สวัสดีค่ะ คือเราก็อายุ 20 ใกล้จะ 21 แล้ว ตั้งแต่เราเกิดมาเรายังไม่เคยมีแฟนสักคนเลยค่ะ แม้แต่คนเดียว ถามว่าเราหน้าตาแย่เหรอ ? คือเราขอพูดตรงๆแบบไม่อวยนะคะ เราเป็นคนหน้าคมๆค่ะ คือจมูกมี คิ้วมี ปากโอเค คือเราเป็นคนที่บนหน้าเราทุกองศาทุกส่วนคือเข้ากันมากๆโดยที่ไม่ต้องทำศัลยกรรมอะไรเพิ่มเลย เพียงแต่ผิวเข้มไปหน่อย ตามสไตล์คนหน้าคมอะค่ะ ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา เวลาใครเจอหน้าเราครั้งแรก เขาก็จะบอกเสมอว่า หน้าคมดีนะ อะไรประมาณนี้ แต่รวมๆแล้วเราก็ไม่ถึงขั้นสวยเลยแบบ ใหม่ ดาวิกา 5555 แค่แบบพอดูได้ เวลามีคนถามว่ามีแฟนยัง พอเราตอบว่ายังเลย ไม่เคยมี จะไม่ค่อยมีใครเชื่อเท่าไหร่ เราบ่นกับเพื่อนค่อนข้างบ่อย เพื่อนเราก็บอกว่า ถ้าเราจะมีจริงๆเรามีไปแล้ว ไรงี้
ในชีวิตมีคนเข้ามาจีบบ้างตั้งแต่สมัยเรียนยันเรียนจบ แต่ไม่ถึงขั้นเยอะ ในชีวิตเราเคยเดินๆอยู่แล้วมีคนขอไลน์ 4 คน ก็ถือว่าไม่เยอะ นี่คือยังไม่นับรวมกับคนที่จีบเราในบีบีนะคะ เราทำงานพาร์ทไทม์ก็เคยมีลูกค้าผู้ชายถามหาเรานู้นนี่นั่นประจำ พี่ที่ร้านก็เต๊าะเราประจำเช่นกัน
แต่ประเด็นคือเราเป็นคนที่ชอบผู้ชายที่พอดูได้ ไม่ถึงขั้นหล่อ แต่ขอแค่ถ้าเราเห็นครั้งแรกคือชอบเลยค่ะ ถ้าเป็นคนที่จีบเราส่วนใหญ่ มีแต่ที่เราเคยพบเห็นแล้วและความรู้สึกแรกที่เห็นคือไม่ได้ชอบ ไม่โอเคเลยยยยยยย ไม่มีใครโอเคสักคน มันเลยเป็นปัญหา ซะส่วนใหญ่ผู้ชายที่เราโอเคเรามักจะเป็น่ายจีบก่อนเสมอค่ะ เราชอบใครเราจะเข้าหาเลย ซึ่งผู้ชายที่เราจีบแต่ละคน ต้องมีคนชอบไม่ต่ำกว่า 3 คนทุกที คือผู้ชายคนนั้นดูดีในระดับนึงอะไรแบบนี้ ซึ่งเขาไม่เอาเราแน่ๆเพราะเราไม่ได้สวยขนาดนั้น แต่ทุกครั้งที่เราเห็นเพื่อนมีแฟน ไม่ค่อยหล่อมาก แต่คือดีกับเพื่อนเรามากๆ เราก็อดคิดไม่ได้ว่าแบบถ้าไม่หล่อแต่นิสัยดี ก็คงโอเคมั้ง แต่พอเอาเข้าจริงเรากลับทำไม่ได้ค่ะ
มีใครเป็นปัญหาเหมือนกับเราแบบนี้บ้างไหมคะ ? จริงๆเราก็ไม่ได้อยากมีแฟนขนาดนั้น แต่มันก็เหงาเกินเบอร์ เป็นทุกครั้งที่กลับมาบ้าน บางทีอยากจะแก้อาการชอบคนหน้าตาดี แต่ก็แก้ไม่ได้จริงๆ
ปล. กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้โปรโหมดตัวเองนะคะ ไม่ต้องหลังไมค์มา เราแค่อยากรู้ว่ามีใครเป็นแบบเราไหม ชอบคุณทุกคำแนะนำและทุกอย่างที่เราพิมพ์ในกระทู้นี้เป็นความจริง
ถามคนที่ยังไม่มีแฟนค่ะ มีใครที่รู้สึกเหงาจนเป็นอารมณ์เศร้าไหมคะ ?
ในชีวิตมีคนเข้ามาจีบบ้างตั้งแต่สมัยเรียนยันเรียนจบ แต่ไม่ถึงขั้นเยอะ ในชีวิตเราเคยเดินๆอยู่แล้วมีคนขอไลน์ 4 คน ก็ถือว่าไม่เยอะ นี่คือยังไม่นับรวมกับคนที่จีบเราในบีบีนะคะ เราทำงานพาร์ทไทม์ก็เคยมีลูกค้าผู้ชายถามหาเรานู้นนี่นั่นประจำ พี่ที่ร้านก็เต๊าะเราประจำเช่นกัน
แต่ประเด็นคือเราเป็นคนที่ชอบผู้ชายที่พอดูได้ ไม่ถึงขั้นหล่อ แต่ขอแค่ถ้าเราเห็นครั้งแรกคือชอบเลยค่ะ ถ้าเป็นคนที่จีบเราส่วนใหญ่ มีแต่ที่เราเคยพบเห็นแล้วและความรู้สึกแรกที่เห็นคือไม่ได้ชอบ ไม่โอเคเลยยยยยยย ไม่มีใครโอเคสักคน มันเลยเป็นปัญหา ซะส่วนใหญ่ผู้ชายที่เราโอเคเรามักจะเป็น่ายจีบก่อนเสมอค่ะ เราชอบใครเราจะเข้าหาเลย ซึ่งผู้ชายที่เราจีบแต่ละคน ต้องมีคนชอบไม่ต่ำกว่า 3 คนทุกที คือผู้ชายคนนั้นดูดีในระดับนึงอะไรแบบนี้ ซึ่งเขาไม่เอาเราแน่ๆเพราะเราไม่ได้สวยขนาดนั้น แต่ทุกครั้งที่เราเห็นเพื่อนมีแฟน ไม่ค่อยหล่อมาก แต่คือดีกับเพื่อนเรามากๆ เราก็อดคิดไม่ได้ว่าแบบถ้าไม่หล่อแต่นิสัยดี ก็คงโอเคมั้ง แต่พอเอาเข้าจริงเรากลับทำไม่ได้ค่ะ
มีใครเป็นปัญหาเหมือนกับเราแบบนี้บ้างไหมคะ ? จริงๆเราก็ไม่ได้อยากมีแฟนขนาดนั้น แต่มันก็เหงาเกินเบอร์ เป็นทุกครั้งที่กลับมาบ้าน บางทีอยากจะแก้อาการชอบคนหน้าตาดี แต่ก็แก้ไม่ได้จริงๆ
ปล. กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้โปรโหมดตัวเองนะคะ ไม่ต้องหลังไมค์มา เราแค่อยากรู้ว่ามีใครเป็นแบบเราไหม ชอบคุณทุกคำแนะนำและทุกอย่างที่เราพิมพ์ในกระทู้นี้เป็นความจริง