เกือบจะครบ 1 ปีได้แล้วมั๊งง กับการเลิกคุยกับใครคนนึง เพราะตลอดเวลาหรือพูดได้ว่าเกือบทุกวันที่คุยกันมาเกือบปีนั้น สถานะเรามันไม่ชัดเจนไม่เคยมีใครถามใครว่าที่เราคุยกันอยู่เราเป็นอะไรกัน หรือแค่มีความรู้สึกดีๆต่อกัน พี่น้องกัน หรือแค่คนคุยขั้นเวลา!!!
เราคุยกับรุ่นพี่คนนึง ที่แต่ก่อนเราเคยเจอกันแต่ไม่รู้จักกัน เพราะตอนมัธยมปลายเราเรียนโรงเรียนเดียวกัน เป็นเพื่อนในเฟสก็นาน แต่วันนึงมีเหตุบังเอิญที่ทำให้เราสองคนได้เริ่มคุยกัน เราเองเป็นคนเข้าหาเขา เริ่มคุยกับเขาเพราะตอนแรกคือเรารู้จักเขาอยู่แล้วและไม่ได้คิดอะไร. แต่ก็แอบปลื้มอยู่ในใจ ช่วงที่คุยกันแรกๆ เขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว เรารู้แต่ก็คุยแบบพี่น้องมาเรื่อยๆ นานๆที มีทักไปคุยบ้าง ไม่ค่อยกล้าคุยเท่าไหร่เพราะเขาก็มีแฟนอยู่แล้ววว! สักพักเขาก็บอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว เรานี่ดีใจเว่ออออ!!! ตั้งแต่คุยกันเขาเองก็รู้ว่าเราชอบบบ.. เราก็ออกตัวเต็มที่เลยน่ะสิ 5555+ หลังจากที่เขาเลิกกับแฟนเราก็กล้าที่จะคุยกับเขามากขึ้น คุยกันเกือบทุกวันไปไหนมาไหนก็บอกตลอด ไปเที่ยวไหนก็คิดถึงหาของฝากมาให้ตลอด สุขใจที่ได้ให้ 'จนทุกวันนี้ก็ไม่เคยเสียใจเลยที่ทำแบบนั้น #สายเปย์ที่แท้ทรู ณ ตอนนี้คือมันรู้สึกโอเครมาก เหมือนต่างคนต่างเปิดใจ คุยกันด้วยความรู้สึกที่ดี มีโทรหา คอลหากันบ้าง จนรู้สึกว่าเราก็มีความหวังนะ กับการกระทำของเขา มันก็มีบ้างที่บางทีหายไปหรือไม่ได้คุยจนอึดอัด เขาเองก็ทำงานเราเองก็ทำงาน ตลอดเวลาที่คุยนั้นไม่มีใครถามใครว่าเราอยู่ในสถานะไหนของกันและกัน บางทีก็คิดเข้าข้างตัวเองจากการกระทำของเขา 'ปรบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกถูกม่ะ. เราเองก็อยากรู้ว่าเราคุยกันในสถานะอะไร แล้ววันนึงก็เปิดใจคุยกันหลังจากที่อึดอัดกันทั้งสิงฝ่าย คำตอบเขาคือ #พี่ยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครตอนนี้ หวังว่าเราจะเข้าใจ เขาเองก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา เราโอเครในคำตอบเขานะ โล่งใจและดีใจที่เขากล้าที่จะพูดกับเราตรงๆ ไม่ใช่ตอนนี้ก็คงใช่ในอีกสักวัน เรารอได้เราโอเคร หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ จนวันนึงสเตตัสและรูปภาพบนเฟสบุ๊คก็ได้โชว์ภาพๆนึงขึ้นมา