสามี ลูกคนโตกับคนกลางก็ทำงานพิเศษเพื่อหาเงินเพราะครอบครัวค่อนข้างลำบากค่ะ
ลูกชายคนโตของพี่สาวแม่เราเรียนจบแล้วก็บอกให้พี่สาวแม่เราพักผ่อน เขาจะหาเงินให้พี่สาวแม่เราค่ะ (ดีมาก)
แล้วพี่สาวแม่เราก็เลยหยุดทำงาน มีแต่ลูกๆทั้งหมดที่ทำงาน แล้วพี่สาวแม่เราก็พบรักใหม่ด้วยค่ะ
แม่เราก็ชมตลอดว่าพี่สาวแม่เราเนี่ยโชคดี ลูกดีงั้นงี้ ไม่เหมือนเรา
เราน้อยใจเป็นปมมาตลอดค่ะเรื่องนี้ .. เพราะเวลาทะเลาะกับแม่ทีไร ด่าเราด้วยปมเรื่องนี้ตลอด
พ่อเราก็พูดกับแม่ตลอดว่าจะเอามาเปรียบเทียบกันเพื่ออะไร
ทีนี้3ปีก่อนลูกผู้หญิงของพี่สาวแม่เราดันท้องตอนเรียนค่ะ ผู้ชายก็หนีไปเลย ทิ้งไว้แบบนั้น
พอพี่สาวแม่เรามาบอกแม่เราก็ไม่ได้พูดอะไร เงียบๆ แต่พอเรารู้ก็อึ้งนิดๆ (ไม่ได้รู้สึกว่าเขาไม่ดีจริงๆนะคะ อารมณ์แบบนั้น ผู้ ญ ด้วยกันมันสงสารกันค่ะ)
แต่พอทะเลาะกับแม่ครั้งต่อๆมา แม่ก็ทำเหมือนเดิมอีกแล้ว บอกว่าพี่สาวแม่โชคดี มีลูกดี ลูกสาวก็เรียนเก่ง บลาๆๆ เปรียบเทียบกับเรา ประชดเราไปอีก
เราเลยปรี๊ดแตก พูดเรื่องท้องไป ว่าแม่อยากให้เราทำแบบนั้นบ้างไหมล่ะ แม่เราก็ด่าเราแหลกเลยค่ะ ว่าไปพูดว่าเขาทำไม
ในใจเราคิดแค่ว่าก็แม่เอาเราไปเปรียบเทียบเขาทำไม ..
ทำไมแม่เราไม่เคยเข้าใจเราบ้างเลย .. ว่าที่แม่ชอบพูดเปรียบเทียบเนี่ยมันเจ็บปวดมากนะ
แม่เปรียบเทียบอีกหลายเรื่องมากค่ะ เปรียบเทียบจนเราจำไม่ได้แล้วว่ามันมีอะไรบ้าง
แต่ละอย่างนี่เราที่เป็นลูกนี่เจ็บมากค่ะ คิดตลอดว่าตัวเองมันไม่ดี สู้ลูกคนอื่นไม่ได้ ..
ตอนนี้ที่เรามาระบาย2เรื่องนี้พร้อมกัน เพราะเมื่อกี้ที่เรากับพี่ทะเลาะกัน ตอนนี้แม่เราไลน์มาด่าเรา แล้วเปรียบเทียบกับลูกพี่สาวแม่อีกแล้ว
แถมยังครั้งนี้เปรียบเทียบไม่หยุดเลย
เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเราทำอะไรผิด ..
แม่อาจจะโกรธที่เราทะเลาะกับพี่เรา แต่เราก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับมันเลย มันมาหาเรื่องเราก่อน ..
แต่ทำไมแม่ต้องเอามาเปรียบเทียบอีกแล้ว
เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ทำให้เรารู้สึกไม่อยากอยู่ในบ้านนี้แล้วยังไงก็ไม่รู้ ..
แม่ไลน์มาด่าเราไม่หยุดเลยค่ะ ด่าด้วยเปรียบเทียบไปด้วย เจ็บปวดมาก ..
เรื่องของเราอาจจะไม่ได้ร้ายแรงเท่าของคนอื่น แต่สำหรับเราตอนนี้มันทำร้ายจิตใจเรามากพอสมควรเลยค่ะ
เราก็แค่ไม่อยากมีพี่แบบนี้
เราไม่อยากให้แม่เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นแบบนี้ ..
