เรามีแฟนคนนึงค่ะเพิ่งคบได้เกือบปี ตอนนั้นเค้าใส่ใจดูแลเราดีมากค่ะ เค้ารู้เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เค้าก็เข้าใจไม่ได้ว่าอะไรเราเลย
ซึ่งเรากะเค้าอยู่ห่างกันคนละประเทศ ดังนั้นเรามักจะบินไปหาเค้าทุกสองสามเดือน ไปเที่ยวด้วยกัน กินอะไรอร่อยๆด้วยกัน
เรามีความสุขมากๆค่ะ เวลาเราเหงา เรามีปัญหาไม่สบายใจ จะโทรไปเมื่อไหร่เค้าก็รับสาย เหมือนเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
แต่จุดเปลี่ยนมันเริ่มมีตอนเดือนเมษายนที่เราไปหาเค้า แล้วเค้าตัดสินใจพาเราไปพบแม่เค้าทั้งๆที่เค้ารู้ว่าแม่เค้าหัวโบราณไม่ชอบคนต่างชาติซึ่งเราไปแม่เค้าก็บอกเราว่าไม่ได้เกลียดเรานะ แต่คงให้แต่งงานกันไม่ได้จริงๆ แฟนก็ขอเลิกและขอเป็นเพื่อนแทน แต่เราเองก็ยอมรับไม่ได้ค่ะ เราเลยขอเวลาทำให้แม่เค้าชอบก่อนได้มั้ย ซึ่งกลับมาจากการเจอกันครั้งนั้นเราก็ตัดสินใจทำงานหนักขึ้นเป็น 7 วัน 12 ชม.ต่อวันเพื่อหารายได้มากขึ้น จะได้มั่นคงและดูมีอนาคตไม่เหมือนผู้หญิงคนไทยที่แม่เค้าเคยเจอเลยดูถูกคนไทยไปหมด แต่เราก็พบว่าเราติดต่อแฟนได้ยากมาก สมมติโทรไป 20 ครั้งจะรับสายสักครั้งหรือโทรกลับครั้งเดียว สัญญาส่งๆว่าจะไม่ทำอีก จะไม่หายไปอีก หายไปทีนึงสี่ห้าวันโทรหาไม่รับ บล็อกเบอร์โทรบ้าง แต่ก็ทำตลอด ซึ่งเราก็เสียใจบ่อยมาก จนรู้สึกว่ามันไม่ดีกับสุขภาพจิตตัวเองรึเปล่าา แบบนี้คือคนรักกันทำต่อกันเหรอ คนที่รักกันเค้าจะไม่ทำอะไรที่อีกคนจะเสียใจซ้ำๆแบบนี้รึเปล่า
เค้าเปลี่ยนไปแบบนี้เราคิดว่ามันคงเป็นผลจากครอบครัวยืนกรานไม่ยอมรับเรารึเปล่าคะ หรือตัวเค้าเองหมดรักเราแล้วคะ เราบอกเลิกเค้าไปแล้วนะ บอกไปว่าเค้าคงไม่ได้รักเราแต่แรกมั้งหรือมันอาจจะเป็นอะไรที่คล้ายกับรัก แต่มันไม่ใช่ เพราะเธอทำเราเจ็บมาก เรารู้สึกเหมือนเราโดนทิ้งซ้ำซาก
อยากถามว่าที่แฟนเราทำแบบนี้คือเค้าไม่รักเราแล้วใช่มั้ยคะ หรือไม่เคยรักเลย
ซึ่งเรากะเค้าอยู่ห่างกันคนละประเทศ ดังนั้นเรามักจะบินไปหาเค้าทุกสองสามเดือน ไปเที่ยวด้วยกัน กินอะไรอร่อยๆด้วยกัน
เรามีความสุขมากๆค่ะ เวลาเราเหงา เรามีปัญหาไม่สบายใจ จะโทรไปเมื่อไหร่เค้าก็รับสาย เหมือนเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
แต่จุดเปลี่ยนมันเริ่มมีตอนเดือนเมษายนที่เราไปหาเค้า แล้วเค้าตัดสินใจพาเราไปพบแม่เค้าทั้งๆที่เค้ารู้ว่าแม่เค้าหัวโบราณไม่ชอบคนต่างชาติซึ่งเราไปแม่เค้าก็บอกเราว่าไม่ได้เกลียดเรานะ แต่คงให้แต่งงานกันไม่ได้จริงๆ แฟนก็ขอเลิกและขอเป็นเพื่อนแทน แต่เราเองก็ยอมรับไม่ได้ค่ะ เราเลยขอเวลาทำให้แม่เค้าชอบก่อนได้มั้ย ซึ่งกลับมาจากการเจอกันครั้งนั้นเราก็ตัดสินใจทำงานหนักขึ้นเป็น 7 วัน 12 ชม.ต่อวันเพื่อหารายได้มากขึ้น จะได้มั่นคงและดูมีอนาคตไม่เหมือนผู้หญิงคนไทยที่แม่เค้าเคยเจอเลยดูถูกคนไทยไปหมด แต่เราก็พบว่าเราติดต่อแฟนได้ยากมาก สมมติโทรไป 20 ครั้งจะรับสายสักครั้งหรือโทรกลับครั้งเดียว สัญญาส่งๆว่าจะไม่ทำอีก จะไม่หายไปอีก หายไปทีนึงสี่ห้าวันโทรหาไม่รับ บล็อกเบอร์โทรบ้าง แต่ก็ทำตลอด ซึ่งเราก็เสียใจบ่อยมาก จนรู้สึกว่ามันไม่ดีกับสุขภาพจิตตัวเองรึเปล่าา แบบนี้คือคนรักกันทำต่อกันเหรอ คนที่รักกันเค้าจะไม่ทำอะไรที่อีกคนจะเสียใจซ้ำๆแบบนี้รึเปล่า
เค้าเปลี่ยนไปแบบนี้เราคิดว่ามันคงเป็นผลจากครอบครัวยืนกรานไม่ยอมรับเรารึเปล่าคะ หรือตัวเค้าเองหมดรักเราแล้วคะ เราบอกเลิกเค้าไปแล้วนะ บอกไปว่าเค้าคงไม่ได้รักเราแต่แรกมั้งหรือมันอาจจะเป็นอะไรที่คล้ายกับรัก แต่มันไม่ใช่ เพราะเธอทำเราเจ็บมาก เรารู้สึกเหมือนเราโดนทิ้งซ้ำซาก