รูปเขาดับมือของผู้หญิงคนนึงซึ่งยังไม่เห็นหน้ารู้ว่าเป็นใคร แต่ดูท่าแล้วจะไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา ทั้งสเตตัสทั้งรูปทั้งคิมเม้น มาเต็มคร่าาา 😤 แวบแรกที่เห็นเหมือนโลกหยุดหมุน สตั๊นสิคะ:"/ ในวันนั้นอยู่ไม่ได้เลยค่ะ นางคือใครรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง อย่าคิดนะว่ามาแค่มือเราจะไม่รู้ ภายในวันนั้นเราก็รู้จักนางดีเลยทีเดียว หึหึ. จำได้มั๊ยคำพูดที่บอกว่าพี่ยังไม่พร้อมที่จะมีใคร กับวันที่โพสรูป 'ไม่ถึงสองเดือนแล้วคุยกับเราเกือบทุกวันปกติจร๊าาา. หลังจากนั้นรูปก็มาเรื่อยๆ มาทุกส่วนยกเว้นใบหน้า! ชีวิตดูมีความสุขมากกก เรานี่สิโดนแล้วมั๊ยยยล่ะ เกิดอะไรขึ้น ประโยคที่อยากถามที่สุด #ที่ผ่านมาคืออะไร😡 แต่ถามได้มั๊ย ก็ไม่!!! เครียด เสียใจ ทุกอย่าง เหมือนชีวิตดิ่งลงเหว นับวันมันยิ่งชัดเจนว่านี่แหล่ะเขาเปิดตัวแฟน โดยที่เราเองไม่ทันตั้งตัว เพราะเราไม่มีสถานะที่ชัดเจนอยู่แล้วว่าที่คุยกันทุกวันเราเป็นอะไรกัน ไม่คิดไม่เปื่อใจด้วยซ้ำว่าถ้าอยู่ดีๆ เขาเปิดตัวแฟน แล้วเราจะทำใจได้มั๊ย ความรู้สึกมันจะเอาคืนได้รึป่าว พอถึงตอนนี้พูดได้เลยว่ารักไปแล้วและหวังมาก คึดถึงขั้นยังไงก็เป็นเรา รอแค่เวลาที่เหมาะสม :") แต่ตอนนี้ล่ะคืออะไรมันเกิดขึ้นจริงๆแล้ว เศร้าสิคะ hyper -เลยค่ะ!!! รู้ว่าเขาเคยรู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้วอาจจะมีสาเหตุให้ได้รู้จักได้คุยกันในระยะเวลาแค่เดือนเดียว!!! หลังจากนั้นเราก็ไม่กล้าที่จะคุยกับเขา ไม่กล้าขอคำอธิบายใดๆ ร้องไห้หนักมาก ร้องทุกวันประมาณ 2 เดือนได้ อยู่คนเดียวร้อง ก่อนนอนร้องเหนื่อยก็หลับ ตื่นเช้ามาลืมตาได้ก็ร้อง ถึงเวลาก็ต้องอาบน้ำไปทำงาน เจอเพื่อนก็ปกติ แต่พอกลับบ้านอยู่คนเดียวก็ร้อง ร้องไห้จนหยุดร้องไปเอง พีคคคคคคคมากกกกก! ประโยคสุดท้ายเราก็ได้บอกเขาไปว่า เราคงคุยกับเขาต่อไม่ได้แล้ว เพราะปกติถ้ามีอะไรเราจะบอกกันตลอดเลยว่าเราคุยกันได้เหมือนเดิมนะ ปรึกษาได้ตลอด แต่วันนี้มันไม่ได้แล้ววว. #นี่สินะความรู้สึกของคนอกหัก. มันเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอ กลัวจนไม่กล้าที่จะเปิดใจเริ่มต้นใหม่ ไม่กล้าที่จะเดินเข้าหาใคร และไม่พร้อมที่จะให้ใครเข้ามาจนถึงทุกวันนี้.