เกลียดพี่ / แม่ชอบเอาไปเปรียบเทียบกับลูกพี่สาวแม่
ขอท้าวความก่อนว่าพี่เราเป็นสาวประเภท2นะคะ หรือกะเทยนั่นแหละค่ะ (เป็นมาตั้งแต่เด็ก)
เรากับพี่มีอายุห่างกัน4ปีค่ะ
ปัจจุบันนี้เรากำลังเรียนป.โทอยู่ค่ะ แต่พี่เราไม่ได้เรียนหนังสือ
พี่เราไม่ได้เรียนตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ เลิกเรียนไปตั้งแต่ม.2ได้ เพราะพี่เราทำตัวเกเรบอกพ่อบอกแม่เลยว่าไม่อยากเรียน
แล้วพี่เราก็ย้ายมาหลายโรงเรียนมากค่ะ 5-6โรงเรียนได้
พอพี่เราบอกว่าไม่อยากเรียน แม่เราก็เป็นคนเอาจริงเลยค่ะ
เพราะตอนนั้นแม่เราก็ไม่ไหวแล้ว เพราะครูที่โรงเรียนโทรมาฟ้องทุกวันว่าชอบทะเลาะ ชอบตีกับเพื่อน แถมยังชอบแอบเข้าห้องน้ำหญิงอีก
ไม่ตั้งใจเรียนด้วย แม่เราก็เลยบอกว่าไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน แล้วแม่เราก็เอาพี่เราออกจากโรงเรียนเลยค่ะ
เราเด็กมากตอนนั้นแต่ก็พอรู้เรื่องราว
ขอเล่าย้อนไป2ปีที่แล้วนะคะ คือพ่อกับแม่เรามีบ้าน2หลังค่ะ อยู่ตรงข้ามกันเลย
บ้านหลังที่1 เป็นบ้านที่อากง อาม่ากับพี่เราอยู่
บ้านหลังที่2 เป็นบ้านที่พ่อ แม่ เราแล้วก็น้องชายเราอยู่ค่ะ
พอไม่ได้เรียนหนังสือปุ๊บ พี่เราก็เละเทะค่ะ ก็คบกับเพื่อนที่แบบติดยา แว๊น สก๊อย
ก็พากันมาบ้าน บางทีก็ขโมยของในบ้าน
แต่เราอยู่คนละบ้านกับพี่นะคะ ก็จะเป็นอาม่า อากงที่เดือดร้อนไป
แล้วที่สำคัญคือมันชอบตวาดด่าอากง อาม่าด้วยคำหยาบค่ะ คนข้างบ้านนี่ได้ยินประจำ พ่อแม่เราก็อายแสนจะอาย ว่ามันแล้วแต่มันก็ไม่ฟังเลย ..
แต่เราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับมันมากนะคะเพราะอยู่กันคนละบ้าน เลยไม่ได้เจอกันบ่อย เพราะเราก็ไปเรียนด้วย
ที่สำคัญคือไม่ทำงานค่ะ แบมือขอเงินพ่อแม่จนอายุ 27 (ปัจจุบัน29)
แล้วเรื่องที่มันทำให้เราเดือดร้อนคือมันใส่กางเกงในผู้หญิงค่ะ (แต่มันไม่ได้ผ่านะคะ ก็ไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร แต่ก็ไม่อยากไปยุ่ง) แต่บ้านเรากับบ้านอาม่าทั้ง2บ้านจ้างคนในหมู่บ้านซักค่ะ (ตอนเช้าเลยจะเอามารวมเป็นตะกร้าเดียวกัน)
แล้วคนที่เราจ้างซักเนี่ยมันก็ปากมาก ไปพูดให้คนอื่นฟังค่ะว่าซักกางเกงในเรา ทั้งๆที่เราเนี่ยซักเอง
ไอ้ที่มันซักอ่ะ ของพี่เรา แต่มันเอาไปบอกว่ามันซักให้เราค่ะ แม่เราก็ถามพี่เราว่าทำไมไม่ซักเอง มันก็ทำหน้าทำตาใส่แล้วก็ไม่สนใจ
เวลาที่มันไปไหน มันก็จะมีเรื่องกับคนทุกที่เลยค่ะ
เช่น กับพนักงานเสิร์ฟมันก็จะชอบทำหน้าทำตาใส่เขาแล้วก็ตะคอกเขา
มีครั้งนึงครอบครัวเราไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกันกำลังกินข้าวกันอยู่ดีๆ
มันหันไปด่าพนักงานเสิร์ฟ พ่อ แม่ เรา น้องชายรวมถึงอากง อาม่าที่อยู่บนโต๊ะก็งงสิคะว่าเกิดอะไรขึ้น
แค่พนักงานหยิบของให้มันผิด มันก็ด่าพนักงานเลย คนในร้านนี่มองมาโต๊ะเราทั้งหมดเลย ทีนี้แม่เราก็บอกมันว่าให้หยุด
มันไม่หยุด พอแม่เราว่ามัน มันก็ลุกขึ้นแล้วมองหน้าแม่เราแบบไม่พอใจก่อนจะเดินกระแทกออกจากร้านไปเลย
ต้นปี60 พ่อแม่เราซื้อบ้านใหม่3ชั้นค่ะ อาม่า อากง พี่เราเลยได้ย้ายมาอยู่รวมกันเป็นบ้านเดียวกัน
ชั้น1 ก็เป็นห้องนั่งเล่น , ห้องทำงานพ่อ แม่ , ห้องครัว
ชั้น2 นี่เป็นห้องอาม่า อากง เรา พี่ แล้วก็น้องชาย (แต่น้องชายไม่ค่อยอยู่ค่ะเพราะน้องชายนอนหอ เพราะเรียนมหาลัยไกลบ้าน)
ชั้น3 เป็นห้องนอนพ่อกับแม่เรา
ทีนี้พ่อเราทำประตูแบบเป็นเหล็กค่ะ ไม่เก็บเสียงแม้แต่นิด (เรื่องนี้นี่แม่ด่าพ่อไปเยอะมากค่ะ)
เวลาคุยกันเสียงดังก็จะได้ยินข้ามประตูเลย
ชั้นที่เราเราอยู่คือชั้นเดียวกับอาม่า อากง แล้วเขาก็แก่มากแล้วก็จะคุยกันเสียงดัง (ส่วนใหญ่จะออกไปทางทะเลาะกันมากกว่าค่ะ =_=) แล้วอาม่ากับอากงเราตื่นเช้ามาก (ตี4-5) เวลาตื่นก็เสียงดังกันเลย
แล้วพี่เราก็จะตวาดด่าอาม่า อากงคำหยาบประมาณให้หุบปากค่ะ (ตัวเองอ่ะเสียงดังกว่าอาม่า อากงอีก)
แล้วคืออากงเราจะไปตลาดทุกเช้าค่ะ ไปตักบาตร ไปซื้อของกินด้วย
พี่เราก็จะฝากซื้อ แต่ไม่ได้พูดดีๆนะคะ ตวาดอากงเราเหมือนเป็นคนใช้อ่ะค่ะ
ยกตัวอย่างเช่น เฮ้ย เอาxxxนี่นะเว้ย บลาๆ
แล้วบางทีอากงกลับมาแล้วซื้อผิดหรือไม่มีก็จะด่าอากงเราสารพัดคำหยาบค่ะ เสียงดังมากกกกกกก เราตื่นทุกวันเพราะเสียงด่าอากงเรา
คืออากงเรามีมือถือแต่บางทีหูท่านไม่ดีก็จะไม่ได้รับสาย ก็โดนพี่เราด่าว่าเป็นง่อยรึไง หูหนวกเหรอวะ ทำไมซื้อมามันเย็นแบบนี้ ฯลฯ (ที่พิมพ์ออกพันทิปไม่ได้ค่ะ) ก็ตวาดด่าเสียงดังจนเราตื่น
เราไม่ชอบมันเลย เกลียดพฤติกรรมมันมากๆ เพื่อนบ้านได้ยินไปอีก เดือดร้อนเขาไปอีก
แล้วไอ้เราอยู่ชั้นเดียวกันก็ทนไม่ไหวค่ะ พูดไปหลายรอบแล้วว่าอย่าเสียงดัง มันก็ไม่สน ทำหน้าทำตาเชิดๆ
เราเลยบอกแม่เราค่ะ แม่เราพูดกับมัน แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมอีก เราไม่อยากอยู่ชั้นเดียวกับมันเลยจริงๆค่ะ ทรมานมาก ได้ยินเสียงมันตวาดนี่
อารมณ์เราก็จะหงุดหงิดตามมันไป แถมเราไม่ชอบคำหยาบที่มันด่าอากง อาม่าเราด้วย
เราทนไม่ไหว ซื้อที่อุดหูมาเกือบทุกยี่ห้อ แต่ก็ยังได้ยินเสียงดังอยู่ดี จนปัจจุบันนี้ก็ยังไม่หาย ..
