นี้เราก็ปี 2 แล้ว แต่เราไม่เคยชินเลยกับการต้องกลับไปเรียน แล้วห่างบ้านเลย ตอน ปี 1 เรากลับบ้านบ่อยมาก บ่อยจนหนังสือ หรือเรื่องที่เรียนไปแทบไม่ได้ทบทวนทำให้สิ่งที่เรียนไปหายไปหมดเพราะไม่ได้ทวน แล้วนี้ด้วยความที่ปิดเทอม 3 เดือนก็กลับมาอยู่บ้าน อาการเดิมเริ่มมาไม่อยากกับไป มหาลัย ต้องกลับ พน แล้ว รู้สึกตัวเองกลัวการอยู่คนเดียว บลาๆ อยากให้หายจากการรู้สึกแบบนี้ต้องทำยังไงคะ ถ้าเป็นแบบนี้ถึงปี 4 สิ่งที่เราเรียนไปจะไม่ได้อะไรเลย เพราะมัวแต่กังวลเรื่องการกลับบ้าน ชีวิตก็จะไม่พัฒนา
เราเป็นคนที่ชอบฝันด้วยแบบอยากไปใช้ชีวิตต่างประเทศดูแต่ลองมองย้อนกลับมา ถ้ายังทำตัวแบบนี้ไม่มีทางได้ไป และชีวิตจะไม่ได้พัฒนา เราเรียนสายภาษาด้วย แล้วยิ่งไปเรียนนึกแต่จะกลับบ้านเพราะเราติดแม่ ติดบ้านมาก ทำให้ไม่เคยได้ทบทวนหนังสือเลย
เราควรทำไงดีค่ะ อยากหายจากความรู้สึกนี้ อยากให้ทุกครั้งการกลับมหาลัยเป็นเรื่องสนุก ไม่เครียด ไม่กลัวการที่ต้องอยู่คนเดียว และพยายามตั้งใจทบทวนสิ่งที่เรียน ถ้าเรายังเป็นแบบนี้ชีวิคเราจะไม่พัฒนาเลยค่ะ
ปล.เราอาจโพสเรื่องเพื่อน เรื่องเครียด เรื่องเรียนมาหลายครั้งต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่อยากได้คำแนะนำจริงๆค่ะ กลัวไปเรียนแล้วแต่ไม่ได้ความรู้กลับมาเลยค่ะ เพราะมัวแต่คิดเรื่องไร้สาระ. อยู่นู้ไม่มีเพื่อนสนิทด้วยค่ะ ต้องยุแต่ที่หอ
กลัวการออกจากบ้านไปเรียนไกลๆ
เราเป็นคนที่ชอบฝันด้วยแบบอยากไปใช้ชีวิตต่างประเทศดูแต่ลองมองย้อนกลับมา ถ้ายังทำตัวแบบนี้ไม่มีทางได้ไป และชีวิตจะไม่ได้พัฒนา เราเรียนสายภาษาด้วย แล้วยิ่งไปเรียนนึกแต่จะกลับบ้านเพราะเราติดแม่ ติดบ้านมาก ทำให้ไม่เคยได้ทบทวนหนังสือเลย
เราควรทำไงดีค่ะ อยากหายจากความรู้สึกนี้ อยากให้ทุกครั้งการกลับมหาลัยเป็นเรื่องสนุก ไม่เครียด ไม่กลัวการที่ต้องอยู่คนเดียว และพยายามตั้งใจทบทวนสิ่งที่เรียน ถ้าเรายังเป็นแบบนี้ชีวิคเราจะไม่พัฒนาเลยค่ะ
ปล.เราอาจโพสเรื่องเพื่อน เรื่องเครียด เรื่องเรียนมาหลายครั้งต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่อยากได้คำแนะนำจริงๆค่ะ กลัวไปเรียนแล้วแต่ไม่ได้ความรู้กลับมาเลยค่ะ เพราะมัวแต่คิดเรื่องไร้สาระ. อยู่นู้ไม่มีเพื่อนสนิทด้วยค่ะ ต้องยุแต่ที่หอ