...ไม่ไหวจริงๆ สุดท้ายก็แค่คุนคุยขั้นเวลา
...กับสิ่งที่ทำกับเราอย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะ มันเจ็บ
...รักษาความรักของคุณให้ดี ขอให้มีความสุขให้สมกับที่เราเสียใจ🖤
'เล่าสู่กันฟัง มีมั๊ยยย? ใครที่ผิดหวังกับความรักจนไม่กล้าเริ่มต้นใหม่!!!
เราคุยกับรุ่นพี่คนนึง ที่แต่ก่อนเราเคยเจอกันแต่ไม่รู้จักกัน เพราะตอนมัธยมปลายเราเรียนโรงเรียนเดียวกัน เป็นเพื่อนในเฟสก็นาน แต่วันนึงมีเหตุบังเอิญที่ทำให้เราสองคนได้เริ่มคุยกัน เราเองเป็นคนเข้าหาเขา เริ่มคุยกับเขาเพราะตอนแรกคือเรารู้จักเขาอยู่แล้วและไม่ได้คิดอะไร. แต่ก็แอบปลื้มอยู่ในใจ ช่วงที่คุยกันแรกๆ เขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว เรารู้แต่ก็คุยแบบพี่น้องมาเรื่อยๆ นานๆที มีทักไปคุยบ้าง ไม่ค่อยกล้าคุยเท่าไหร่เพราะเขาก็มีแฟนอยู่แล้ววว! สักพักเขาก็บอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว เรานี่ดีใจเว่ออออ!!! ตั้งแต่คุยกันเขาเองก็รู้ว่าเราชอบบบ.. เราก็ออกตัวเต็มที่เลยน่ะสิ 5555+ หลังจากที่เขาเลิกกับแฟนเราก็กล้าที่จะคุยกับเขามากขึ้น คุยกันเกือบทุกวันไปไหนมาไหนก็บอกตลอด ไปเที่ยวไหนก็คิดถึงหาของฝากมาให้ตลอด สุขใจที่ได้ให้ 'จนทุกวันนี้ก็ไม่เคยเสียใจเลยที่ทำแบบนั้น #สายเปย์ที่แท้ทรู ณ ตอนนี้คือมันรู้สึกโอเครมาก เหมือนต่างคนต่างเปิดใจ คุยกันด้วยความรู้สึกที่ดี มีโทรหา คอลหากันบ้าง จนรู้สึกว่าเราก็มีความหวังนะ กับการกระทำของเขา มันก็มีบ้างที่บางทีหายไปหรือไม่ได้คุยจนอึดอัด เขาเองก็ทำงานเราเองก็ทำงาน ตลอดเวลาที่คุยนั้นไม่มีใครถามใครว่าเราอยู่ในสถานะไหนของกันและกัน บางทีก็คิดเข้าข้างตัวเองจากการกระทำของเขา 'ปรบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกถูกม่ะ. เราเองก็อยากรู้ว่าเราคุยกันในสถานะอะไร แล้ววันนึงก็เปิดใจคุยกันหลังจากที่อึดอัดกันทั้งสิงฝ่าย คำตอบเขาคือ #พี่ยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครตอนนี้ หวังว่าเราจะเข้าใจ เขาเองก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา เราโอเครในคำตอบเขานะ โล่งใจและดีใจที่เขากล้าที่จะพูดกับเราตรงๆ ไม่ใช่ตอนนี้ก็คงใช่ในอีกสักวัน เรารอได้เราโอเคร หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ จนวันนึงสเตตัสและรูปภาพบนเฟสบุ๊คก็ได้โชว์ภาพๆนึงขึ้นมา รูปเขาดับมือของผู้หญิงคนนึงซึ่งยังไม่เห็นหน้ารู้ว่าเป็นใคร