ปัจจุบันพี่เราขายเสื้อผ้าในเฟสบุ๊คค่ะ (ก็ดีขึ้นเพราะอย่างน้อยก็เริ่มทำมาหากินแล้ว ถึงจะยังขอเงินแม่บ้างก็เถอะ)
มันจะชอบถ่ายรูปที่ห้องนั่งเล่นกลางบ้าน เพราะมีพรม แต่มันจะชอบถ่ายตอนกลางคืนค่ะ เพราะพ่อกับแม่จะขึ้นไปนอนแล้ว (พ่อแม่เราเป็นคนดูทีวี ดูข่าวที่ห้องนั่งเล่นข้างล่างบ้านจนถึง3-4ทุ่มค่ะ)
แล้วเราเป็นคนนอนดึก มันจะขอร้องให้เราลงมาเป็นเพื่อนมันค่ะ เพราะมันจะถ่ายรูปเสื้อผ้า(เพื่อโพสขาย) แต่มันกลัวผี
ถ้าวันไหนเราไม่ลงมา เพราะบางทีเราจะนอนแล้ว มันก็จะไม่ลงมาถ่าย เพราะมันกลัว แต่มันจะวางเสื้อผ้า10-20ตัวของมันตรงพรมกับโซฟาไปนั่นแหละ
แล้วเวลาแขกมา แขกก็นั่งไม่ได้เลย เพราะมันเละเทะเต็มพื้นเต็มโซฟาไปหมด
แม่เราก็ด่ามันไปหลายรอบมากค่ะเรื่องนี้ แล้วมันก็จะทะเลาะแล้วก็ตวาดแม่เราทุกครั้ง
แล้วทีนี้ประเด็นอยู่ที่แฟนเรามาบ้านเราค่ะ
ครอบครัวเราโอเคกับแฟนเรามาก ชอบแฟนเรา เพราะแฟนเรามีมารยาท แถมฝั่งพ่อแม่แฟนเรากับพ่อแม่เราก็รู้จักกันด้วย
แต่ทีนี้เวลาแฟนเรามาก็จะไม่มีที่นั่ง เพราะพี่เรามันวางเสื้อผ้าเกะกะไปหมด
พอแม่เราบอกให้มันมาเก็บมันก็จะไม่พอใจแล้วด่าแม่เราเลยค่ะ แต่ว่ามันกลัวพ่อมาก ส่วนใหญ่เลยให้พ่อพูด มันถึงจะเก็บ
พ่อก็บอกว่าเอาพรมไปไว้ห้องมันไหม จะได้ถ่ายในห้องมัน ทำแบบนี้เกะกะคนอื่นเขา มันก็ไม่เอา บอกว่าจะถ่ายข้างล่างบ้าน
พ่อแม่พูดยังไงมันก็บอกว่าจะถ่ายข้างล่างบ้านให้ได้
ทีนี้มันก็ไม่ชอบแฟนเราค่ะ เพราะหลังๆแฟนเรามาบ้านบ่อย แล้วมันต้องมาเก็บเสื้อผ้าที่มันวางเละเทะไว้ที่ห้องนั่งเล่นบนพื้น บนโซฟา
แล้วมันก็จะทำหน้าทำตาใส่แฟนเราค่ะ แล้วก็เบะปาก (อยากให้เห็นสภาพมากค่ะ มันทุเรศกว่าที่เราสามารถจะพิมพ์อธิบายได้)
แฟนเราเรียกมันสวัสดี มันสะบัดผมใส่แฟนเราแล้วเดินทำหน้าทำตาบิดตูดผ่านหน้าแฟนเราไปเลยค่ะ
แฟนเราก็อึ้งสิคะ ..
เรานี่โ/ค/ตรอายเลยค่ะ เพราะพี่ชายแฟนเรานี่ดีกับเรามาก ตัดภาพกลับมาดูพี่เราทำกับแฟนเรา ..
