เคยรู้สึกรักหรือหลงใครเกินควบคุมตัวเองไหม

รู้สึกบางอย่างที่เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร

แต่ความรู้สึกในใจกับสมองที่มันสั่งการ สวนทางกันมากๆ

สมองรู้ว่านี่มันไม่ได้รักหรอกนะ เราแค่รู้สึกปลื้ม และมันก็เป็นความรู้สึกข้างเดียว เค้าก็แค่ทำดีด้วยในฐานะเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง เราก็ดีต่อกันเพราะทำงานด้วยกัน

ผู้ชายคนนี้มีนิสัยตรงข้ามกับสิ่งที่ผู้หญิงควรจะชอบ เป็นผู้ชายทำตัวน่าเบื่อ หยุมหยิมเรื่องเยอะ มุกเสี่ยวๆ เลี่ยนๆ และเราก็ไม่เคยชอบผู้ชายแบบนี้ แต่คนนี้รู้สึกสนุก และแฮปปี้ทุกครั้งที่อยู่ด้วย คุยกันแล้วลื่นไหล ยังกะชาติก่อนเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมา

ผู้ชายคนนี้ทำให้เรารู้สึกเหมือน กลับไปอยู่กับเพื่อนสนิท (ที่เคยเลิกคบ เพราะคิดไม่ซื่อ) ความสุขมันก็แค่ทับซ้อนคนนั้น แต่ว่า บางที เรามีเผลอหึง เผลอเหวี่ยงแบบผู้หญิงคนหนึ่งด้วย ซึ่งเราตกใจตัวเองมาก เพราะไม่เคยเป็น ไม่เคยทำ และรู้ว่าไม่ควรทำ

ผู้ชายคนนี้อยู่ในจุดที่เรียกว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ และเราก็รู้ ทั้งหน้าที่ ฐานะการงาน ฐานะทางบ้าน การศึกษา หน้าตา ซึ่งเราก็ยอมรับสภาพ ไม่คิดอาจเอื้อม

พยายามเอาใจออกห่าง เลิกมโน เน้นคุยกันเฉพาะเรื่องงาน (ที่มันเลี่ยงไม่ได้)

สมองสั่งการว่าไม่ เห้ย มันไม่ใช่หรอก เป็นไปไม่ได้ เค้าไม่ได้ชอบเรา เราก็อย่าไปอะไรมากมาย อยุ่เฉยๆ ต่างคนคนต่างทำงานไป

แต่สภาพแบบนี้ เรารู้สึกเฮิร์ต ยิ่งห้ามตัวเองยิ่งรู้สึกทรมาน อารมณ์แบบร้อน อยู่ไม่สุข มันรุนแรงถึงขั้นร้องไห้กับตัวเอง ว่าเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นไปขนาดนี้

ขอบคุณล่วงหน้าที่มาแชร์ แบ่งปันความรุ้สึกกันนะ หวังว่าเราจะดีขึ้นในเร็ววัน เศร้าาาาา