แต่ดูท่าแล้วจะไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา ทั้งสเตตัสทั้งรูปทั้งคิมเม้น มาเต็มคร่าาา 😤 แวบแรกที่เห็นเหมือนโลกหยุดหมุน สตั๊นสิคะ:"/ ในวันนั้นอยู่ไม่ได้เลยค่ะ นางคือใครรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง อย่าคิดนะว่ามาแค่มือเราจะไม่รู้ ภายในวันนั้นเราก็รู้จักนางดีเลยทีเดียว หึหึ. จำได้มั๊ยคำพูดที่บอกว่าพี่ยังไม่พร้อมที่จะมีใคร กับวันที่โพสรูป 'ไม่ถึงสองเดือนแล้วคุยกับเราเกือบทุกวันปกติจร๊าาา. หลังจากนั้นรูปก็มาเรื่อยๆ มาทุกส่วนยกเว้นใบหน้า! ชีวิตดูมีความสุขมากกก เรานี่สิโดนแล้วมั๊ยยยล่ะ เกิดอะไรขึ้น ประโยคที่อยากถามที่สุด #ที่ผ่านมาคืออะไร😡 แต่ถามได้มั๊ย ก็ไม่!!! เครียด เสียใจ ทุกอย่าง เหมือนชีวิตดิ่งลงเหว นับวันมันยิ่งชัดเจนว่านี่แหล่ะเขาเปิดตัวแฟน โดยที่เราเองไม่ทันตั้งตัว เพราะเราไม่มีสถานะที่ชัดเจนอยู่แล้วว่าที่คุยกันทุกวันเราเป็นอะไรกัน ไม่คิดไม่เปื่อใจด้วยซ้ำว่าถ้าอยู่ดีๆ เขาเปิดตัวแฟน แล้วเราจะทำใจได้มั๊ย ความรู้สึกมันจะเอาคืนได้รึป่าว พอถึงตอนนี้พูดได้เลยว่ารักไปแล้วและหวังมาก คึดถึงขั้นยังไงก็เป็นเรา รอแค่เวลาที่เหมาะสม :") แต่ตอนนี้ล่ะคืออะไรมันเกิดขึ้นจริงๆแล้ว เศร้าสิคะ hyper -เลยค่ะ!!! รู้ว่าเขาเคยรู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้วอาจจะมีสาเหตุให้ได้รู้จักได้คุยกันในระยะเวลาแค่เดือนเดียว!!! หลังจากนั้นเราก็ไม่กล้าที่จะคุยกับเขา ไม่กล้าขอคำอธิบายใดๆ ร้องไห้หนักมาก ร้องทุกวันประมาณ 2 เดือนได้ อยู่คนเดียวร้อง ก่อนนอนร้องเหนื่อยก็หลับ ตื่นเช้ามาลืมตาได้ก็ร้อง ถึงเวลาก็ต้องอาบน้ำไปทำงาน เจอเพื่อนก็ปกติ แต่พอกลับบ้านอยู่คนเดียวก็ร้อง ร้องไห้จนหยุดร้องไปเอง พีคคคคคคคมากกกกก! ประโยคสุดท้ายเราก็ได้บอกเขาไปว่า เราคงคุยกับเขาต่อไม่ได้แล้ว เพราะปกติถ้ามีอะไรเราจะบอกกันตลอดเลยว่าเราคุยกันได้เหมือนเดิมนะ ปรึกษาได้ตลอด แต่วันนี้มันไม่ได้แล้ววว. #นี่สินะความรู้สึกของคนอกหัก. มันเป็นได้ขนาดนี้เลยหรอ กลัวจนไม่กล้าที่จะเปิดใจเริ่มต้นใหม่ ไม่กล้าที่จะเดินเข้าหาใคร และไม่พร้อมที่จะให้ใครเข้ามาจนถึงทุกวันนี้.
...ไม่ไหวจริงๆ สุดท้ายก็แค่คุนคุยขั้นเวลา
...กับสิ่งที่ทำกับเราอย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะ มันเจ็บ
...รักษาความรักของคุณให้ดี ขอให้มีความสุขให้สมกับที่เราเสียใจ🖤