เราก็พยายามจะไม่คิดอะไรนะคะ
แต่เดือนที่แล้วมันมายืนตวาดเราค่ะ ว่าเห็นกางเกงมันไหม มันหาว่าเราเอาไป
เราเป็นคนใจร้อนค่ะ เราเลยตวาดมันกลับบอกว่าไม่ได้เอาไป มันก็เลือดขึ้นหน้าเพราะเราตวาด ทีนี้ก็ตะโกนด่ากันตรงนั้นเลยค่ะ
มันด่าเราด้วยคำหยาบที่ต่ำมากๆจนเราไม่คิดว่ามันจะถ่อยขนาดนี้
วันนั้นพ่อแม่เราต้องลงมาห้ามแล้วก็ตีเพราะเรากับพี่เราไม่หยุดด่ากันค่ะ
เรากับมันก็ไม่ยุ่งกันตั้งแต่วันนั้นเลย
เวลาเจอกันในบ้านมันจะเดินกระแทกแรงๆแล้วทำหน้าทำตา เราก็รำคาญมันมากค่ะคิดซะว่ามันไม่ได้อยู่ในบ้านนี้ก็แล้วกัน
จนมาถึงวันนี้ แม่เราโทรบอกเราให้เปิดประตูให้พี่เราหน่อย (บ้านเรามีที่ล็อคจากข้างในบ้านค่ะ แล้วอากงเราไปล็อค) แล้วพ่อแม่เราขึ้นนอนแล้ว
เราลงมาเล่นคอม แม่เลยน่าจะเห็นเราจากกล้องวงจรปิดว่าเรายังอยู่ข้างล่าง เลยให้เราเปิดประตูให้พี่หน่อย
เราก็ไม่มองหน้ามันหรอก เราก็เดินไปเปิด มันมี4อันที่ต้องเปิด เราเปิดไป3อัน เพราะปกติอันที่4จะไม่มีคนล็อคเลยค่ะ
พอเราเปิด3อันที่ล็อคแล้วเราก็เลยเดินกลับมานั่งที่คอม แต่ก็ได้ยินเสียงประตูเหมือนทุบๆ เราเลยเดินไปดูที่ประตู ก็เห็นว่าอันที่4มันล็อคอยู่
ทีนี้มันก็เลยเปิดไม่ได้ เราเลยกำลังจะเปิดให้มันต่อ แต่มันยืนจ้องหน้าเราค่ะ จ้องแบบเหมือนแค้นเรา คิดว่าเราจงใจไม่เปิดที่ล็อคอันที่4ให้มัน
พอเราเปิดให้มันเข้ามาได้ มันก็ด่าเราเลยค่ะ คำหยาบสารพัด
เราเลยด่ามันกลับเหมือนกัน ทีนี้ก็เรื่องใหญ่ค่ะ เพราะตวาดกันดังจนพ่อแม่เราลงมา
พ่อคงได้ยินมันด่าเราคำหยาบ พ่อเลยด่ามัน แต่มันก็ไม่หยุดค่ะ ด่าเราต่อ
มันก็โกหกเลยค่ะว่าเราไปด่ามันก่อน เรานี่ก็โมโห เลยด่ามันไปว่ามรุงเริ่มก่อน มันก็เถียงต่อไม่ได้ แต่ก็ยังด่าคำหยาบเราต่อ
ส่วนแม่เรา .. เอาจริงๆนะคะ ถึงแม่เราจะด่ามันนู่นนี่ แต่สุดท้ายแล้วคนที่เข้าข้างพี่เราสุดๆเวลาที่พ่อจะด่ามันเวลามันทำผิดก็แม่เรานี่แหละค่ะ
ตอนนี้เรายอมรับค่ะว่าเราเกลียดพี่เรามากๆ
เมื่อกี้มันก็ตะโกนใส่หน้าเราด้วยคำหยาบที่ต่ำสุด แล้วจะทำร้ายเรา แต่โชคดีที่พ่อลงมาก่อนพอดี
ประเด็นที่2ค่ะ*
เข้าประเด็นที่2 คือแม่เราชอบเอาพี่น้องและเราไปเปรียบเทียบกับครอบครัวพี่สาวตัวเอง เรื่องนี้ทำเราร้องไห้มาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ
พี่สาวแม่เราโชคร้ายค่ะเพราะโดนเพื่อนสนิทแย่งสามีไป
ก่อนเลิกกันสามีพี่สาวแม่เราเป็นคนทำงานหาเงินทีนี้พอเลิกกันไป พี่สาวแม่เราก็ต้องหาเลี้ยงตัวเอง
พี่สาวแม่เราเขามีลูกชายคนโต ผู้หญิงคนกลาง แล้วก็ลูกชายคนเล็ก ทุกคนเรียนเก่งหมด
