ผมเต้ย อายุ14 เพศชาย(ที่ไม่แมน)
บ้านผมฐานะ ปานกลางครับ
บางครั้งก็สงสัย ตามหัวข้อนั่นแหละครับ
ผมอยู่ในครอบครัวอารมณ์ร้อนง่าย โมโหร้ายและอื่นๆ
ผมโดนด่าประจำ แต่ทุกวันๆ ก็หนักขึ้น
จนครั้งหนึ่งไล่ออกจากบ้านมั่ง ทำร้ายร่างกายมั่ง ด่ารุนแรงมั่ง
ผมโดนมาสารพัด ผมก็ได้แค่ทนแหละครับ แต่ผมยิ่งเฉยก็ยิ่งหนักเหมือนเหตุการณ์ในวันนี้ เขาไล่ผมออกจากบ้าน แล้วด่าตามอีกสารพัด แต่ผมนั่งเฉย เพราะผมโดนอย่างนี้มาตลอด ก็เริ่มมีการทุบตีเกิดขึ้น เช่นถีบ ตบ ตี ด่าด้วยความรุนแรงมากๆ
ผมเคยคิดอยากไปเรียนโรงเรียนประจำ แต่เขาไม่อนุญาต แล้วพูดว่า อย่างทำได้หรอก ไปอยู่ก็เสียเวลาเปล่าๆ ไอเหี้* ผมก็หน้าเศร้าที่ผมยังคงต้องทนต่อไป ผมท้อมากๆ จนบางครั้งผมทำดีก็ด่า ทำไม่ดียิ่งรุนแรง จนผมรู้สึกเป็นเด็กเก็บกฎ และอาจเป็นโรคซึมเศร้า
เพราะผมจากคนสดใสกลายเป็นชอบเก็บตัว อยู่ๆก็ร้องไห้ ม่นหมองกับชีวิต และเขาเป็นคนที่ไม่สนับสนุนอะไรเลย ผมชื่นชอบการขับรองเพลง พอผมกลับเย็นก็ด่าว่าไปลาออกซะ แต่ผมชอบมากๆ ผมก็แอบขัดขืนคำสั่ง จนเขามารู้ผมก็โดนตีสารพัดสิ่ง ผมทำอะไรก็ผิดไปหมด
และเขายังบอกว่าไปอยู่คุกกูคงจะสบายกว่านี้ ผมลึกๆก็โกรธแต่ทำไงได้ละครับ และไม่ใช่แค่แม่นะครับพ่อก็ด้วย เขาจะเงียบๆปกติของเขา ทั้งบ้านดูรังเกียจผม ผมก็เคยพยายามฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเองและอื่นๆ ผมเครียดเอามากๆ ผมอยู่แต่ในห้องเพราะผมเจอหน้าเขาและมันรู้สึกโกรธข้างใน แต่ก็นะครับ ทำได้แค่ทนจริงๆ และครั้งนึงผมเคยเก็บตังเพื่อทำตามฝันอะไรประมาณนั้น และวันนึงเขาก็ด่าผมและยึดเงินผมจนหมด และเขาบอกค่าใช้จ่ายมันเยอะ ผมก็แค้นในใจ และคิดว่า ที่เวลาฉีดนู่นทำนี้บนหน้าจ่ายได้ ที่ค่าน้ำไฟ น้อยกว่าอีพวกนั้นจ่ายไม่ได้ ผมก็แย่สุดๆแล้วครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
ขอบคุณครับ😢
เด็ก=ผู้ที่ผิดทุกอย่าง??
บ้านผมฐานะ ปานกลางครับ
บางครั้งก็สงสัย ตามหัวข้อนั่นแหละครับ
ผมอยู่ในครอบครัวอารมณ์ร้อนง่าย โมโหร้ายและอื่นๆ
ผมโดนด่าประจำ แต่ทุกวันๆ ก็หนักขึ้น
จนครั้งหนึ่งไล่ออกจากบ้านมั่ง ทำร้ายร่างกายมั่ง ด่ารุนแรงมั่ง
ผมโดนมาสารพัด ผมก็ได้แค่ทนแหละครับ แต่ผมยิ่งเฉยก็ยิ่งหนักเหมือนเหตุการณ์ในวันนี้ เขาไล่ผมออกจากบ้าน แล้วด่าตามอีกสารพัด แต่ผมนั่งเฉย เพราะผมโดนอย่างนี้มาตลอด ก็เริ่มมีการทุบตีเกิดขึ้น เช่นถีบ ตบ ตี ด่าด้วยความรุนแรงมากๆ
ผมเคยคิดอยากไปเรียนโรงเรียนประจำ แต่เขาไม่อนุญาต แล้วพูดว่า อย่างทำได้หรอก ไปอยู่ก็เสียเวลาเปล่าๆ ไอเหี้* ผมก็หน้าเศร้าที่ผมยังคงต้องทนต่อไป ผมท้อมากๆ จนบางครั้งผมทำดีก็ด่า ทำไม่ดียิ่งรุนแรง จนผมรู้สึกเป็นเด็กเก็บกฎ และอาจเป็นโรคซึมเศร้า
เพราะผมจากคนสดใสกลายเป็นชอบเก็บตัว อยู่ๆก็ร้องไห้ ม่นหมองกับชีวิต และเขาเป็นคนที่ไม่สนับสนุนอะไรเลย ผมชื่นชอบการขับรองเพลง พอผมกลับเย็นก็ด่าว่าไปลาออกซะ แต่ผมชอบมากๆ ผมก็แอบขัดขืนคำสั่ง จนเขามารู้ผมก็โดนตีสารพัดสิ่ง ผมทำอะไรก็ผิดไปหมด
และเขายังบอกว่าไปอยู่คุกกูคงจะสบายกว่านี้ ผมลึกๆก็โกรธแต่ทำไงได้ละครับ และไม่ใช่แค่แม่นะครับพ่อก็ด้วย เขาจะเงียบๆปกติของเขา ทั้งบ้านดูรังเกียจผม ผมก็เคยพยายามฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเองและอื่นๆ ผมเครียดเอามากๆ ผมอยู่แต่ในห้องเพราะผมเจอหน้าเขาและมันรู้สึกโกรธข้างใน แต่ก็นะครับ ทำได้แค่ทนจริงๆ และครั้งนึงผมเคยเก็บตังเพื่อทำตามฝันอะไรประมาณนั้น และวันนึงเขาก็ด่าผมและยึดเงินผมจนหมด และเขาบอกค่าใช้จ่ายมันเยอะ ผมก็แค้นในใจ และคิดว่า ที่เวลาฉีดนู่นทำนี้บนหน้าจ่ายได้ ที่ค่าน้ำไฟ น้อยกว่าอีพวกนั้นจ่ายไม่ได้ ผมก็แย่สุดๆแล้วครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
ขอบคุณครับ😢