แล้วพอพี่สาวแม่เราเลิกกับสามี ลูกคนโตกับคนกลางก็ทำงานพิเศษเพื่อหาเงินเพราะครอบครัวค่อนข้างลำบากค่ะ
ลูกชายคนโตของพี่สาวแม่เราเรียนจบแล้วก็บอกให้พี่สาวแม่เราพักผ่อน เขาจะหาเงินให้พี่สาวแม่เราค่ะ (ดีมาก)
แล้วพี่สาวแม่เราก็เลยหยุดทำงาน มีแต่ลูกๆทั้งหมดที่ทำงาน แล้วพี่สาวแม่เราก็พบรักใหม่ด้วยค่ะ
แม่เราก็ชมตลอดว่าพี่สาวแม่เราเนี่ยโชคดี ลูกดีงั้นงี้ ไม่เหมือนเรา
เราน้อยใจเป็นปมมาตลอดค่ะเรื่องนี้ .. เพราะเวลาทะเลาะกับแม่ทีไร ด่าเราด้วยปมเรื่องนี้ตลอด
พ่อเราก็พูดกับแม่ตลอดว่าจะเอามาเปรียบเทียบกันเพื่ออะไร
ทีนี้3ปีก่อนลูกผู้หญิงของพี่สาวแม่เราดันท้องตอนเรียนค่ะ ผู้ชายก็หนีไปเลย ทิ้งไว้แบบนั้น
พอพี่สาวแม่เรามาบอกแม่เราก็ไม่ได้พูดอะไร เงียบๆ แต่พอเรารู้ก็อึ้งนิดๆ (ไม่ได้รู้สึกว่าเขาไม่ดีจริงๆนะคะ อารมณ์แบบนั้น ผู้ ญ ด้วยกันมันสงสารกันค่ะ)
แต่พอทะเลาะกับแม่ครั้งต่อๆมา แม่ก็ทำเหมือนเดิมอีกแล้ว บอกว่าพี่สาวแม่โชคดี มีลูกดี ลูกสาวก็เรียนเก่ง บลาๆๆ เปรียบเทียบกับเรา ประชดเราไปอีก
เราเลยปรี๊ดแตก พูดเรื่องท้องไป ว่าแม่อยากให้เราทำแบบนั้นบ้างไหมล่ะ แม่เราก็ด่าเราแหลกเลยค่ะ ว่าไปพูดว่าเขาทำไม
ในใจเราคิดแค่ว่าก็แม่เอาเราไปเปรียบเทียบเขาทำไม ..
ทำไมแม่เราไม่เคยเข้าใจเราบ้างเลย .. ว่าที่แม่ชอบพูดเปรียบเทียบเนี่ยมันเจ็บปวดมากนะ
แม่เปรียบเทียบอีกหลายเรื่องมากค่ะ เปรียบเทียบจนเราจำไม่ได้แล้วว่ามันมีอะไรบ้าง
แต่ละอย่างนี่เราที่เป็นลูกนี่เจ็บมากค่ะ คิดตลอดว่าตัวเองมันไม่ดี สู้ลูกคนอื่นไม่ได้ ..
ตอนนี้ที่เรามาระบาย2เรื่องนี้พร้อมกัน เพราะเมื่อกี้ที่เรากับพี่ทะเลาะกัน ตอนนี้แม่เราไลน์มาด่าเรา แล้วเปรียบเทียบกับลูกพี่สาวแม่อีกแล้ว
แถมยังครั้งนี้เปรียบเทียบไม่หยุดเลย
เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเราทำอะไรผิด ..
แม่อาจจะโกรธที่เราทะเลาะกับพี่เรา แต่เราก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับมันเลย มันมาหาเรื่องเราก่อน ..
แต่ทำไมแม่ต้องเอามาเปรียบเทียบอีกแล้ว
เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ทำให้เรารู้สึกไม่อยากอยู่ในบ้านนี้แล้วยังไงก็ไม่รู้ ..
แม่ไลน์มาด่าเราไม่หยุดเลยค่ะ ด่าด้วยเปรียบเทียบไปด้วย เจ็บปวดมาก ..
เรื่องของเราอาจจะไม่ได้ร้ายแรงเท่าของคนอื่น แต่สำหรับเราตอนนี้มันทำร้ายจิตใจเรามากพอสมควรเลยค่ะ
เราก็แค่ไม่อยากมีพี่แบบนี้
เราไม่อยากให้แม่เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นแบบนี้ ..